HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Անօթևան դարձած Թևոսը և հայրենիք վերադառնալու նրա ոդիսականը

34-ամյա Թևոս Ղանդիլյանը անօթևանների ժամանակավոր կացարանում է ապրում: Այստեղ է գտնվում անցյալ տարվա նոյեմբերից: Թևոսի` անօթևանների ժամանակավոր կացարանում հայտնվելուն նպաստել է նաև նրա Հայաստան վերադառնալու տխուր փորձը:  

Թևոսը ծնվել է Էջմիածնում, մեծացել` Երևանում: Բժշկական համալսարանի քոլեջում մանկաբարձություն և գինեկոլոգիա է սովորել, սակայն չի ավարտել: Գնացել է բանակ` ծառայելու, վերադառնալուց հետո այլևս չի կարողացել շարունակել, քանի որ արդեն հարկավոր էր աշխատել:  Որոշ ժամանակ Հայաստանում աշխատելուց հետո տեղափոխվել է Ռուսաստանի Դաշնության Ռոստովի մարզ, այնտեղ նաև ամուսնացել է: Դարձել է ՌԴ քաղաքացի: Որդի ունի: Ավելի ուշ բաժանվել է կնոջից և որոշել է վերադառնալ Հայաստան: Թևոսի ոդիսականը սկսվել է հենց այն օրվանից, երբ փորձել է Հայաստան հասնել ռուս-աբխազական սահմանից:

2009 թվականի աշնանը նա Աբխազիայի տարածքով մտել է Վրաստան: Զուգդիդում վրացի սահմանապահները նրան ձերբակալել են` սահմանը ապօրինի հատելու մեղադրանքով: Հետո ավելացվել է նաև թմրանյութի անօրինական շրջանառության հոդվածը: «Երբ ինձ մեքենայով տանում էին, մի գունդ թմրանյութ գցեցին գրպանս, հետո ձևակերպեցին, որ հայտնաբերել են գրպանիցս»,- պատմում է Թևոսը:

Վրաստանի դատարանը նրան 22 տարվա ազատազրկման է դատապարտել` 3 տարին` սահմանը ապօրինի հատելու և 19 տարին` թմրանյութի անօրինական շրջանառության համար: Նրա արյան մեջ փորձաքննությունը թմրանյութի առկայության նշույլ չի հայտնաբերվել: Թևոսը ավելի քան երեք տարի անցկացրել է վրացական բանտերում, սակայն անցյալ տարի կիրառված համաներման որոշմամբ ինքն էլ է ազատ արձակվել: Գործը վերանայել են և թմրանյութի ապօրինի շրջանառության հոդվածը հանվել է:   

Թևոսը դրանից հետո կրկին չի կարողացել մտնել Հայաստան: Այս անգամ ՌԴ արտասահմանյան անձնագրի վավերականության ժամկետն էր լրացել, իսկ ՌԴ դեսպանությունը վրաց-ռուսական պատերազմից հետո փակվել էր: Թբիլիսիում գործող Շվեյցարիայի դեսպանատանը գործող ՌԴ հյուպատոսությունն էլ անընդհատ ձգձգել է Թևոսի նոր անձնագրի տրամադրումը:

«Քանի անգամ փորձեցի Հայաստան գալ, հին անձնագրերն էլ էր մոտս, բայց չէին թողնում, անպայման ուզում էին ռուսական արտասահմանյան անձնագիրը»,- պատմում է Թևոսը:

Երրորդ փորձը` Ջավախքի կողմից ոտքով մուտք գործել ՀՀ, ձախողվել է: «Փորձեցի Բավրայի կողմից, որովհետև հայրս Բորժոմի շրջանի Տաբածղուր գյուղի ծնունդ է, մենք շատ ենք գնացել-եկել, գիտեի, որ սահմանում փշալար չկա: Ասի` փորձեմ անցնեմ, գիտեմ` խախտում է, թեկուզ Հայաստանի կողմը կկանգնեցնի, կստուգի, կպարզաբանեմ»,- հիշում է Թևոսը:

Վրացի սահմանապահները, անտառագիծ չհասած, Թևոսին նորից են ձերբակալել և վրաց-հայկական սահմանի խախտման փորձի մեջ մեղադրել: Այս անգամ նրան Ախալցխա են տեղափոխել և ազատազրկման չենթարկելու դիմաց 1000 լարի պահանջել: 500 լարի գրավով, ի վերջո, նրան ազատ են արձակել: Մինչև անձնագրի պատրաստ լինելը Թևոսը մնացել է հայրական Տաբածղուր գյուղում:  

Թևոսը դիմումներ է գրել Վրաստանի արդարադատության նախարարությանը, որ սխալ է դատապարտվել: «Ես նույնիսկ հայկական դեսպանատանը դիմեցի, ինձ ոչ ոք չօգնեց: ՀՀ նախագահի անունով դիմում գրեցի, վարչապետի, պաշտպանության նախարարի անունով դիմում գրեցի: Քանի որ քաղաքացիությունս ՌԴ-ի էր, ՌԴ նախագահի, վարչապետի անունով դիմում գրեցի: Միայն 3 տարի հետո ՌԴ հյուպատոսի առաջին տեղակալը եկավ, զրուցեց հետս: Ասաց` դիմի Եվրադատարան, բայց ես չկարողացա դիմել, որովհետև հնարավորություն չկար, և այդ ամենը վճարովի էր»,- պատմում է Թևոսը:

Հայաստանի դեսպանատուն դիմել է նաև հայրենիք վերադառնալու հարցում օգնելու խնդրանքով, քանի որ ՌԴ միջազգային անձնագրի տրամադրումը կարող էր շատ երկար ձգվել: Դեսպանատունը դա էլ է մերժել:

Անցյալ տարվա գարնանը Թևոսը արտասահմանյան անձնագիրը ստացել և վերջապես հասել է Երևան. «Ընտանիքում մի քիչ խառնված վիճակ էր, և գումարած այն, որ զանգահարել ու ասել էի` 22 տարի դատապարտվել եմ, ազդել էր»,- ասում է Թևոսը: Մայրը և քույրը թեև Թևոսին ընդունել են տուն, բայց մի քանի օրից քույրն ինքնաթիռի տոմս է գնել և Թևոսին հորդորել վերադառնալ Ռոստով: Հայրը 2004-ին մահացել է, մայրը բնակարանը դստեր անունով է ձևակերպել: Թևոսը հասկացել է, որ հայրական տանն այլևս տեղ չունի:

Ռոստովում էլ բարեկամներն են Թևոսին հետդարձի տոմս գնել և ճանապարհել Երևան: Թևոսը ինքնաթիռից իջել և օդանավակայանում հետաքրքրվել է անօթևանների համար նախատեսված կացարանով: Գնացել է Հաղթանակ գյուղ: Այդ գիշերը նրան չեն ընդունել անօթևանների կացարանում, փոխարենը դիմացն ապրող բնակիչն առաջարկել է գիշերն անցկացնել իրենց տան կիսակառույց շինության մեջ: Հաջորդ օրն անօթևանների կացարանն ընդունել է Թևոսին: Այժմ նա Վարդաշենի «Հանս Քրիստիան Կոֆոեդ» բարեգործական հիմնադրամի անօթևանների կացարանում է, քանի որ Հաղթանակ գյուղի կացարանը փակվել է, և բոլոր անօթևանները տեղափոխվել են Վարդաշեն:

«Թմրանյութը իմը չէր: Գրպանս նման չափսի թմրանյութ որ քցում է համակարգի աշխատողը, որը իրենց սահմանապահն էր, եւ եթե սահմանապահի մեջ ազնվություն չկա, ու մարդու հոգեկանի վրա նման ճնշում է գործադրում ու նման մախինացիա է կատարվում, և մարդուն պահում են: Մարդ մեկ անգամ է ապրում և դատավորից իմանում է, որ 22 տարի պիտի անցկացնի կալանքի մեջ, շատ բան է պահանջվում նրանից, որ դիմանա»,- ասում է Թևոսը:

«Հանս Քրիստիան Կոֆոեդ» հիմնադրամի տնօրեն Շավարշ Խաչատրյանն ասում է, որ Թևոսը սկզբնական շրջանում ճնշված և սթրեսային վիճակում էր, բայց արդեն կարգավորվում է և նորմալ վարք ունի: Փորձելու են նրան ձևակերպել հիմնադրամում, որ օգնի բժշկին ու բուժքրոջը:

Թևոսը չի ուզում ընտանիքի մասին մանրամասներ պատմել, բայց որդու մասին խոսելիս դեմքը պայծառանում է: Ափսոսում է` երեկ որդու ծնունդն էր, չի կարողացել շնորհավորել, հեռախոս չունի: 

Մեկնաբանություններ (1)

zohrab
very sad story for this young man and how unfortunate

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter