Գյումրիի բնակչուհի Հ. Մուրադյանին Թուրքիայի Տրապիզոն քաղաքում սեռական թրաֆիքինգի ենթարկելու մեղադրանքով Շիրակի մարզի առաջին ատյանի դատարանում ընթացող դատական առաջին նիստը հետաձգվել էր տուժողի բացակայության պատճառով: Հ. Մ-ի մայրը, ով գործով ներգրավված էր որպես վկա, հայտնել էր, թե աղջիկը Օրենբուրգում է, մեկնել է այս տարվա մարտի 15-ին` աշխատելու նպատակով եւ կվերադառնա միայն նոյեմբեր ամսին:

Հաջորդ դատական նիստերը եւս ընթացան Հ. Մ-ի բացակայությամբ, թեպետ գործով դատակոչված վկաներից երկուսը եւ ամբաստանյալների փաստաբանները պնդում էին, որ տուժողը Գյումրիում է, պարզապես չի ցանկանում ներկայանալ դատարան: Սեպտեմբերի 20-ի դատական նիստի ավարտին դատավոր Է. Մանուկյանը տուժող Հ. Մ.-ին բերման ենթարկելու որոշում կայացրեց: Հոկտեմբերի 18-ի դատական նիստին տուժողն արդեն ներկա էր: Պարզվեց, որ Հ. Մ.-ն երկու ամիս է՝ վերադարձել է, ոչ թե Օրենբուրգից, այլ Սամարայից եւ աշխատում է Գյումրիի սրճարաններից մեկում՝ որպես մատուցողուհի: Տուժողն իր դատարան ներկայանալուց խուսափելը պատճառաբանեց ամոթի եւ խայտառակ լինելու հանգամանքով:

Վերջինս վարժ եւ սահուն արագախոսությամբ սկսեց պատմել դեպքերը բավական մանրակրկիտությամբ: Թեպետ անցել էր մեկ տարի, սակայն Հ. Մ.-ն հստակ հիշում էր բոլոր իրադարձություններն ու խոսակցությունները: Տուժողը պատմեց, որ Թուրքիա ցանկացել է գնալ, որովհետեւ չի ունեցել հիմնական աշխատանք եւ գտնվել է սոցիալական ծանր վիճակում: 2011թ-ին պատահական հեռախոսազրույցի ժամանակ ծանոթացել է Անահիտ Ղ.-ի հետ: Տեղեկանալով, որ վերջինս Թուրքիա գնալ-գալ ունի, խնդրել է իրեն էլ տանել: Անահիտը տեղեկացրել է, որ ինքը «դեպորտ» ունի, բայց կարող է ծանոթացնել ընկերուհու հետ: Ամբաստանյալ Նարինե Մ.-ն եւ տուժող Հ. Մ.-ն ծանոթացել են հաջորդ օրը:

Տուժողը պնդեց, որ ինքը ամբաստանյալին խնդրել է իր համար դայակի աշխատանք գտնել եւ ամենեւին էլ միտք չի ունեցել մարմնավաճառությամբ գումար աշխատելու: Օգոստոսի 4-ին տուժողն ու ամբաստանյալը ավտոբուսով մենել են Գյումրիից Վրաստան: Նարինեն Տրապիզոն մեկնող ավտոբուսի երկու տոմս է վերցրել եւ պատճառաբանել, որ պիտի նախ այցելի իր ծանոթին` Սուսաննային, այնուհետեւ նոր իրենք կուղեւորվեն Կոնիա քաղաք:

Տրապիզոնում տուժողն ու ամբաստանյալ Նարինե Մ.-ն հյուրընկալվել են Սուսաննային, ով շրջապատում առավել հայտնի է «Դոկտոր» մականունով: Նույն օրը Հ. Մ.-ն ապառիկով հագուստներ է գնել Սուսաննայից: Տրապիզոն հասնելու հաջորդ օրը աղջիկները Կոնիա չեն մեկնել, որովհետեւ ուշացել են ավտոբուսից, իսկ հետո Նարինեն հայտնել է, որ պիտի մնան եւ աշխատեն Տրապիզոնում, որովհետեւ Կոնիայի իր ծանոթները հեռախոսազանգերին չեն պատասխանում:

Տուժողը պնդեց, որ այդ ժամանակ է միայն Նարինեն ասել, թե պիտի զբաղվեն մարմնավաճառությամբ` պարտքերը փակելու եւ Հայաստան հետ վերադառնալու համար: «Ես իրանց ըսեցի, օր չեմ ուզե էդ գործով զբաղվիմ: Մոտս փող չէր մնացել, ըսեցի ընձի 70 դոլար փող տվեք պարտքով, ես հասնիմ Հայաստան, աշխատիմ տամ: Սուսանն էլ, թե ըբը շորերի փողը ով պիտի տա, դու ըդքան շոր ես վերցրել: Ես ուզեցի Սուսանին հագուստները հետ տալ, չվերցրեց: Նարինեն էլ, թե ինչի ես խառնվել իրար, մնա աշխատի, փողդ փակվի, ահագին գումար էլ կունենաս, օր հետ էրթաս»,-պատմեց տուժողը:

Հ. Մ.-ն վիճել է ամբաստանյալների հետ: Զայրացել է, երբ ճշտել է, որ Սուսաննայից կատարած գնումների արդյունքում ինքը պարտք է մնացել 5000 ամն դոլար: Սուսաննան, ըստ տուժողի հայտարարության, սպառնացել է իրեն հեռանալու դեպքում «խայտառակ անել սաղ Գյումրիով մեկ ու մորս էլ հայտնել, որ ես մարմնավաճառ եմ, եթե իրա պարտքը չփակվիմ»: Հ. Մ.-ն հայտարարեց, որ Նարինեն եւ Սուսաննան նախապես էին ամեն ինչ պլանավորել, որ Կոնիա քաղաքում խնամակալ աշխատելը եղել է պատրվակ, իրեն Թուրքիա տեղափոխելու բուն նպատակը մարմանավաճառությամբ զբաղվելն է եղել: Գումարները ծախսելն ու իրեն առանց գումար թողնելն էլ է եղել մտածված, ինչպես նաեւ հագուստներ գնելու առաջարկը:

Տուժողը` հասկանալով, որ գտնվում է անելանելի վիճակում` չունի գումար, չգիտի տեղացիների լեզուն, չի կարողանալու ինքնուրույն հեռանալ Տրապիզոնից, ստիպված է եղել համաձայնվել Սուսաննայի եւ Նարինեի առաջարկին` զբաղվել մարմնավաճառությամբ: ՀՀ գլխավոր դատախազության մարդու դեմ ուղղված հանցագործությունների գործերով վարչության ավագ դատախազ Վլադիմիր Հովհաննիսյանի այն հարցին, թե ճիշտ է, որ տուժողը եղել է Դուբայում եւ զբաղվել մարմնավաճառությամբ, Հ. Մ.-ն պատասխանեց, որ տեղեկությունը ճիշտ է միայն իր Դուբայում լինելու մասով:

«Ես 17 տարեկանում ամուսնացել եմ, 4 տարի անց բաժանվել եմ: Եղբայրս որոշեց ընձի տուն չընդունել ու վռնդեց: Հենց այդ ժամանակ էլ ինձ խաբեությամբ տարել են Դուբայ եւ ստիպել զբաղվել մարմնավաճառությամբ: Բայց ես չեմ զբաղվել: Ընդեղ 15 օր եմ մնացել, հետո Նելլին ընձի 2-րդ հարկից քցեց վար, իմ ողնաշարը կոտրված է մինչեւ հմի էլ բուժում կստանամ: Ընձի ինվալիդ ուղարկեցին Ղազախստան, ընդեղ 5 տարի առանց անձնագիր աշխատել եմ»,-պատմեց տուժողը:

Տուժողը հաստատեց փաստը, որ Թուրքիայում անձնագիրը մշտապես իր մոտ է եղել, ինքը տեղաշարժվելու խնդիր չի ունեցել: Տրապիզոնում գտնվելու 4 ամիսների ընթացքում 3 անգամ տաքսի մեքենայով, վրացուհի մի աղջկա հետ մեկնել է Բաթումի` վիզա ստանալու նպատակով: Տուժողը չժխտեց նաեւ, որ այդ ընթացքում գումար է ուղարկել տուն` 1000 դոլարի չափով, թեպետ նրա մայրը դատաքննության ընթացքում պնդում էր, թե աղջկանից մեկ անգամ 200, մեկ անգամ էլ 300 դոլար գումար է ստացել:

Տուժողը նաեւ հաստատեց, որ Տրապիզոնում գնել է արբանյակային ալեհավաք, նոութբուք, բջջային հեռախոս քրոջ համար, եւ երկու մեծ պարկ հագուստ, որոնք ամբաստանյալ Նարինեի եւ վկա Վարդուհու հետ սեպտեմբերի վերջին ուղարկել է Գյումրի: Տուժողը նաեւ ասաց, որ որեւէ մեկն իրեն չի ստիպել մարմնավաճառությամբ զբաղվել: Ապրել է 5 հարկանի «Իշիկ» հյուրանոցում: Աշխատանքային ժամերը եղել են ժամը 11-ից մինչեւ գիշերվա 3-ը: «Ման ենք եկել հարկերով, սենյակների դռները ծեծել ենք ու առաջարկել ենք մեր ծառայությունները»,-պատմեց տուժողը: Օրական 250 դոլար է աշխատել տուժողը, որից 120-ը մշտապես տվել է Սուսաննային պարտքի դիմաց:

Ըստ տուժողի, ինքը Սուսաննային պիտի պարտք լիներ ընդամենը 2,500 դոլար, այնինչ ամբաստանյալը պահանջել է 8000 ամն դոլար: Հ. Մ.-ն Նարինեին ասել է, որ չի պատրաստվում այդքան գումար տալ Սուսաննային: Վիճել են եւ տուժողը ծեծել է Նարինեին: «Հա ծեծել եմ ու լավ եմ էրել»,-հայտարարեց Հ. Մ.-ն: Տուժողը նաեւ խոստովանեց, որ արտաքսման գործը կազմակերպել է իր թուրք ընկեր Յաղուբի միջոցով: Վերջինս խորհուրդ էր տվել անձնագիրը թողնել հյուրանոցի համարում: Ոստիկանները ստուգելու ժամանակ կհայտնաբերեն եւ իրեն կարտաքսեն: «Որովհետեւ ես չէի կրնա հենց ընես ելնեի ու գայի Հայաստան: Սուսանն իրա փողը գուզեր, բայց օր արտաքսեին, ես էլ կրնայի ըսեի, թե ինչ էնեմ Սուսան ջան, տեսար, օր արտաքսեցին»,-բացատրեց տուժողը:

Հ. Մ.-ն դատարանում ցուցմունք տալիս երբեմն-երբեմն հուզվում էր: Նրա պատմությանը հետեւող ամբաստանյալներից հատկապես «Դոկտորը» այդ ամենը լսում էր դեմքից չհեռացող ժպիտով: Ամբաստանյալներ-տուժող հարց ու պատասխանի ժամանակ դատարանում սկսվեց անեծքների, «բալեքին թաղելու», սուտ խոսելու մեղադրանքների ու վիրավորավորանքների տարափ: Կանայք պատրաստ էին միմյանց կոկորդ կրծելու, եթե դահլիճում չլինեին դատական կարգադրիչները: Հ. Մ.-ն իր լացակումած պահվածքը մոռացած`որոշել էր դահլիճում գտնվողներին իրազեկել ամբաստանյալների ինտիմ կյանքի մանրամասներին, սակայն դատավորը կանխեց, հրահանգելով չվիրավորել միմյանց անձը, չհրապարակայնացնել միմյանց կյանքի մանրամասներն ու Թուրքիայում արածները: