Թուրք քաղաքագետ Մենսուր Ակգյունը մի անգամ հայ լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ առիթ էր ունեցել ասելու, թե իր նշանակությամբ եւ ներկայացրած հետաքրքրությամբ Հայաստանը Թուրքիայի համար փոքր ձուկ է: Երբ այս մասին հարցրինք «Today's Zaman» («Այսօրվա ժամանակ») թուրքական անգլալեզու թերթի բիզնես լուրերի խմբագիր Մուստաֆա Էդիբ Յիլմազին, վերջինս նկատեց. «Եթե այդպես լիներ, մենք այն արդեն կերած կլինեինք»: 

Յիլմազը շատ այլ մասնագետների հետ համամիտ է, որ սահմանների բացման դեպքում Հայաստանը չի կարող շատ մեծ դեր խաղալ Թուրքիայի տնտեսական կյանքում: Սակայն մյուս կողմից, ըստ խմբագրի, Հայաստանը առաջատար է որոշ ապրանքների արտադրման ոլորտում, նմանատիպ վիճակում է նաեւ Թուրքիան այլ ասպարեզներում: Այս առումով երկու երկրները կարող են փոխլրացնել միմյանց: Նրա կարծիքով՝ Թուրքիայի տնտեսության ամենամեծ ձեռքբերումը կլինի այն, որ սահմանների բացումից եւ հարաբերությունների հաստատումից հետո կխնայվի շատ մեծ ինտելեկտուալ էներգիա, որն այսօր ծախսվում է՝ առկա խնդրի լուծման ճանապարհներ գտնելու համար: Սա ակնհայտ է, բայց թե կոնկրետ ինչ կարելի է անել նպատակին հասնելու համար, Յիլմազի կարծիքով, պետք է պատասխանեն նախագահները: 

«Anadolu kultur» կազմակերպության ղեկավար Օսման Քավալան էլ կարծում է, որ սահմանի բացումը ինչ-որ հրաշքի չի հանգեցնի, սակայն անչափ կարեւոր է մասնավորապես առեւտրի ու տուրիզմի զարգացման տեսանկյունից: Քավալան խնդրի լուծման հետեւյալ «ճանապարհային քարտեզն» է առաջարկում. կարելի է սահմանը ժամանակավոր փակ պահել, սակայն մինչ դրա վերջնական բացումը պետք է հաստատել երկկողմ դիվանագիտական հարաբերություններ: Դա էլ իր հերթին կարելի է անել դեսպանությունների համատեղության ձեւով. այսինքն՝ Վրաստանում Թուրքիայի դեսպանատունը կարող է համատեղել աշխատանքը նաեւ ՀՀ-ի հետ, իսկ, օրինակ, Հունաստանում ՀՀ դեսպանությունը նույնը անել Թուրքիայի հետ: Օ. Քավալան կարծում է, որ դեպքերի նման աստիճանական զարգացման դեպքում Ադրբեջանը ի զորու չի լինի վիժեցնել հարաբերությունների հաստատումը: 

Ստամբուլի Բահչեշեհիր համալսարանի տնտեսական եւ հասարակական հետազոտությունների կենտրոնի (Betam) փորձագետ Զյումրյութ Իմամօղլուն ասում է, որ զարմացել է, երբ այս հունիսին այցելել է Հայաստան ու իմացել, որ Թուրքիան սահմանը փակելուց զատ արգելել է նաեւ Հայաստանից ներկրումը: «Առեւտուրն ու տնտեսական հարաբերությունները երկրների միջեւ խաղաղության համար կարեւոր պայման են: Կարծում եմ, որ եթե հաստատենք տնտեսական հարաբերություններ, ավելի խաղաղ տարածաշրջան կունենանք»,- նշում է փորձագետն ու հավելում, որ Հայաստանի ազդեցությունը թուրքական տնտեսության վրա կարտահայտվի երկրի արեւելյան շրջաններում այդ ոլորտի զարգացմամբ: Իմամօղլուն օրինակ է բերում վրացական սահմանը, որն իր նշանակալի դերն ունի, օրինակ, Տրապիզոնի եւ մյուս հյուսիսային ու հյուսիսարեւելյան շրջանների վրա:

Այդուհանդերձ, ի՞նչ են կարծում թուրք գործիչները Հայաստանի տնտեսական զարգացման հեռանկարների մասին, երբ երկրի երկու կարեւոր՝ արեւելյան ու արեւմտյան սահմանները փակ են: Անդրադառնալով «Հետքի» այս հարցին՝ Օսման Քավալան նշում է, որ դա իսկապես խնդիր է, ինչը մտահոգվելու տեղիք է տալիս, սակայն այն մեծագույն հարց չէ, ու ասում է, որ Վրաստանի ու Իրանի հետ կապերի շնորհիվ Հայաստանը զարգանալու հնարավորություններ ունի, ինչն էլ առավել կհաջողվի հայ-թուրքական սահմանի բացման պարագայում: