Արմավիրի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանում՝ նախագահությամբ դատավոր Հրաչիկ Սարգսյանի, ավարտին է մոտենում «Արմավիրի սոցապի գործ»-ը, որտեղ պետությանը հասցված վնասի չափը 450 մլն դրամ է: Ամբաստանյալները հանդես են գալիս պաշտպանական ճառերով: Այս գործով վնասը գերազանցում է աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարության սոցիալական ապահովության պետական ծառայության նախկին պետ «Վազգեն Խաչիկյանի թոշակների գործով» պետությունից հափշտակված գումարի չափը՝ 240 մլն դրամը:

Մեղադրյալները հինգն են՝ սոցիալական ապահովության պետական ծառայության Արմավիրի տարածքային բաժնի նախկին պետ Սեյրան Կարապետյանը, վերջինիս տեղակալ Հերիքնազ Ասատրյանը, Արմավիրի ՍԱՏԲ-ի գլխավոր մասնագետ Ալվարդ Պողոսյանը, «Հայփոստ» ՓԲԸ-ի Արմավիրի մասնաճյուղի տնօրեն Սամվել Պողոսյանը և նույն ընկերության թիվ 01 փոստայի բաժանմունքի պետ Գոհարիկ Դավթյանը:

Թեև ի պաշտոնե բաժնի պետ Սեյրան Կարապետյանն է պատասխանատու «մի խումբ անձանց կողմից» պետությանը պատճառված վնասի համար, սակայն մեղադրող դատախազ Դավիթ Վեքիլյանը ամենամեղմ պատիժը հենց նրա համար է միջնորդել՝ ազատազրկում 3 տարի ժամկետով՝ որոշակի պաշտոններ զբաղեցնելու իրավունքից զրկելով 2 տարի ժամկետով: Բացի այդ, միջնորդել է նրա նկատմամբ կիրառել համաներում և ազատել հիմնական պատժից: Դատախազը «թոթափել» է նաև ամբաստանյալ Կարապետյանի մեղավորության աստիճանը, նրան դարձրել «ոչ խարդախ»:

Նշենք, որ Ս. Կարապետյանը մեղադրվում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 308-րդ հոդվածի 2-րդ մասով (Պաշտոնեական լիազորությունները չարաշահելը, որն անզգուշությամբ առաջացրել է ծանր հետևանքներ): 2002թ. նոյեմբերի 1-ից աշխատելով սոցիալական ապահովության պետական ծառայության Արմավիրի տարածքային բաժնի պետի պաշտոնում, հանդիսանալով պաշտոնատար անձ, անձնական այլ շահագրգռվածությունից ելնելով՝ չարաշահել է իր պաշտոնեական լիազորությունները, ինչի հետևանքով առաջացել են ծանր հետևանքներ: Այն է՝ «մի խումբ անձանց կողմից նախնական համաձայնությամբ պետական բյուջեից խարդախությամբ հափշտակվել են առանձնապես խոշոր չափերի` 450.016.000 ՀՀ դրամի դրամական միջոցներ»:

Օրենքով այս արարքի համար առավելագույն պատիժը ազատազրկումն է՝ 2-6 տարի ժամկետով՝ որոշակի պաշտոններ զբաղեցնելու կամ որոշակի գործունեությամբ զբաղվելու իրավունքից զրկելով առավելագույնը 3 տարի ժամկետով: Դատախազն ակնհայտորեն միջնորդել է մեղմ պատիժ:

Ամբաստանյալներից Հերիքնազ Ասատրյանին և մյուս անձանց մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով  (Խարդախությունը, որը կատարվել է առանձնապես խոշոր չափերով): Ըստ մեղադրանքի՝ Հ. Ասատրյանը հանդիսանալով պաշտոնատար անձ օժտված է եղել ծառայության տարածքային բաժնի կանոնադրությամբ նախատեսված կենսաթոշակների, թաղման նպաստների, մահվան պատճառով չստացված կենսաթոշակի գումարների և սոցիալական այլ ծրագրերի նշանակման, վերահաշվարկման, ինչպես նաև հիշյալ գումարների վճարման նպատակով ֆինանսավորման պահանջագրեր ձևավորելու, վճարային ցուցակների կազմման գործընթացը վերահսկելու լիազորություններով:

Հ. Ասատրյանը 2008-2010թթ. ընթացքում, պաշտոնական դիրքն օգտագործելով, նույն բաժնի գլխավոր մասնագետ /օպերատոր/ Ալվարդ Պողոսյանի, «Հայփոստ» ՓԲԸ-ի Արմավիրի փոստային մասնաճյուղի տնօրեն Սամվել Պողոսյանի և «Հայփոստ» ՓԲԸ-ի Արմավիրի փոստային մասնաճյուղի թիվ 01 փոստայի բաժանքունքի պետ Գոհար Դավթյանի հետ նախնական համաձայնությամբ, խարդախության եղանակով պետությունից առանձնապես խոշոր չափերի հափշտակություն կատարելու դիտավորությամբ հափշտակել են 450.016.000 ՀՀ դրամ: Իբր Հ. Ասատրյանն ու Ա. Պողոսյանը կազմել և Արմավիրի ՍԱՏԲ-ի պետ Սեյրան Կարապետյանի հաստատմանն են ներկայացրել նպաստառուներին հասանելիք թաղման նպաստների և ժառանգվող գումարների իրական չափը գերազանցող` հավելագրումներով ձևավորված ֆինանսավորման ամսական պահանջագրեր և վճարային ցուցակներ: Այնուհետև կատարված հափշտակությունը քողարկելու նպատակով յուրաքանչյուրն իր հերթին ոչնչացրել է վճարման հիմք հանդիսացող փաստաթղթերը և շտեմարանում խեղաթյուրել կենսաթոշակային տվյալները:

Մեղադրողը Հերիքնազ Ասատրյանի համար միջնորդել է 7 տարի ժամկետով ազատազրկում, Ալվարդ Պողոսյանի համար՝ 4 տարի 6 ամիս ժամկետով ազատազրկում և «հաշվի առնելով հանցավորի անձը բնութագրող տվյալները» միջնորդել է պատիժը պայմանականորեն չկիրառել՝ սահմանելով 3 տարի ժամկետով փորձաշրջան: Գոհարիկ Դավթյանի և Սամվել Պողոսյանի համար դատախազը միջնորդել է համապատասխանաբար՝ 5 և 5 տարի 6 ամիս ժամկետով ազատազրկում:

Հերիքնազ Ասատրյանն ասում է, որ քննչական վարչությունը անտեսել և հաշվի չի առել քաղաքացիական ծառայողի պաշտոնի անձնագրով նախատեսված իր լիազորությունները, որով ինքը վերը նշված լիազորությունները չի ունեցել: Ավելին՝ հիմք է ընդունվել Սեյրան Կարապետյանի ներքին հրամանագիրքը, ինչպես նաև նրա կողմից 10.01.2008թ. տրված  ներքին գաղտնի հրամանը, որով Հ. Ասատրյանի վրա է դրվել վճարումը կասեցված և վերականգնված գործերին վերաբերող գործառույթներ: Մինչդեռ Հ. Ասատրյանն ասում է, որ ինքն այդ հրամանի մասին պատշաճ չի տեղեկացվել և դրանով Ս. Կարապետյանը պարզապես պատասխանատվությունը փորձել է իր վրայից գցել:

«Իր այդ ներքին հրամանագիրքը չունի իրավական ուժ իր բոլոր հրամաններով, որից կառչած Ս. Կարապետյանը թալանած փողերի հզորությամբ, փորձում է այս քրեական գործը բարդել ինձ վրա»,-ասում է Հերիքնազ Ասատրյանը և հավելում, որ Ս. Կարապետյանը նախաքննության շեմին նշել է Իտալիայում գտնվող եղբոր անունը և նրանց կապերը, շեշտելով, որ նրա միջոցով էլ ինքն իր հարցերը կլուծի: Այնուհետև նշում է, որ Ս. Կարապետյանը «բարերար եղբայրների» օգնությամբ վերականգնել է պետությունից թալանված փողերը՝ 180 մլն դրամի չափով, այդպիսով ընդունելով իր հանցանքը:

Հերիքնազ Ասատրյանի փաստաբան Ղևոնդ Պապոյանն իր պաշտպանական ճառում նշեց, որ նախաքննությունն իրականացվել է կոպիտ խախտումերով: Մեղադրողի կողմից  Հերիքնազ Ասատրյանի նկատմամբ ՀՀ քր. օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի սանկցիայի վերին շեմին մոտ պատիժ նշանակելու միջնորդությամբ հանդես գալը վկայում է այն մասին, որ նախաքննական մարմինը մեղադրողի հսկողությամբ  իրականացրել է ուղղորդված քննություն՝ նպատակ ունենալով  ամբաստանյալներից մի քանիսին ազատել պատժից, իսկ Հ. Ասատրյանին՝ դատապարտել երկարաժամկետ ազատազրկման:

Հերիքնազ Ասատրյանն իրեն մեղավոր չի ճանաչում: Նա միջնորդել է դատախազին, որպեսզի վերջինս օգտվի իր իրավունքից և մինչև  դատարանի խորհրդակցական սենյակ գնալը ամբաստանյալ Սեյրան Կարապետյանին առաջադրված մեղադրանքը փոփոխի և նոր մեղադրանք առաջադրի:

Հերիքնազ Ասատրյանն իր միջնորդության մեջ նշել է, որ դատական քննության ընթացքում հետազոտված ապացույցներն անհերքելիորեն վկայում են, որ ամբաստանյալ Ս. Կարապետյանը կատարել է այլ հանցանք, քան այն, որը նրան մեղսագրվում է: «Սեյրան Խանամիրի Կարապետյանի արարքի իրավաբանական որակումը ճիշտ չէ, այն պետք է որակվի ոչ թե ՀՀ քրեական օրենսգրքի 308-րդ հոդվածի 2-րդ մասով, այլ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով»,-նշում է Հ. Ասատրյանը: Նրա  հիմնավորմամբ՝ Սեյրան Կարապետյանն իր պաշտոնեական լիազորությունները չարաշահելով կատարել է առանձնապես խոշոր չափերով խարդախություն:

Հերիքնազ Ասատրյանն ասում է, որ Սեյրան Կարապետյանը  ծառայության տարածքային բաժնի  կանոնադրությամբ օժտված է եղել լայն լիազորություններով: 2008-2010թթ. ընթացքում իրականացնելով իրեն վերապահված գործառույթները, միայն նա կարող էր ի պաշտոնե խարդախությամբ  հափշտակել գումարները:

Հ. Ասատրյանը նշեց, որ  Սեյրան Կարապետյանը 2008-2010թթ. ձեռք է բերել տասնյակ միլիոններ արժեցող անշարժ գույք, երբ նրա ամսական աշխատավարձը կազմել է ընդամենը 150 հազար դրամ: Դեռևս որպես վկա հարցաքննության կանչվելուց հետո բաժնի պետն իր անվամբ գրանցված գրեթե ամբողջ անշարժ գույքը նվիրել է իր մերձավոր ազգականներին: Հ. Ասատրյանն ասաց, որ այդ ժամանակահատվածում ինքը գտնվել է սոցիալապես վատ վիճակում և կարիքները հոգալու համար վարկեր է վերցրել, մինչդեռ իրեն մեղադրում են 450 մլն դրամ հափշտակելու մեջ:

«Հարգելի մեղադրող, խնդրում եմ պարզ և հասկանալի ձևով պարզաբանել նաև, թե նախաքննության ընթացքում ինչու չեն ստուգվել ամբաստանյալ Ս. Կարապետյանի մի քանի տասնյակ միլիոնների հասնող գույքի ձեռք բերման հիմքերը: Կարծում եմ, որ նախաքննական մարմինը պարտավոր էր ստուգելու այդ հանգամանքը, ինչը չի կատարել»,-միջնորդության մեջ ասում է Հ. Ասատրյանը:

Դատախազ Դ. Վեքիլյանը Հերիքնազ Ասատրյանի նշված միջնորդությունը ուղարկել է գործը քննող դատարան՝ քրեական գործին կցելու և համատեղ ընթացքը լուծելու համար: Արդեն դատարանում Հերիքնազ Ասատրյանը հետաքրքրվեց իր ճակատագրով: Դատավոր Սարգսյանն ասաց, որ դատարանն իրավասու չէ ազդել դատախազի որոշման վրա և եթե վերջինս առաջադրված մեղադրանքը փոփոխելու և նոր մեղադրանք առաջադրելու պատրաստակամություն ունի, ապա կարող է դա անել: Սակայն, դատախազ Վիքիլյանը որևէ կերպ չարձագանքեց: