«Ձիերը լացում էին իրենց մորթի ժամանակ»: Այս մասին մինչ օրս նկատելի հուզմունքով է պատմում կապանցի անասնաբույժ Ալինա Փարսադանյանը: 37 տարի աշխատում է որպես տեխնոլոգ, մսի սանիտարական որակի փորձագետ, անասնաբույժ: Գյուղինստիտուտն ավարտելուց հետո Կապան էր վերադարձել, աշխատանքի անցել Կապանի մսի կոմբինատում: Ասում է` պատահական էր ստացվել անասնաբուժական մասնագիտություն ընտրելը, մտածում էր բժշկուհի դառնալու մասին, բայց հետո սկսել էր սիրել նաև անասնաբուժությունը:

25 տարեկան էր, երբ առաջին անգամ մասնակցել էր անասունների մորթին: «Ինձ համար շատ դժվար էր, երբ մասնակցում էի մորթին: Սկզբնական շրջանում հուզվում էի, չէի ուզում տեսնել, հիմա քիչ թե շատ սովորել եմ»,- աչքերում հուզմունքի նուրբ ուրվագծեր են հայտնվում պատմելիս, հետո շարունակում է: Տիկին Ալինայի ասելով` ամենադժվարը ձիերի մորթին մասնակցելն էր, մանավանդ, երբ պետք է կաթեցնել դեղ` մալեին, ձիերի աչքերին: «Ձիերն ավելի խելացի կենդանիներ են, գիտակցում են` ինչի են գնում: Ձիերի զգացումներն ուրիշ են»,- նշում է զրուցակիցս: Հենց այդ հուզականությամբ, զգացմունքայնությամբ էլ տարբերվում են կին և տղամարդ անասնաբույժները, բայց դա, իհարկե, ըստ նրա, չպետք է խանգարի գործին: Խստապահանջությունն իր աշխատանքի կարևոր սկզբունքներից է համարում` անկախ ծանոթ-բարեկամների գործոնից` եթե միսը հիվանդ է, պետք է թույլ չտալ այն հասցնել հասարակությանը: Դեպքեր եղել են, երբ փորձել են համոզել, որ ոչ լավորակ մսի համար դրական եզրակացություն գրի, սակայն միշտ մերժել է նման դեպքերը:

«Պատահել է` 350 կգ միսը խոտանել եմ, ասացի` եթե համաձայն չեք, կարող եք ուղարկել լաբորատորիա, միսը կայծակնային սեպսիսով էր, և դա հաստատվել էր»,- նկատում է մասնագետը: Նրա կարծիքով` լավ փորձագետն առաջին հերթին պետք է կարողանա մսի որակը որոշել աչքով: «Տեսողականը միշտ կարևոր է մեր գործում»,- ավելացնում է նա: 37 տարիների իր աշխատանքի ընթացքում չի հիշում մի դեպք, երբ իր ախտորոշած հիվանդությունը հերքվի:

Տիկին Ալինան դժվարությամբ համաձայնեց խոսել: Ասում է` իրեն քաղաքում շատերն են ճանաչում, իր գործի որակը գիտեն, ինչ իմաստ կա ևս մեկ անգամ պատմելու: Բայց այս զրույցի հիմնական պատճառը նրա պատրաստած փորոտիքի մարինադն էր, ինչի մասին պատմեց մեր ընկերներից մեկը:

Մսի որակի գաղտնիքներն իմացող մասնագետը 10 տարի առաջ Ղարաբաղում համտեսել էր տավարի փորոտիքից պատրաստված մարինադը, հետո որոշ ժամանակ անց Կապանում` իր տանը, սեփական ձեռքով է պատրաստել այդ մարինադից: Սակայն ադ մասին իմանում են միան նրան հյուրընկալվողները: Փորի մարինադը տիկին Ալինան համարում է դելիկատես: Կապանի բարբառով այն կոչվում է «թափանի» մարինադ, որն այդքան էլ տարածված չէ քաղաքում:

«Պատահել է, երբ մեր տուն եկողները, երբ համտեսել են մարինադը, խնդրել են` պատրաստման տեխնոլոգիան բացատրեմ: Նախանձ չեմ, որ չասեմ: Միշտ գրել եմ բաղադրատոմսը, բայց շատերը չեն կարողացել պատրաստել: Իրենց թվում է` մի բան չեմ ասում, դրա համար չի ստացվում»,- ասում է նա:

Մեր զրույցից հետո տիկին Ալինային խնդրեցինք գոնե նմուշի համար պատրաստել այդ ուտեստից: Համաձայնեց: Մաքրած փորոտիքը պետք է տեղավորել 70 աստիճան տաքության ջրում, որպեսզի ևս մեկ անգամ մաքրելը հեշտ լինի: Եռացրած ջրում տաքացնելու դեպքում մսի սպիտակուցները կարող են մակարդվել, և մաքրելը դժվար կլինի: Հենց այս մաքրելու տեխնոլոգիայի մեջ է մարինադի գաղտնիքը, որը քչերը գիտեն: Մնացածն արդեն հեշտությամբ է արվում` բանկայի մեջ դափնու տերև, գազար, մաղադանոս լցնել, տեղավորել փորոտիքն ու ջուր ավելացնել: «Թափանի» մարինադի պահպանման ժամկետը 3 ամիս է: