HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Գրիշա Բալասանյան

«Թոռս 3 տարեկան էր, որ ծնողների հետ գնաց արտերկիր, ու արդեն 20 տարի չեմ տեսել նրանց»

Առավոտ էր:

Արմավիրի մարզի Դալարիկ համայնքի տարեց տղամարդիկ գյուղի կենտրոնում կանգնած «որսում» էին ամպերի տակից դուրս եկող արեւի առաջին շողերը:

Մոտենալով ներկայացա, որ լրագրող եմ, իսկ նրանք անմիջապես հետաքրքրվեցին, թե որ կուսակցությունն եմ ներկայացնում: «Անկուսակցական եմ»,- պատասխանը լսելուց հետո գյուղացիներից մեկը արձագանքեց. «Հանրապետական լինեիր, ձեռքներիցս չէիր պրծնելու»:

Նրանցից Ռաֆիկ Բադալյանը զարմացավ, որ լրագրողներն իրենցով հետաքրքրվում են, երկար ճանապարհ անցնում, գալիս են գյուղ, նյութեր հրապարակում, բայց պատկան մարմիններից իրենցով հետաքրքրվողներ չկան:

«Մենք մարդ չենք տեսել, որ գան մեր հետ խոսեն, հարցուփորձ անեն, թե ոնց եք ապրում, ինչով եք ապրում: Հեռուստաէկրաններից խաբում են, ժողովրդին կերակրում են ստերով, թե դեմքով շրջվել ենք գյուղացու կողմը»,- ասում է Ռ. Բադալյանը:

Նա խոսքը դեռ չէր ավարտել, կառավարությունից դժգոհելու իր չափաբաժինն ավելացրեց համագյուղացի Թելման Գեւորգյանը:

«Ոչ մի լավ բան չկա, որ ժողովուրդն ասի՝ այս մի բանը լավ է: Կառավարությունը մենակ լավ խոսել ու ժողովուդին խաբել գիտի, ուրիշ բան չկա կառավարության մեջ: Այնտեղ նստածները բոլորը օլիգարխներ են, ինչ անում են իրենց համար են անում: Այդքան օրենք են մշակում, ո՞ր մեկն է ժողովրդի օգտին եղել, ինչ ընդունում են իրենց համար է, որ իրենց տեղը ամրապնդեն: Եթե իմ համար, ժողովրդի համար են աշխատում, ինչի՞ պիտի հաց չըլներ ուտեի նոր տնից դուրս գայի: Ի՞նչ են արել մեր համար, մի բան էլ մեր բանկերի փողերը կերան, հիմա էլ դարձել են միլիարդատեր, մարզերն էլ բաժանել են դեպուտատների մեջ ու քաշվել են մի կողմ: Ո՞վ կարող է այստեղ բիզնես դնել, թաթով կխփեն գլխին: Իրար մեջ կիսել են ամեն ինչ»,- ասում է Թելման Գեւորգյանը եւ հորդորում շարժվել մի քանի մետր հեռավորության վրա գտնվող մշակույթի տան կողմ:

Քայլելու ընթացքում Թելման Գեւորգյանը պատմում էր, որ գյուղում գրեթե չկա ընտանիք, որ արտագնա աշխատանքի մեկնող չունենա: Օրինակ, իր երկու որդիներն էլ «խոպան» են գնացել, սակայն այս տարի գործերն այնքան էլ բարեհաջող չեն:

«Բա ինչի՞ մի պաշտոնյա, մի պատգամավոր չի գալիս մեր հալ ու քեֆը հարցնի: Նրանց տեսնում ենք ընտրությունից ընտրություն, միայն ձայն փախցնելու համար,- ավելացնում է Թ. Գեւորգյանը եւ, կանգնելով մշակույթի տան շենքի առաջ, ասում է. «Էս էլ մեր ավերակ կուլտուրայի տունը, որ սովետի քանդվելուց հետո չի գործել»:

Ոչ մի բանով մշակույթի տուն չհիշեցնող շենքի ներսից տղամարդկանց ձայներ էին լսվում: Շարժվելով աղմուկի ուղղությամբ եւ բացելով դուռը` նկատեցինք սեղանի շուրջ հավաքված մի քանի տղամարդկանց, ովքեր նարդի էին խաղում:

Մամիկոն Գալստյանը եւս նարդի խաղացողների մեջ էր: Նա խորհուրդ տվեց իրենց լուսանկարել ու լուռ հեռանալ, հակառակ դեպքում իրենց բողոքը կարող է ավարտ չունենալ:

«Լույսը բացվում է, գալիս ենք ստեղ կարտ ու նարդի ենք խաղում, հենց սովածանում ենք, գնում ենք տուն: Ստեղ նստածները բոլորն էլ վարկի տակ ճռռում են, գնում են խոպան հետ են գալիս ու վարկ են վերցնում: Էս ա մեր հալը, էլ ի՞նչ ես ուզում պատմեմ»,-ավելացնում է Մ. Գալստյանը:

Ըստ նրա՝ այս տարի դալարիկցիների համար տարին հաջող չի եղել: Ոռոգման ջրի սակավության, դիզելային վառելիքի ու պարարտանյութի բարձր գների պատճառով չեն կարողացել նույնիսկ իրենց ընտանիքների կարիքների համար հող մշակել, էլ ուր մնաց վաճառքի մասին մտածեին:

«Քարերի վրա նստած կարտ են խաղում ջահելները, էլ ինչով պիտի զբաղվեն: Ոչ մի աշխատատեղ չկա, որ գնան աշխատեն բերեն իրենց ընտանիքները պահեն»,- ասում է Մամիկոն Գալստյանը:

Շտապում էինք դուրս գալ մշակույթի տնից, երբ մեր առջեւ հայտնվեց դալարիկցի Ավետիք Ղազարյանը: Նա ասաց, որ ուշադիր լսել է գյուղացիների բողոքը, եւ ինքը կարող է ամփոփել բոլոր կարծիքներն ու դժգոհությունները:

«Մի պետություն, որ չի կարողանում թոշակառու պահել, էլ ինչպես սիրես, հարգես այդ պետության ղեկավարությանը: Հայաստանում սոցիալական խնդիրները անսահման են, եթե սկսեմ թվարկել՝ այսօր չեմ ավարտի: Կարոտը ինձ խեղդում է, բոլորին է խեղդում: Տուն չկա, որ կարոտ չունենա, բալես…թոռս 3 տարեկան էր, որ ծնողների հետ գնաց արտերկիր ու արդեն 20 տարի է չեմ տեսել նրան: Դրսում ծնված թոռ ունեմ, արդեն 18 տարեկան է, չեմ տեսել… Ծնող եմ, պապ եմ, սիրտ, հոգի ունեմ, էլ ո՞նց դիմանամ, ո՞նց գոհ լինեմ»,- ասում է Ավետիք Ղազարյանը:

Նրա խոսքերով՝ կառավարության աշխատանքը գնահատվում է այն ժամանակ, երբ մարդը սոցիալապես ապահովված է, իսկ Դալարիկում շատերը նույնիսկ ձմռան վառելիք չունեն:

«74 տարեկան մարդ եմ, բայց արդեն իմ ապրելը անիմաստ եմ համարում, ջահելներն էլ են հիասթափվում այս կյանքից, սա շատ վտանգավոր միտում է: Մեր թշնամին հենց այս վիճակին է սպասում»,- ավելացնում է Ավետիք Ղազարյանը:

Դալարիկի համայնքապետ Պարգեւ Սաղաթելյանն ավելի մեղմ ներկայացրեց գյուղի վիճակը՝ նշելով, որ իրենց գյուղը առանձնահատուկ խնդիրներ չունի: Նրա խոսքերով` ամառվա սեզոնին դաշտերում բանվորի «դեֆիցիտ» կա, նույնիսկ հարեւան գյուղերից են մարդ հրավիրում, որ գան օրը 5000 դրամով աշխատեն:

«Դա աշխատանք չի՞: Բոլորն ուզում են գյուղապետ կամ գյուղապետի տեղակալ դառնալ, բայց այդ պաշտոնների համար թափուր տեղ չկա»,- ավելացրեց համայնքապետը:

Անդրադառնալով գյուղի մշակույթի տան ոչ բարվող վիճակին` Պարգեւ Սաղաթելյանը նշեց, թե համայնքը չի կարող իր միջոցներով մշակույթի տուն վերանորոգել, քանի որ լուրջ գումարների ու ներդրումների մասին է խոսքը:

«Խնդիրը ներկայացրել ենք կառավարությանը, նախագիծն արված է, գումար լինելու դեպքում կվերանորոգեն: Մոտ 130 մլն դրամ գումար է անհրաժեշտ: Անձամբ հանրապետության նախագահն էլ է զբաղվում այս հարցով»,- նշում է համայնքապետ Սաղաթելյանը եւ հավելում, որ հաջորդ լուրջ ներդրում պահանջող ոլորտը ճանապարհաշինությունն է:

«Եթե մեկ տարվա համայնքային բյուջեն էլ դնեմ, չեմ կարողանա 500 մետր ճանապարհ ասֆալտապատել, սա մեր ուժերից վեր է»,-ավելացնում է համայնքապետը:

Մինչ գյուղացիները դրսում կանգնած բողոքում էին, ոմանք էլ արդեն տեղավորվել էին քարերի վրա, նրանց հարեւանությամբ վեր էին խոյանում գյուղի եկեղեցու պատերը: Այն կառուցում է գյուղի մեծահարուստներից մեկը: Դալարիկցիները թեեւ դրական էին արձագանքում եկեղեցու կառուցումը, սակայն այն առաջնային չէին համարում:

«Ժողովուրդը հաց չունի ուտելու, եկեղեցի են կառուցում, խելքի աշեցեք»,- իր խոսքերը Ջիվանու խոսքերին խառնելով` ամփոփեց Ռաֆիկ Բադալյանը:

Մեկնաբանություններ (1)

Anna
I don't believe this. How can someone say it is no work to do? In a village there is a lot of work all the year long. Instead of playing cards and backgammon, these people should work in the field, in their gardens, they should grow poultry and livestock. only by working their lives will become better.

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter