Քամփ Ար­մէ­նի հետ Զօ­րակ­ցութիւն» խմբա­կը նա­խորդ Ուրբաթ, Մա­յիս 22-ի երե­կոյեան երթ մը կազ­մա­կեր­պած է, Իս­թիքլալ պո­ղոտա­յի վրայ, Թիւ­նէ­լէն մին­չեւ Կա­լաթա­սարա­յի հրա­պարակ։ Եր­թի ըն­թացքին զա­նազան հա­յերէն եւ թրքե­րէն կար­գա­խօսե­րու շար­քին, կը հնչէր նաեւ «Դի­մադ­րե­լով է որ պի­տի յաղ­թենք» բա­ցագան­չութիւ­նը։ Հա­րիւ­րա­ւոր մաս­նա­կից­նե­րէ բաղ­կա­ցած ամ­բո­խը երբ հա­սաւ Կա­լաթա­սարա­յի հրա­պարակ, այնտեղ, քա­նի մը հա­յերէն եր­գե­րու կող­քին, կ՚ար­տա­սանուի նաեւ զօ­րակ­ցութեան խօս­քը, Նոր Զար­թօնքի ներ­կա­յացու­ցիչ Սա­յաթ Թե­քիրի կող­մէ։

Մինչ Ուրբաթ օր, օրուան ըն­թացքին լու­րեր տա­րածուած էր որ Քամփ Ար­մէ­նի այժմու սե­փակա­նատէր Ֆա­թիհ Ու­լուսոյ կա­լուա­ծը պի­տի վե­րադարձնէ Կէ­տիկ­փա­շայի Հայ Աւե­տարա­նական եկե­ղեց­ւոյ հիմ­նարկին։ Եր­թը ամ­բողջո­վին նոր ըն­թացք մը կը ստա­նար, ոչ թէ սահ­մա­նափա­կուե­լով յատ­կա­պէս այս կա­լուա­ծին, այլ վե­րածուելով ընդհան­րա­կան պա­հան­ջա­տիրա­կան կե­ցուածք ցու­ցա­բերող հա­ւաքի մը։ Բնա­կանա­բար սա­կայն, վե­րադարձնե­լու լու­րը ազ­դե­ցու­թիւն ու­նե­ցած էր եր­թին մաս­նա­կից­նե­րու թի­ւին վրայ, ուստի շա­տեր մտա­ծելով որ խնդի­րը այ­լեւս լու­ծուած է, հարկ չէին նկա­տած նման եր­թի մը մաս­նակցի­լը։

Միւս կող­մէ, ջանք չեն խնա­յեր Զօ­րակ­ցութեան տղա­քը ալ աւե­լի ու­շադրու­թիւն գրա­ւելու, աւե­լի մարդ հա­ւաքե­լու ճամ­բա­րի տա­րածք եւ բարձրա­ձայ­նե­լու այն հան­գա­ման­քը, որ այս պայ­քա­րը սոսկ մէկ տա­րած­քի հա­մար չէ, այլ սկիզբ մըն է ամ­բողջ նո­րոգուած կե­ցուած­քի մը, մօ­տեցու­մի մը եւ պա­հան­ջա­տիրու­թեան ալի­քի մը։ Քամփ Ար­մէ­նի հսկու­մի առա­ջին օրէն ի վեր սո­վորու­թիւն դար­ձած աշ­խոյժ շա­բաթա­վեր­ջե­րու կար­գին, գալ շա­բաթա­վեր­ջին ծրա­գիրը կը մնայ անյստակ։ Մէկ կող­մէն կայ յաղ­թա­կան դուրս գա­լու հե­ռան­կա­րը, միւս կող­մէն այս յաղ­թա­նակին շո­շափե­լի փաս­տե­րը կը մնան բա­ցակայ։

Եր­կուշաբ­թի օր տա­րածուած լու­րի մը հա­մաձայն, այժմու սե­փակա­նատէ­րը կա­լուա­ծագի­րը պի­տի չյանձնէ յա­ռաջի­կայ տա­սը օրե­րու ըն­թացքին, ինչ որ ճամ­բորդա­կան-անձնա­կան պատ­ճա­ռաբա­նութեամբ մը։ Այս վի­ճակը մտա­հոգու­թիւն պատ­ճա­ռած է Զօ­րակ­ցութեան եւ ընդհա­նուր հան­րութեան մօտ, յա­ռաջ բե­րելով տե­սու­թիւններ, թէ կրնայ ըլ­լալ հա­շիւ­ներ ըլ­լան, որուն ան­տե­ղեակ կը մնայ հան­րութիւ­նը։

Երես­փո­խանա­կան ընտրու­թիւննե­րու մթնո­լոր­տին մէջ անցնող ամ­բողջ պայ­քա­րը ան­կասկած առար­կայ պի­տի ըլ­լար զա­նազան կու­սակցու­թեանց ընտրար­շաւնե­րուն։ Իշ­խող կա­ռավա­րական կու­սակցու­թիւնը կը թուի ըլ­լալ հե­տամուտ խնդրին, եւ ստեղ­ծել այն տպա­ւորու­թիւնը, թէ ինք ար­դա­րամիտ կը մօ­տենայ խնդրին, ու այդպի­սով շա­հիլ հա­յերու եւ հա­մակ­րողնե­րու քուէն։ Սա­կայն պէտք է յի­շեց­նել որ վե­րոն­շեալ տա­սը օրէն ետք, 7 Յու­նի­սի ընտրու­թիւննե­րը ան­ցած պի­տի ըլ­լան, եւ բնա­կանա­բար ան­կէ ետք շատ աւե­լի դժուար պի­տի ըլ­լայ շա­հագրգռել թէ իշ­խա­նու­թիւնը եւ թէ միւս կու­սակցու­թիւննե­րը։

Ասի­կա փաստ մըն է, որ զօ­րակ­ցութիւ­նը տա­կաւին չէ հա­սած իր վեր­ջին նպա­տակին, եւ թէ­կուզ խնդրին մօ­տէն ծա­նօթ չե­ղող­ներ եւ կամ այլ նպա­տակ հե­տապնդող մա­մու­լը կը հնչեց­նեն յաղ­թա­կան շե­փոր­ներ -պէտք չէ բո­պիկ­նալ առանց ջուրը տեսնելու։

Agos