HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Կատաղություն և բռնություն՝ հայ ընտանիքի արտաքսման ընթացքում

Յոթ տարեկան (դպրոցական) եւ ութ ամսական երեխաներ ունեցող հայ մի ընտանիք երեկ (Ֆրանսիայից վտարումը տեղի է ունեցել օգոստոսի  7-ին- խմբ.) վտարվել է Հայաստան՝ անօրինական եւ բռնի ձերբակալության արդյունքում, ինչպես երեւում է մի ականատեսի նկարահանած տեսանյութում:

Ըստ մեզ փոխանցված վկայությունների՝ 2014 թ-ի օգոստոսի 5-ին, առավոտյան ժամը վեցին, սահմանային ոստիկանությունը եւ անձամբ Մյուրթ-է-Մոզելի պրեֆեկտուրայի գլխավոր քարտուղարն արթնացրել են ապաստան խնդրողների ընդունման կենտրոնում (CADA) ապաստանած ընտանիքին: Սկզբում հայրը հրաժարվել է բացել դուռը, հետո համաձայնել է, քանի որ պրեֆեկտուրայի ներկայացուցիչը խոստացել է, որ ընտանիքին հանգիստ կթողնեն, եթե հայրն իրենց ուղեկցի: Նա տեղափոխվել է ոստիկանություն:   

Մեկ ժամ անց ոստիկանությունը նորից ներկայացել է նրանց կացարանը՝ անօրինական ձեւով բացելով դուռը, մասամբ այն կոտրելով: Այնուհետեւ բռնել են մորը եւ պրեֆեկտուրայի գլխավոր քարտուղարի աչքերի առջեւ երեք հարկ աստիճաներով քարշ տվել ներքեւ: Ոստիկանությունը ուժով տարել է նաեւ երկու երեխաներին: 

Տեսարանին ականատես են եղել շատերը եւ նկարահանել այն: 

Հոգեպես ծանր վիճակում՝ մայրն ու երկու աղջիկները նույնպես տեխափոխվել են ոստիկանություն, այնուհետեւ Մեծ քաղաքի վարչական կալանքի կենտրոն, որտեղ նախապես տեղափոխվել էր ընտաիքի հայրը: Այդ կենտրոնում ընտանիքը կարողացել է հանդիպել ներկա հասարակական կազմակերպությանը:

Հաջորդ օրը՝ օգոստոսի 6-ին, ընտանիքն ուժով վտարվել է Հայաստան՝ առանց նույնիսկ հնարավորություն ունենալու ներկայանալ դատավորին: Բացի գործի անմարդկային բնույթից, հստակ է, որ պրեֆեկտուրան խուսափել է, որպեսզի գործը քննվի արդարադատության կողմից: Կալանքի տակ վեցնելու որոշման օրինականությունը դատավորը քննել է օգոստոսի 7-ին, ընտանիքի բացակայության պայմաններում: Հարցաքննության տանելու պայմանները դատական վերահսկողություններից դուրս են:   

Ըստ ընտանիքի՝ երեք շաբաթ առաջ հասարակական վայրում վերջիններիս ձերբակալման փորձ էր արվել, երբ մայը երկու երեխաների հետ դուրս էր եկել ուտելիք գնելու: Այդ փորձը ձախողվել էր ձերբակալմանը հակառակված ու աղմուկ բարձրացրած ականատեսների շնորհիվ:

Սիմադ (Cimade) ՀԿ-ն  փաստում է, որ ինչպես ամեն տարի, պետությունը օգտվում է ամառային այս շրջանից, որպեսզի հայացքներից հեռու իրականացնի իր դաժան վտարումները: Այս գործում Մյորթ-է-Մոզելի պրեֆեկտուրայի մասնակցությունը, ի դեմս գլխավոր քարտուղարի, եւ իրավիճակի բռնիությունը խիստ մտահոգիչ են:

Սիմադը պահանջում է, որ այդ ընտանիքը վերադառնա, եւ որ վերջ տրվի երեխաներ ունեցող ընտաիքների ձերբակալությունը, ինչպես խոստացել էր պարոն Օլանդը:  

Contact presse :

Clémence Richard - 06 42 05 85 36 - [email protected]

Պատրաստեց՝ Սեդա Գրիգորյանը

Մեկնաբանություններ (6)

հայկ
Դուք երևի երբեք չհասկանաք մարդու արժանապատիվ ապրելու ձգտումը,ամեն ինչ վերածում եք փողի, և այլ նյութապաշտության։ Միթե չեք հասկանում, որ հատկապես հայ մարդու համար ամենակարևորը հոգեկան հանգստությունն է, իր երեխաների կանխատեսելի ապագան, անկախ նյութական պայմաններից։ ասում եք չեք հասկանում այն մարդկանց, որոնք արտասահմաններում կատարում են «հավաքարարի» կամ այլ նվաստացուցիչ աշխատանք։ Հավատացեք ամենանվաստացուցիչ աշխատանքը լաքեյ լինելն է ։ Հայաստանում ներքևից վերև ստեղծված է լաքեյական այպիսի կուռ համակարգ (Մոսկվայհ ենթակայության տակ), որի կազմալուծումը ներկա սերնդի օրոք դժվար է պատկերացնել։ Ամենանվաստացուցիչ վիճակը այն է երբ դու լաքեյությու ես անում աշխարհում ամենացածր վարձավճարով, և քեզ ղեկավարում են այնպիք, որոնց նորմալ պայմաններում էշը ջրելու տանել չեին վստահի։ Դե հիմա պատկերացրեք միլիոնավոր արժանապատիվ հայերի հոգեկան վիճակը, դրան գումարած նաև անմարդկային սոցիալական պայմանները։ Դուք չեք պատկերացնում, որ Գերմանիայում կամ Ֆրանսիայում աշխատող հավաքարարը թե նյութական, թե հոգեկան ,թե իրավական տեսակետից իրենց շատ ավելի լավ է զգում քան Հայաստանում աշխատող պրոֆեսորը կամ ակադեմիկոսը։ Որը խառնվել է դոկտոր լիսկաների շարքը։
Ջուլիետա
Բռնությունը դատապարտելի արարք է, արդարացում չունի:Բայց զարմանալ կարելի է մեր հայրենակիցների վրա:Ամեն ստորացում կարող են տանել, միայն թե Հայաստան չվերադառնան:Ավելին, շատերը օտարության մեջ կատարում են ստորացուցիչ աշխատանքներ, զբաղվում՝ մութ գործերով:Այս պարագայում վտարումն էլ, երևի թե արդարացված է, եթե հաշվի առնենք Ֆրանսիայում գործող օրենքները:Հասկանալի է, որ մեր իշխանություներն են նպաստել արտագաղթին, բայց երկիրը պատկանում է ժողովրդին, այն պահելու համար, դարեր շարունակ հայ ազգը պայքարել է ու այսօր հեշտ ու հանգիստ լքել՝ անընդունելի է:Ավելի շատ գնում են, քիչ թե շատ ապահովված ընտանիքներ՝ վաճառելով իրենց ունեցվածքը, իսկ հետո կանգնում են դատարկ տաշտակի առաջ:Հայրենիքը լքելուց առաջ պետք է կարդալ Րաֆֆու ,,Խաչագողի հիշատակարանը,,
Գայանե
Միակ ճամփան փրկության՝ Հայե'ր, դեպի Հայաստան... Հ.Շիրազ
Գեւորգ
Վերը ասվածների հետ հիմնականում համաձայն եմ: Բայց գոյություն ունի մի անբացատրելի երեւույթ որն ապշեցնում է: Իրական պատմություն է - Ֆրանսիա է գնացել մի կին, անչափահաս երեխայի հետ, որն այստեղ ուներ ամեն ինչ, կահավորված տուն, ապրելու ավելի քան բավարար միջոցներ, նույնիսկ հանգիստ սեփական մեքենան էր վարում! Եւ ինչ է անում այնտեղ! - բնակվում է մի խցում երեխայի հետ, թերասնվում է ու փորձում լեզու սովորել, որպիսզի մեկի տանը ծառա աշխատի! Ով սա կհասկանա?
hasmik
շատերին գիտեմ որ հետ են եկել Հայաստան, բայց փոշմանել են և շատերը նորից հետ են գնացել, պարզապես դժվար է ապրել սեռյիկների անօենք Հայաստանում
Garo
Մարդիք գնում արտասահման, որովհետեւ Հայաստանում շատ ավելի են նվաստացուցիչ հանգամանքները. պետք է ուղղակի իրականությունը տեսնելու ցանկություն ունենալ եւ տեղյակ լինել:

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter