«Պահպանենք Թռչկանի ջրվեժը» քաղաքացիական նախաձեռնությունը ֆեյսբուքի իր էջում երեկ տարածել էր հաղորդագրություն, ըստ որի՝ Մեծ Պարնի համայնքում ինչ-որ անձինք սկսել են ստորագրահավաք՝ «Թռչկան» ՀԷԿ-ի կառուցման օգտին: Նշվում էր Հարութ անունով երիտասարդի մասին, ով իրականացնում է ստորագրահավաքը:

«Մեր ակտիվիստները փորձել են ճշտել տվյալ անձնավորությունից, թե ի՞նչ նպատակով են հավաքվում ստորագրություններ և բնակչության անձնագրային տվյալներ, ի՞նչ նամակի (հայտարարության) արձանագրության մասին է խոսքը, սակայն ապարդյուն: Մեր ակտիվիստներին չի տրամադրվել տվյալ նամակի (հայտարարության) արձանագրության տեքստը, և չեն տրվել բացատրություններ»,-ասվում է հաղորդագրության մեջ:

Հետագայում բնապահպան խմբի անդամ Ստյոպա Սաֆարյանի՝ Մեծ Պարնիի գյուղապետ Հրայր Յաղուբյանի հետ հեռախոսազրույցից հաստատվել էր, որ ստորագրությունները հավաքում է «Ռոբշին» ընկերության ղեկավար Ռոբերտ Օխանյանի եղբոր որդին՝ Վահրամը: Գյուղապետը նշել էր, որ համայնքում նման որոշում չի կայացվել, և դրականորեն էր արձագանքել Ս. Սաֆարյանի հորդորին՝ գտնել երիտասարդին և դադարեցնել ստորագրահավաքը:

Պարզելու համար, թե ինչ է կատարվում գյուղում, զրուցեցինք մի քանի մեծպարնեցիների հետ:

«Գիշերով եկեք, տեսեք՝ ոնց են սաղ գիշեր ավտոներով ռեյդ անում, տները մտնում, որ ստորագրություններ վեր ունեն, խանութ մտնում, պասպորտ հավաքում,- ասաց Նելլի Կոջոյանը:- Հետն էլ գիտեք՝ ոնց են անում. խաբում են, որ յանի չեն ուզում ՀԷԿ-ը սարքվի. ստորագրել են տալի, պասպորտը վեր ունում-տանում, բայց էդ հավաքողները հենց «Թռչկանը» (ՀԷԿ-ը - հեղ.) շինողնին են:

Հարցին՝ շա»տ են արդյոք հավաքված ստորագրությունները, Նելլին պատասխանեց. «Ինչի՞ չի շատ: Գիշերով ընկնում են տները, հավաքում, աղջիկ ջան: Որին երկու կոպեկ տալիս են՝ սոված նստած, ստորագրում են, պասպորտը տալի: Որ ճիշտն ասում ես, խոսում ես, ասում են՝ կլյաուզնիկ ա: Սաղս էլ մարդատեր, տղատեր ենք, մեր տղերքն էլ կողքներս չեն, հրե, Ռուսաստան: Դե, թող Օխանյանը գյուղին օգներ, մի գործ տար: Մենք փող չենք ուզում. տանս 6 աշխատող կա, սաղս՝ տանը նստած: Մի գործ տար, աշխատեինք»:

Հիշեցնենք, որ Ռոբերտ Օխանյանը «Սպիտակ-1» շինարարական կազմակերպության տնօրենն է: Թռչկանում շինարարություն իրականացնող բանվորներն ասում են, որ նա ճանապարհներն է նորոգել ու կառուցել երկրաշարժից տուժած եկեղեցին:

Այս ամենին իր մոտեցումն արտահայտեց պարնեցի Սուրիկ Քոսյանը. «22 տարի ա՝ եկեղեցին ավերակ: Էդ ինչի՞ ա հիմա սարքում: Ճամփա շինող ա՝ գոնե մինչև իրա ախպոր դուռը շինի, հա, էլի ավտոները լավ կգնան-կգան»:

«Սաղ գյուղերի ճամփեքը սարքած, ամենավատը մեր գյուղինն ա,- հավելեց տիկին Նյուռան:- Ես զրպարտում չեմ, հրեն ապացույցները: Թող գան, հատ-հատ ցույց տամ»:

Այնուամենայնիվ, փորձեցինք պարզել, թե ով է Օխանյանը գյուղի համար:

«Էս 25 տարի ա՝ ըստեղ ապրում եմ, 25 տարվա մեջին տվյալ Օխանյանին չեմ տեսել:-ասաց Նելլի Կոջոյանը:- Իրա ախպերն ա էս գյուղում բնակվում: Ինքը Սպիտակում ա: Իրա հերն էլ ա ընդեղ ապրել»:

«Գյուղիցը նա մարդ չի ճանաչում: Նա ի՞նչ կապ ունի Թռչկանի հետ,- բուն թեմային անցավ Սուրիկ պապը:- Թռչկանը մեր պապերի վախտով էլ մեր յայլան ա եղել: Մեր պապերը մեզ են թողել: Մենք չե՞նք կարա մեր թոռներին թողենք: Էլի ջահելները մի գառ էին վեր ունում, գնում էին մի կտոր հաց ուտում»:

«Հլա էլի լավ-վատ, մենք Թռչկանը եկել ենք, մի կտոր հաց կերել ենք: Մեզանից հետո երեխեքն ինչ պըտի տենան ըստի: Մի չոբան ա, սաղս՝ ոչխար. առաջն են տվել, ինչ ուզում՝ անում են,- վրդովված ասաց տիկին Նյուռան:- Ոչ մանկապարտեզ ունենք, ոչ դպրոց ունենք, ակումբն՝ ավերակ: Գոնե ջրվեժն էլ ա՝ մնա, էս երեխեքը գնալու տեղ ունենան»:

Նելլին ևս բորբոքված էր. «Իմ անասունն ընդեղ ա արածում: Հիմա ու՞ր եմ տանելու: Գյուղումը նախագահ չկա, մարդ չկա: Ըստեղ պատերի տակին խոսում ենք, դուրս ենք գալի՝ դռանը խոսանք, երկու լավ տղա են գտնում ու արանքը գցում: Էլ ի՞նչ կարանք խոսանք»:

Փորձեցինք պարզել, թե ինչ վերաբերմունք ունեն պարնեցիները «Թռչկան» ջրվեժի մոտ արդեն 7 օր հերթապահող բնասերների նկատմամբ, ովքեր կասեցրել են ՀԷԿ-ի կառուցման աշխատանքները:

«Շատ էլ լավ եք անում, ապրեք,- ասաց տիկին Նելլին:- Գոնե դուք էլ ա՝ թասիբ ունեցեք, մեր ժողովրդի կողքին կանգնեք, էս հարցը լուծեք»:

Ժաննա Սարգսյան