Մեր դասարանի աղջիկներով չենք սիրում չորեքշաբթի օրը, որովհետև այդ օրը՝ չորրորդ դասին, եկեղեցու պատմություն ունենք:

Մեզ դասավանդող ուսուցչուհին՝ ընկեր Մանուկյանը, որ միջահասակ, թուխ մաշկով, փոքր աչքերով կին է, լավ մասնագետ է ու շատ խիստ, ու վայ նրան, ով դասին ուշ ներկայացավ:

-Ինչի՞ եք ուշանում օրիորդներ, ձե՞զ էիք ցուցադրում, մեք անհանգստանա՝ դրա ժամանակն էլ կգա,- սկսում է նա:

Բայց այդ ուշանալու համար պատճառ կա: Ի՞նչ ասենք. ասենք զուգարանի հերթ էի՞նք կանգնած կամ էլ այնքան հեռու է, որ չե՞նք հասցնում գալ:

Շարունակությունը կարդացեք Դպրոցական բլոգում