Այսօր Ժողովրդական կուսակցության նախագահ, «ԱԼՄ հոլդինգի» նախագահ Տիգրան Կարապետյանը պատասխանեց լրագրողների հարցերին:

Ի՞նչ նոր քայլեր կարելի է սպասել Ձեզանից և Ձեր կուսակացությունից:

Մայիսի 3-ին մենք հանրահավաք ենք հայտարարել, որտեղ մեր մոտեցումները կարտահայտենք, որ կլինեն որոշակիորեն վճռական, ավելի խիստ:

Ի՞նչ եք պատրաստվում անել մայիսի 3-ին կայանալիք հանրահավաքին:

Դուք կգաք, ամեն ինչ կտեսնեք: Նախապես ես ոչ մի բան չեմ ասում, որովհետև ես չեմ ինչ-որ դերակատարություն ունենում: Ժողովուրդն է գալիս և ասում իր վճռական խոսքը:

Ձեր նախորդ հանրահավաքը անձրևի պատճառով ձախողվեց: Մայիսի 3-ին (Աստված տա, որ լավ եղանակ լինի) ինչքա՞ն մարդու ներկայություն եք ակնկալում:

Մի քիչ հարցը կոռեկտ չի, որովհետև ժողովուրդը ինչքան էլ լինի, ժողովուրդ է: Մենք փողով չենք բերում. ինքնակոչ են գալիս: Գալիս են արտահայտվելու: Ու մակարդակը ինչքան ցածր լինի, օգուտ է, որովհետև այդ ներքևները պետք է շարժվեն, ինքնակազմակերպվեն: Մենք պետք է թողնենք, որ ներքևները, զարգանալով, գործունեություն ծավալելով, աճեն, որ հենց մակարդակը լինի:

Երրորդ ուժը այլընտրանքային ուժն է, արդեն ձևավորվել է, դա փաստ է:

Դո՞ւք եք այդ երրորդ ուժը, պրն Կարապետյան:

Այո:

Միայնա՞կ:

Ինչո՞ւ միայնակ: Դաշտը ընդհանրապես թափուր է: Այսօր կա բևեռացում: Կա մեծ, ստվար զանգված, որը չի ընդունում ոչ այօրվա իշխանություններին` Սերժ Սարգսյանին, ոչ էլ Լևոն Տեր-Պետրոսյանին: Այդ զանգվածը պետք է արտահայտվի, և շատ ու շատ օբյեկտիվ է, որ այդ զանգվածը իր նախապատվությամբ առաջնորդվի, ոչ թե, ասենք թե, որևէ մեկին սատարի:

Ո՞ւմ հետ եք պատրաստվում համագործակցել ընտրություններից առաջ, եթե ընտրություններին պատրաստվում եք գնալ դաշինքով:

Ընտրության մասին ո՞վ է խոսում: Ես չեմ պատրաստվում դեռ ընտրությանը գնալ, որովհետև նախընտրական գործընթաց չկա: Եթե լինի, կարող է լինել արտահերթ: Եթե արտահերթ ընտրություններ լինեն, դա կլինի, ասենք, ինչ-որ պայմանավորվածության ներքո, բայց ի՞նչ արտահերթ:

Մենք միշտ ասել ենք, որ պետք է լինի սկզբից խորհրդարանական, հետո նախագահական: ՀԱԿ-ն ասում էր, որ պետք է լինի նախագահական, նոր խորհրդարանական: Հետաքրքիր է` ՀԱԿ-ը պնդելո՞ւ է, որ սկզբից լինեն նախագահական ընտրություններ: Թող պնդի, մենք էլ դա տեսնենք:

Մենք փորձենք` արտահերթ լինեն ընտրությունները, որովհետև հերթական ընտրությունները նորից կլինեն խաբեբայություն: Մենք հերթական ընտրություն չենք ունեցել և այսօր ընդհուպ Միացյալ Նահանգներն իր զեկույցի մեջ նշել է, որ Հայաստանում անհնարին է ընտրության օրինական ընթացքով հասնել:

Այսինքն` դուք ոչ մի ակնկալիք չունե՞ք սպասվող ընտրություններից:

Մենք ակնկալիք ունենք ժողովրդի վճռականությունից: Մենք ցանկանում ենք, որ ժողովուրդը ոտքի կանգնի: Դա է հանրահավաքի նպատակը: Որ ժողովուրդը ոտքի կանգնի ու անկառավարելի պահանջի, որ իշխանությունները հեռանան մեր երկրից:

Երեք տարի դա են պահանջում:

Բայց կառավարելի են պահանջում: Այնպես պետք է լինի, որ դա լինի ժողովրդի պահանջը, ոչ թե լիդերների:

Արյունոտ հեղափոխություններից չե՞ք վախենում:

Շատ խուսափում եմ, բայց ժողովրդի գործն է, ինչպես կանի ժողովուրդը: Դուք կարո՞ղ եք դեմն ասել, ասել` «մի արա», եթե ժողովուրդը, ասենք, ըմբոստանա:

Ոստիկանությունը կարող է:

Մի անգամ այսպես է դուրս գալիս, մի անգամ` այնպես: Որևէ մի երկիր մենք չենք կարող օրինակ բերել և ասել, որ այնտեղ այսպես է եղել, ուրեմն մյուս երկրում էլ է այսպես: Մյուս երկրում կարող է ավելի վատ լինել կամ ավելի լավ: Այսօր ստեղծել են այնպիսի պայմաններ, որ ժողովուրդը արժանապատիվ չի ապրում: Դա չի կարող երկար տևել:

Հայաստանցին իրավունք չունի՞ Հայաստանում լավ ապրելու: Էդ ո՞ւմ ենք պարտքով տվել մեր երկիրը: Էդ ինչի՞ պետք է մենք ապրենք ընկճված, մեզ պետք է նեղեն, ամեն տեղ հալածեն: Ես, օրինակ, բոլոր ուժերին, ընդ որում և ՀԱԿ-ին ցանկանում են, որ հաջողության հասնեն հանուն ժողովրդի, ոչ թե հանուն թիմի: Թող ժողովրդի ալիքով բարձրանան, հասնեն, փոխեն, բայց ոչ թե վերմակը իրար վրա քաշելով` ինչ-որ առաջնություն ձևավորեն: Առաջնությունը ժողովրդինն է:

Պրն Կարապետյան, հնարավոր համարո՞ւմ եք արտահերթ նախագահական կամ խորհրդարանական ընտրություններ: Ո՞ւմ հետ կարող եք համագործակցել արտահերթ ընտրություններում:

Նախագահական կամ խորհրդարանական` սկզբունքային հարց է: Եթե լինեն արտահերթ ընտրություններ, ՀԱԿ-ը դա կհամարի իր նվաճումը` չնայած բոլորս ենք պահանջել: Այ, եթե սկզբից լինեն խորհրդարանական ընտրություններ, դա կլինի մեր նվաճումը, որովհետև իրենց առաջարկածը սկզբից նախագահական ընտրություններն էին:

Այսօր նվաճումների մասին են խոսում: Մեր վերջնագրի 5 հարցը լուծվել է: Չգիտեմ ինչի, բոլորն ասում են` մենք նվաճեցինք: Ե՞րբ էր ՀԱԿ-ը խոսում ոռոգման ջրի մասին, որ էժանացրել են: Երբևէ չէր խոսում: Մենք էինք խոսում գազի, բանկային տոկոսների, ոռոգման ջրի մասին: Հիմա էլ, փառք Տիրոջը, ոնց որ թե լուծվում է շտապօգնության հարցը, որ բերում են հիվանդանոց, անհապաղ վիրահատում, ոնց որ Միացյալ Նահանգներում:

Պրն Կարապետյան, «Ժառանգությունը» հայտարարեց, որ ՀԱԿ-ը և իշխանությունները պայմանավորվածության մեջ են: Ըստ Ձեզ` այդպիսի պայմանավորվածություն կա՞:

ՀԱԿ-ը չի ժխտում:

Երեկ Լևոն Զուրաբյանը ժխտեց:

Ժխտե՞ց երեկ: Մինչև այդ ես հիշում եմ Շահնազարյանի ելույթը, որը ասաց` բա ինչ եք ուզում, բանակցություններ պետք է լինեն: Եթե ժխտել է, ուրեմն մի բան «չի կպել»: Համենայն դեպս, ես չէի ցանկանա, որ որևէ մի ուժ իշխանության հետ պայմանավորվեր: Իշխանության հետ մի պայման կա` հայ ժողովրդի արժանավայել կյանքը:

Պետք է թույլ տան, որ ժողովուրդը իր երկրում ապրի արժանավայել ձևով, ոչ թե այսօր 100-200 ընտանիքով թալանեն հայ ժողովրդին: Ժողովուրդը այսօր ապրում է ընկճված, խղճուկ վիճակում: Սերժ Սարգսյանի դեմ, կառավարության դեմ մինչև վերջ ենք պայքարելու, և դա կտեսնենք մայիսի 3-ին:

Ըստ Ձեզ` ինչո՞վ է պայմանավորված ՀԱԿ-«Ժառանգություն» հակամարտությունը:

Եկեք պատկերացնենք` եթե Լևոն Տեր-Պետրոսյանը մոտենար Րաֆֆիին, ուրեմն ինքը պետք է հրավիրեր բեմ: Փաստորեն, դա լինում էր որոշակի միացում, ու հետագայում ինքը որոշակիորեն պարտավորություններ կունենար: Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ուզում է պարտական լինել իր թիմին: Չի ուզում ոչ Տիգրան Կարապետյանին, ոչ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին, ոչ Դաշնակցությանը, ոչ մեկին պարտական լինել:

Փաստորեն, լայն գործողությունների մասին խոսելը արդեն ֆիկցիա է: Մի քիչ էլ խոսեն` կասեն «Սերժի մարդն է», «Ռոբերտ Քոչարյանի մարդն է», «Աֆրիկայի մարդն է»: Իսկ իրենք «կրիստալ» են: Բայց ոնց կարող են «կրիստալ» լինել: Ես, օրինակ, երբ ժողովրդի հետ խոսում եմ, ասում եմ. «Լավ, ում հետևից եք գնում»: 90%-ը պետ են` միլպետ, քաղաքապետ, նախարար, գյուղապետ: Իսկ մենք գնում ենք հասարակ, չարքաշ ժողովրդի հետևից: Մեզ հետաքրքրում է, որ ժողովուրդը կարողանա ինքնակազմակերպվել և արտահայտվել մասսայական, հրապարակավ: Ու տեսեք` մեր ելույթ ունեցողները, և` իրենց: Մեզ մոտ ժողովրդի ծոցից մարդ է դուրս է գալիս, խոսում է: Դրա համար էլ հետո ասում են. «Իսկ ձեր ինտելե՞կտը…»: Եթե ինտելեկտուալների հավաքածու է, թող մի հատ ակումբ բացեն, սկսեն խաղալ, իրենց ինտելեկտը տեսնենք:

ՀԱԿ-«Ժառանգություն» հակամարտության մեջ Դուք միանշանակ աջակցում էինք Րաֆֆի Հովհաննիսյանին: Ինչո՞վ եք դա բացատրում:

Որ պայքարում են մեր դեմ, ոչ թե իշխանությունների դեմ, ցավալի է: Իրական ընդդիմությունը ժողովուրդն է, որովհետև ոչ մեկը չի կարող ասել` ես եմ իրական ընդդիմություն: Ո՞նց կարող է իշխանավորը լինել ընդդիմություն, թեկուզ նախկին իշխանավորը: Շահնազարյանը մեկ-մեկ խոսում է, ասենք, այսօրվա բանտարկյալներից կամ Ազգային անվտանգության «պադվալներից»: Իր ժամանակ «պադվալներ» չե՞ն եղել, կամ, ենթադրենք, Դաշնակությունը կամ որևէ մեկը չի՞ եղել իր «պադվալներում»:

Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հացադուլը ծոմ չէր: Կարող է երկուսը իրար հետ էին, բայց համենայն դեպս, դա բողոք էր, անհատական ըմբոստություն էր ոչ միայն իշխանության, այլև համակարգի դեմ: Եթե համակարգը չփոխվի, ամեն ինչ կմնա նույնը: Իսկ համակարգի դեմ պայքարում ենք այսօր մենք: Այնպես, ինչպես ես իմ կյանքով մեկ միշտ նեղության մեջ մարդկանց հասել եմ, ես նեցուկ եմ կանգնել Րաֆֆի Հովհաննիսյանին: Դրա մեջ ի՞նչ կա չհասկանալու:

Բանակցություններ վարո՞ւմ եք ուրիշ ուժերի հետ:

-Այո, ես հանդիպել եմ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հետ: Համարում եմ, որ արդյունավետ կլինի մեր համագործակցությունը, եթե լինի: Մենք եզրեր ենք ման գալիս ու գուցե դրա մեջ կա ինչ-որ օբյեկտիվություն: Ասենք, Միացյալ Նահանգները ցանկանում է, ենթադրենք, եթե ՀԱԿ-ը հետագայում գնա խորհրդարանական ընտրությունների, ունենալ ինչ-որ Արևմուտքի մեծամասնություն խորհրդարանում: Լավ կլինի, որ տարբեր ուժեր` հավասարազոր, հավասարաչափ, տեղ գտնեն քաղաքական դաշտում, ու այստեղ լինեն և Ռուսաստանի Դաշնության, և Միացյալ Նահանգների շահերը, որովհետև ես չեմ համարում, որ մենք պետք է ինչ-որ մի կողմ կտրուկ կանգնենք: Ինձ թվում է` դա պետք է լինի համաչափ, խելացիորեն, ի նպաստ հայ ժողովրդի, մեր Հայաստանի:

Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հետ ինչ-որ եզրագծի հասա՞ք:

Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հետ եկանք այն եզրակացության, որ իմ ու իր մոտեցումները իրար համար ընդունելի են: Ենթադրենք, կան ուժեր, որոնք ավելի վճռական են մոտենում, ասենք` միայն հեղափոխություն են ուզում: Մենք չենք կարող միայն մի թեզը վերցնել` միայն հեղափոխություն, որովհետև շատ ու շատ քաղաքական հնարավորություններ կան` հասնելու արդյունքի:

Հնարավո՞ր է` Րաֆֆի Հովհաննիսյանը մասնակցի ձեր հանրահավաքներին:

Շատ հնարավոր է, բայց ես չեմ ուզում նախապես խոսել դրա մասին, որովհետև Րաֆֆիի հետ մենք մի քանի օրից ունենալու ենք ևս մի հանդիպում, որտեղ ավելի կհստակեցնենք մոտեցումները: Համենայն դեպս, հանդիպում կար, հանդիպումը արդյունավետ էր, բայց ոչ այն պրիզմայով, ինչ այսօր թերթերն են գրում, որ լինելու է մեծ դաշինք: Ես չեմ պատկերացնում, որ այդպիսի ինչ-որ մեծ դաշինք լինի:

Ասում էիք, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը ամերիկյան նախագիծ է: Դա արդեն անցա՞վ:

Ես հիմա էլ եմ համարում, որ ինքը արևմտյան աջակցությունն ունի: Դա մենք տեսանք, որովհետև ընդհուպ դեսպանը այցելեց Րաֆֆիին: Ժամանակին ռազմավարական կենտրոնը Պետդեպի կողմից ֆինանսավորվում էր: Բայց այսօր ես Րաֆֆիի հանդեպ ունեմ միայն դրական կարծիք, որոշակի վերանայել եմ իմ մոտեցումները, ու դա ամոթ չէ խոստավանել:

Ինչ կասեք ձեր և «Նոր ժամանակներ» կուսակցության հնարավոր համագործակցության մասին:

Ես նորմալ եմ վերաբերվում Արամ Կարապետյանին, բայց դեռ այդպիսի բան չկա` ոչ խոսակցություն, ոչ բանակցություն:

Պրն Կարապետյան, ո՞ր դեպքում եք հնարավոր համարում Ռոբերտ Քոչարյանի հետ համագործակցությունը:

Երբևէ, Աստված մի արասցե:

Նույնն էլ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի մասին էիք ասում:

Դուք հասկացեք, որ Րաֆֆին այսօր բարոյական կերպար է: Քոչարյանը գուցե ձեզ համար է բարոյական կերպար: Ինձ համար Րաֆֆին է բարոյական կերպար այն առումով, որ ինքը կարողացավ մենակ գնալ և նստել այդ աթոռին:

Իսկ եթե Քոչարյանն էլ գնար, մենակ նստեր այդ աթոռին, բարոյակա՞ն կհամարվեր:

Այ, եթե Ռոբերտ Քոչարյանը իր 4 միլիարդը նվիրեր ժողովրդին, ես բարոյական կհամարեի:

Բացի Րաֆֆի Հովհաննիսյանից` էլ ո՞ւմ հետ եք հանդիպել:

Ոչ մեկի հետ:

Ո՞ւմ հետ եք նախատեսում հանդիպել:

Ճիշտն ասած, ոչ մեկի: Ոչ թե չկան այլ ուժեր: Եթե Դուք նկատի ունեք Դաշնակցությանը, ապա Դաշնակցությանը ես շատ եմ գնահատում որպես ավանդական հայրենասիրական ուժ, ճիշտ է` իր բարդույթներով, իր որոշակի զգուշությամբ: Համենայն դեպս, ես համարում եմ դրական ուժ` չնայած կա տարբերություն վերև-ներքևի մեջ: Բայց այսօր չկա որևէ մի ուժ, որը 100 % դրական լինի: Բոլոր ուժերը մի բան ունեն, ընդ որում` և մենք:

Պրն Կարապետյան, ո՞րն է Ձեր ուժի բացասական կողմը:

Մեր ուժի բացասական կողմը թիմն է. հզոր թիմ չկա: Ես չեմ ուզում հիմա անուն դնել ՀԱԿ-ի հանրահավաքին, բայց մի 100 հոգի կա փողատեր, 100 հոգի-100 հոգի բերեցին, եղավ 10.000: Հիմա էլ որ Հայ ազգային կոնգրեսը բաժանում է իր թերթիկները. բարձրանում են շենքի վերև, բաժանելով, ամեն դռան դեմը դնելով` իջնում են: Քաղաքը հեղեղում են: Մեր թռուցիկների վրա ՀԱԿ-ը իր թռուցիկներն է կպցնում: Ուրիշ տեղ չկա՞ կողքը: Նկարել ենք, ունենք:

Դա թիմ չի՞: Վճարում են, ունեն փող, հնարավորություն, մեքենաներ, ունեն նախկին դատախազ, նախկին անվտանգության նախարար, հարկային նախարար:

Պրն Կարապետյան, այն տղաներին, ովքեր թռուցիկներ են բաժանում, ամեն օր ոստիկանությունը ծեծում է:

Չէ հա: Լավ է` ժամը մեկ չէ: Մի հատ ցույց տուր էդ ծեծվածին, էլի: Մի հատ չտեսանք: Էդ որ իրար քաշքշում են միտումնավոր, որ սարքեն: Մենք Երևանի ծնունդ ենք, մենք սարից չենք ընկել:

Պրն Կարապետյան, ինչպե՞ս եք վերաբերվում այն խոսակցություններին, որ այս կամ այն ուժի հետևում կանգնած է Ռոբերտ Քոչարյանի ուրվականը: Դաշնակցության, «Ժառանգության» և մի քանի այլ կուսակցության անուններ են թվարկում:

Որ Ռոբերտ Քոչարյանը քաղաքական հնարավորություններ ունի` անշուշտ: Այո, ինքը ազդեցություն ունի «Բարգավաճ» կուսակցության և գուցեև Դաշնակցության վրա: Բայց ես չեմ մտածում, որ քաղաքական գործիչները, մանավանդ նախկին նախագահները, լինի դա Ռոբերտ Քոչարյանը, Լևոն Տեր-Պետրոսյանը կամ Սերժ Սարգսյանը որևէ մի երկրորդ անգամ կարող են գալ քաղաքական ասպարեզ:

Մենք նախագահների խաղին պետք է վերջ տանք: Անհատների շուրջ պետք է վերջացնենք հավաքվելը: Մենք պետք է բարձրացնենք ժողովրդին:

Համաձա՞յն եք «Ժառանգության» այն տեսակետին, որ ՀԱԿ-ի ղեկավարը պետք է ներողություն խնդրի Արթուր Բաղդասարյանից, որովհետև անում է այն քայլերը, որոնք ժամանակին արել է Արթուր Բաղդասարյանը:

Ես չէի ասի այդպես կտրուկ: Չի կարելի այսօր Լևոն Տեր-Պետրոսյանին համեմատել: Այլ խնդիր է, որ կուլիսներից դուրս կան պայմանավորվածություններ, ու գուցե չեն եկել ինչ-որ արդյունքի: Եթե ընդհուպ բանակցություններ կան, ժողովուրդը պետք է իմանա` ինչ են քննարկում, մանավանդ դրսի ուժերի ազդեցության տակ: Մենք էլ ենք, չէ՞, հասկանում, օրինակ, ինչու պետք է Շվեյցարիայի նախագահը գա Երևան, ու այդ պահին քաղաքական դաշտում ՀԱԿ-ը ասի` մենք գնում ենք պամանավորվածության: Չէ՞ որ դա թուրքական սահմանի գործոնն է:

Ի՞նչ կասեք վարչապետի հրաժարականի, Ազգային ժողովի նախագահի տեղում լինելու մասին:

Ոչ Ազգային ժողովի նախագահն է տեղում, ոչ էլ վարչապետը: Եթե պաշտոն ունեցան, չի նշանակում, որ իրենք տեղում են, իրենք համապատասխան պետք է լինեն այդ պաշտոնին: Էդ որ ասում են` «խելացի, հեռատես»: Ոսկին տարավ ծախեց: Էդ ոսկին պետք չէ՞ր լինի մեր Հայաստանին այսօր 10 անգամ ավելի գնով: Ո՞րն է հեռատեսը: Էն ժամանակ ասում էր. «Բանկային համակարգը պահպանեցինք ճգնաժամից»: Հա, գյուղը սպանեցինք, որովհետև 24 %-ով վարկ էին տալիս: Հիմա նոր եկան այն եզրակցության, որ պետք է իջեցնեն վարկերը, բայց արդեն գյուղը չի կարող ոտքի կանգնել, չկա, գոյություն չունի:

Ասում են` Ազգային ժողովի նախագահը լավ պահում է Ազգային ժողովը: Է, պահում է օլիգարխներին: Թող օլիգարխներ չլինեն, պահելու բան չի լինի էնտեղ: Իբրև լեզու է գտնում: Թող օլիգարխները չլինեն խորհրդարանում, լեզու գտնել էլ պետք չի լինի: Դրա համար մենք պայքարում ենք, որ համամասնական լինեն ընտրությունները, և օլիգարխներ չլինեն: