Լոռու մարզի Հաղպատ գյուղ բարձրացող ճանապարհին հարող Սեղիկի ձորալանջն ու ձորով հոսող առվակն արդեն երկար ժամանակ թաղված են հսկա աղբակույտերի մեջ:

Բնության այս անկյունը դեռ ամռանն աղտոտել են ձորի հարևանությամբ գտնվող, վաղամեռիկ հաղպատեցի Վազգեն Մաթոսյանի հուշաղբյուրի տարածքում հանգստացողները:

Հուշաղբյուրը 1990թ. կառուցել են Վազգեն Մաթոսյանի ընկերները: Լեռնային աղբյուներից սնվող հուշաղբյուրի ջուրը ամռան տապին հագեցնում է հուշաղբյուրի մոտ հանգստացողների ծարավը: Վազգեն Մաթոսյանի ընկերները հուշաղբյուրի մոտ տեղադրել են նաև փոքրիկ տաղավար, որպեսզի հանգստացողներն այդտեղ կարողանան նաև սնվել:

Վազգեն Մաթոսյանի հուշաղբյուրը	Հուշաղբյուրի մոտ տեղադրված աղբարկղերը

Վազգեն Մաթոսյանի ընկերները տարածքում տեղադրել են երկու աղբարկղ, որոնք, սակայն, հունվարի 7-ի մեր այցելության պահին դատարկ էին:

Արդեն մոտ 5 ամիս է, Սեղիկի ձորալանջերին սփռված կենցաղային աղբակույտերի նկատմամբ անուշադրություն է դրսևորում նաև Հաղպատի գյուղապետարանը, որի վարչական տարածքում է հուշաղբյուրը:

Սեղիկի լանջերի աղբակույտերը անմիջապես զարնում են նաև Հաղպատի վանք բարձրացող զբոսաշրջիկների աչքին, որոնց թիվն ամռանը հասնում է 10 հազարի:

Բնականաբար, զբոսաշրջիկները որքան էլ հիանան Հաղպատի միջնադարյան եկեղեցական համալիրով, չեն կարող չհիասթափվել բնության նկատմամբ հաղպատցիների ցուցաբերած վերաբերմունքից: