Ամեն տարի քաղաքապետ Արտավազդ Վարոսյանի կողմից Ալավերդի քաղաքի աղբահանության համար համայնքի բյուջեի եկամուտներից հատկացվում է շուրջ 33 մլն դրամ:

Բացի այդ՝ աղբահանության գործը արդյունավետ կազմակերպելու համար քաղաքի Մադան թաղամաս գնացող ճանապարհին հարող տարածքում 2012 թ.-ին կառուցվել է 130 մլն դրամ նախահաշվային արժեքով աղբավայր: Վերջինիս կառուցման համար Լոռու մարզպետ Արթուր Նալբանդյանի կողմից 65 մլն դրամ է հատկացվել ՀՀ կառավարության «Հրատապ-2» ծրագրով: Մյուս 65 մլն դրամը հատկացվել է համայնքի բյուջեի բնապահպանական ծրագրով: Չթերագնահատելով Ալավերդու աղբավայրի կառուցման կարևորությունը՝ ալավերդցիները, սակայն, նկատում են, որ քաղաքի աղբահանության վատ կազմակերպման պատճառով , համայնքի և պետբյուջեի այդ պատկառելի միջոցները դառնում են անարդյունավետ ծախսեր:

Ալավերդին շարունակում է մնալ աղբակույտերի քաղաք: Այստեղ ամենամեծ` Ս/Սարահարթ թաղամասի բնակելի շենքերի հարևանությամբ գտնվող շատ աղբարկղներ հակասանիտարական միջավայր են ստեղծում բնակչության համար: Աղբահանությունից հետո աղբարկղների լվացման մասին Ալավերդիում խոսք լինել չի կարող: Տարիներ շարունակ քաղաքապետարանի պատասխանատուներին այդպես էլ չի հաջողվում կարգավորել թաղամասի թափառող անասունների խնդիրը: Հին ավանդույթի համաձայն աղբարկղների կենցաղային աղբը շարւնակում են շրջակայքում տարածել Սանահին գյուղի գյուղացիներին պատկանող կովերն ու ձիերը, բնակիչների ընտանի թռչունները, ինչպես նաև կատուներն ու շները: Աղբարկղները իրենց հակասանիտարական վիճակով սպառնալիք են դարձել թաղամասի թիվ 12 դպրոցի և քաղաքապետարանի թիվ 6 նախադպրոցական ուսումնական հաստատություն գնացող երեխաների համար: Թաղամասի 2/29 շենքի բակում կուտակվող աղբը օրերով չի տեղափոխում աղբարկղներից: Օրվա բոլոր ժամերին աղբարկղների վրա նստած շների և կատուների պատճառով բնակիչները աղբը դեպի աղբարկղներ նետում են մի քանի մետր հեռավորությունից:

Թիվ 12 դպրոցի տնօրեն Գոհար Ավետյանը նախօրեին «Հետքին» հայտնեց, որ դպրոցի տարածքում տեղադրված աղբարկղների հակասանիտարական վիճակի մասին մի քանի անգամ ահազանգել է Ալավերդու քաղաքապետարանին. «Եկան, աղբարկղները տեղափոխեցին հարևան շենքի բակ, որտեղ նաև ես եմ ապրում, սակայն բնակիչները շարունակում էին աղբը թափել դպրոցի տարածքում: Աղբարկղները ստիպված կրկին վերդարձրին դպրոցի տարածք»:

Անանցանելի և հակասանիտարական վիճակում է գտնվում Սրահարթի 2Գ և հարակից շենքերին հարող, դեպի Մետալուրգների փողոց իջնող ճանապարհը: Բնակիչները փողոցը անվանակոչել են «Լքված և մոռացված» անունով: Այս  ճանապարհի եզրին գտվող աղբարկղները բնակիչներին անհասանելի են դառնում հատկապես անձրևներից հետո: Այդ ժամանակ նրանք ստպված 10-15 մետր հեռավորությունից են կենցաղային աղբը շպրտում դեպի աղբարկղները:

Քաղաքապետարանը բառացիորեն անուշադրության է մատնել քաղաքի սանիտարական վիճակի բարելավման գործում բնակչությանը ներգրավելու խնդիրը: Քաղաքում բացակայում են Ալավերդին մաքուր և օրինակելի քաղաք դարձնելու մասին ցուցապաստառներն ու ցուցատախտակները: Ս/Սարահարթ թաղամասի ամենափնթի աղբարկղները տեսանելի են դեպի Սանահինի եկեղեցի գնացող ճանապարհից, որտեղով անցնող զբոսաշրջիկների աչքից չեն վրիպում անտանելի բուրմունքով աղբակույտերն ու այնտեղ տիրաբար նստած կենդանիները:

Ալավերդու քաղաքապետարանի պատասխանատուները երազում են Ալավերդին զբոսաշրջության կենտրոն դարձնելու մասին, սակայն անտեսում են, որ զբոսաշրջիկներին քաղաքից կարող են առաջին հերթին վանել հենց աղբակույտերը: Ստեղծված իրավիճակում Ալավերդու ավագանու կողմից համառորեն չեն վերահսկվում համայնքի եկամուտներից աղբահանության համար հատկացված միջոցների ծախսումները: