Աստանայում անկացվելիք ԵԱՀԿ գագաթնաժողովում Արցախի հարցում առաջընթաց ակնկալելու հիմք չկա: Գագաթնաժողովից առաջ Ադրբեջանի հայտարարությունները, թե դրական մեծ ակնկալիքներ ունեն, ճանապարհային քարտեզ կարող է ստորագրվել և այլն, իրականում քարոզչություն է, որի նպատակն է ճնշում գործադրել Հայաստանի վրա:

Այսօրվա մամուլի ասուլիսին այսպիսի կարծիք հայտնեց ՀՅԴ Բյուրոյի Հայ դատի և քաղաքական հարցերով գրասենյակի պատասխանատու Կիրո Մանոյանը: «Ադրբեջանը մերժելով մերժում է ընդունել, որ Ղարաբաղը կարող է լինել Ադրբեջանի կազմից դուրս: Այն օրը, որ Ադրբեջանը ընդունի, որ Ղարաբաղը կարող է լինել Ադրբեջանի կազմից դուրս, կարող ենք ակնկալել լուրջ առաջընթաց: Այլապես, կարծում եմ, Աստանայում կկրկնվի այն, ինչ մինչ այսօր ասվել է ԵԱՀԿ արտգործնախարարների խորհրդի կամ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների նախագահների կողմից»,- ասաց Կիրո Մանոյանը: Անդրադառնալով մադրիդյան սկզբունքներին` նա նշեց, որ դրանք ընդունելի են որպես սկզբունքներ` բռնի ուժ, բռնի ուժի սպառնալիքի չկիրառում, ժողովուրդների իրավահավասարության և ինքնորոշման իրավունք, ինչպես նաև տարաքային ամբողջականություն: «Այս սկզբունքներն ընդունելի են, որովհետև տարաքային ամբողջականությունը չի վերաբերում Ադրբեջանի խորհրդային սահմաններին, քանի որ Լեռնային Ղարաբաղը Ադրբեջանից դուրս է եկել ճիշտ այն օրենքի համաձայն, ինչ Ադրբեջանն է Խորհրդային Միությունից դուրս եկել: Բայց դրանից բխող մնացյալ քայլերին մենք համաձայն չենք»,- ասաց Կիրո Մանոյանը: Մադրիդյան մնացյալ առաջարկները, նրա խոսքերով, ոչ թե սկզբունք են, այլ այս սկզբունքների հիման վրա միջնորդների պատկերացրած քայլեր, որոնք ընդունելի չեն, քանի որ այնպիսին են, կարծես թե 1988-ից հետո ոչինչ չի եղել: Եթե ներկայումս առաջարկվող սահմանները հայկական կողմին առաջարկվեին 1988-ին, ապա Կիրո Մանոյանի խոսքերով, առաջարկը կարելի էր ընդունել: Բայց հիմա, երբ Ադրբեջանը պարտվել է իր իսկ սանձազերծած պատերազմում, ԼՂԻՄ-ի մասին խոսելն ավելորդ է: «Իրենք, Լեռնային Ղարաբաղ ասելով, ԼՂԻՄ նկատի ունեն, ինչը ոչ մի ձևով իրականության չի համապատասխանում: Ոչ քաղաքականորեն, ոչ աշխարհագրականորեն ԼՂԻՄ չէ ամբողջ Լեռնային Ղարաբաղը: Հատկապես որ այդ տարածքները նույնքան հայկական են, որքան միջնորդների ասած Լեռնային Ղարաբաղի ցանկացած տարածք»,- աաաց Կիրո Մանոյանը: Խոսելով ժողովրդի անորոշ կամարտահայտության մասին` Մինսկի խմբի միջնորդներն անտեսում են այն փաստը, որ արցախահայությունն արդեն առնվազն 2 անգամ (1991 և 2006 թթ.) հանրաքվեներով իր կամքն արտահայտել է` Ադրբեջանից անկախ ապրելու օգտին: Կիրո Մանոյանի խոսքերով` ՀՀ-ն բավարար քայլեր չի անում Մինսկի խմբի վերոնշյալ առաջարկներին դիմագրավելու համար: «Մյուս կողմից ԼՂՀ-ն անելիք ունի, որ ԼՂՀ-ն պետք է ուղղակի մասնակից դառնա այս բանակցություններին, և այդ ձևով կարելի է իսկապես հասնել ի վերջո արդար և կայուն խաղաղության»,- ասաց բանախոսը: