HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Մի ցուցանմուշի պատմություն. Խաչատրյանի երկրպագուի կորզած ստորագրությունն ու պատմական դարձած դաշնամուրը

Աննա Բաբաջանյան

Հայ հանրահայտ կոմպոզիտոր Արամ Խաչատրյանի տուն-թանգարանում հերթական դաշնամուրի հանդիպելը սովորական մի բան է: Այցելուն, սակայն, անտարբեր չի անցնի դրանցից հատկապես մեկի կողքով, քանի որ ուշադիր զննելու դեպքում դաշնամուրի փակիչի վրա կնկատի հետևյալ գրությունը. «Արամ Խաչատրյան 18. 10. 57»: Ի՞նչը պետք է ստիպած լիներ կոմպոզիտորին իր անունը թողնել գործիքի վրա, և ինչո՞վ է նրա համար առանձնանում այդ ամսաթիվը: Ծանոթանալով ցուցանմուշի պատմությանը՝ պարզ է դառնում, որ ամսաթիվն առավել նշանակալից է Խաչատրյանի արվեստի մեծ երկրպագուներից մեկի համար:

Երբ կոմպոզիտորը 1957 թվականին համերգային հերթական շրջագայությամբ մեկնել էր Հարավային Ամերիկա, ինչպես լինում էր սովորաբար, հայ համայնքը մեծ ջերմությամբ էր ընդունել սիրելի մաեստրոյին: Իսկ երբ նա Բրազիլիայի Սան Պաուլո քաղաքում էր, տեղի հայերից մեկը՝ Տիրան Մոստիջյանը, Խաչատրյանի պատվին ընդունելություն է կազմակերպում իր տանը: Կոմպոզիտորի մեծ երկրպագուն, պարզվում է, մինչև նրա ժամանումը ծայրահեղ քայլի էր գնացել: Նա ֆրանսիական «Փլեյեր» մակնիշի դաշնամուր էր գնել զուտ միայն այն բանի համար, որ մաեստրոն գեթ մեկ անգամ դիպչեր դրա ստեղներին:

Մաեստորն Մոստիջյանի տանը Ա. Խաչատրյանը, կողքին` Տ. Մոստիջյանը

Եվ երբ Խաչատրյանը, չմերժելով տան տիրոջ կամքը, իր մի քանի ստեղծագործություններից հատվածներ է նվագում, Մոստիջյանն անսպասելի մի խնդրանքով դիմում է մաեստրոյին: Նա մի մեխ է տալիս Խաչատրյանին, որպեսզի վերջինս դրանով իր անունը փորագրի դաշնամուրի փակիչի վրա: Կոմպոզիտորը սկզբում հրաժարվում է կատարել խնդրանքը, քանի որ դաշնամուրն իր տեսակի մեջ եզակի էր, և նա ափսոսում էր քերծել այն: Ի վերջո, երբ տան տերը շատ է համառում, Խաչատրյանը վերցնում է մեխն ու թողնում գրությունը: Այդպիսով, Մոստիջյանը հասնում է իր ուզածին՝ մաեստրոյից գեթ մի ստորագրություն կորզելով:

Այս դեպքից հետո որոշ թերահավատներ սկսում են կարծիքներ հայտնել, թե Մոստիջյանը, ով անտիկվար իրերի խանութ ուներ, նպատակ ուներ վաճառել Խաչատրյանի ստորագրությամբ դաշնամուրը բավական թանկ գնով: Ժամանակը, սակայն, գալու էր հերքելու բոլոր այդ խոսակցությունները՝ ցույց տալով, որ Մոստիջյանը Խաչատրյանի իրական, նվիրյալ երկրպագուն էր: Երբ Մոստիջյանն ամուսնացնում է իր դստերը` Անահիտին, դաշնամուրը, որպես օժիտի մի մաս, նվիրում է վերջինիս: Աղջիկը մեկնում է բնակություն հաստատելու Արգենտինայի Բուենոս Այրես քաղաքում՝ իր հետ տանելով պատմական գործիքը: Անահիտ Շիրինյանը, տարիներ անց իմանալով, որ Երևանում գործում է Արամ Խաչատրյանի տուն-թանգարանը, թանկագին այդ մասունքը 1989 թվականին նվիրում է թանգարանին:


Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter