HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

«Ճակատս պինդ ա, է՜». 92-ամյա Արուսյակ տատը երեք պատերազմ է տեսել

Զարուհի Մեջլումյան

ԼՂՀ Մաղավուզ գյուղի բնակչուհի 92-ամյա Արուսյակ տատին հանդիպեցինք Հրազդանում: Առաջին հայացքից դժվար է կռահել, որ ժպտուն աչքերով քեզ դիմավորողը երեք պատերազմ է տեսել: Հերթով ասում է պատերազմների տարեթվերը՝ քառասունմին, իննսուներկու, տասնվեց: Հետո էլ ավելացնում. «Ճակատս պինդ ա, է՜»:

Ուզում եմ իր կյանքից պատմի, հոգոց է հանում. «Իմ կյանքը անպատմելի կյանք ա: Ես իմ ճակատագրից շատ եմ նեղանում… համ էլ էնքան պատմությունը շատ ա, սկի գյուդում չեմ՝ որը ասեմ, որը թողեմ»:


Մաղավուզցի Արուսյակ տատի պատմածից իմանում եմ, որ մանկությունից որբ է մնացել: Հայրենական պատերազմի ժամանակ 16 տարեկանում ստիպված դարձել է գյուղի հովիվը, որ գումար աշխատի ու եղբայրներին պահի. «Միջնակարգը պրծած եմ ելել, որ գացել եմ չոբան: Բա հի՞նչ անեի, գյուղում տղամարդ չէր մնացել, լոխ կռիվ էին քյացել»:

Հետո որոշել է գալ Երևան ու սովորել բուհում: Ընդունվել է տնտեսագիտական ինստիտուտ, բայց սովորել կարողացել է ընդամենը մի քանի ամիս, մինչև ցրտերն ընկնելը. «Տաք շոր չունեի, լոխ ինձ էին իշում»: Ուսումը կիսատ թողած՝ նա վերադարձել է հայրենի գյուղ. «Պատերազմը պրծալ ա, տղամարդիկ որոշ չափով եկալ են, 46-ին ամուսնացա»:

Արուսյակ Իսրայելյանն ունեցել է չորս երեխա՝ երեք զավակ և մեկ դուստր: Երեք տղաներն էլ Արցախյան պատերազմի մասնակիցներ են: Նրանցից մեկը՝ Սլավիկ Աբրահամյանը, զոհվել է պատերազմի ժամանակ:

«Գյուդում չեմ Ղարաբաղը հինչ ա դառած, որ կռվածաղիկ ա: Ժողովուրդն ուզում ա, որ ամեն ինչ տեղը քինա, բայց թուրքերան պրծում չկա: Թուրքերի աչքը Ղարաբաղի վրա ա»,-ասում է Արուսյակ տատը ու հիշում, թե ինչպես է 1992-ին երեք օր մնացել գյուղում, երբ ադրբեջանցիները Մաղավուզում են եղել, ու թե ինչպես է իր Սլավիկ որդին եկել ու դուրս բերել իրեն գյուղից: Արուսյակ տատը նորից եկել է Հրազդան: Իսկ երբ գյուղն ազատագրել են հայկական ուժերը, նա վերադարձել է իր պապերի գյուղը՝ Մաղավուզ, որտեղ իրենց տունը վառված, մոխրացած է գտել: Որպես զոհվածի ընտանիք ԼՂՀ կառավարությունը տուն է կառուցել:

Նրա միակ դուստրը՝ Սեդա Աբրահամյանը, պատմում է, որ թոռները ամառները միշտ գյուղում են անցկացրել: Երեխաները մեզ ցույց են տալիս ամառային ամիսներին գյուղում արած լուսանկարներն ու հիշում խաղաղ օրերը:  

«Ապրիլի 2-ի գիշերը կրակ էր թափվում, դա ես տեսել եմ մենակ կինոյում, մեկ էլ աչքովս տեսա»,-ասաց տիկին Սեդան:

Արուսյակ տատին ստիպված տեղափոխել են Հրազդան՝ աղջկա մոտ: «Կուճուր թոռս ասեց՝ տատի դյուս ենք գամ, ասեց՝ տատի շենում մարդ չկա, է՜, շենը դարդակալ ա, ես ուզյալ չեմ դյուս գյամ: Փախալ ենք, է՜, եկալ չենք»,-ասում է երեք պատերազմ տեսած ու որդուն կորցրած կինը:

Տատիկը օրերն է հաշվում, թե երբ պետք է Մաղավուզ վերադառնա. «Ես ստե մնամ ի՞նչ անեմ, խոխեքս պոստերում են, պոստերան պրծնեն, ասում են՝ տատի պատառմ սպասի… օրերն եմ համբարում, որ մըր գյուղ գնամ»:

Մաղավուզցի Արուսյակ Իսրայելյանն ունի 13 թոռ և 18 ծոռ: Ասում է, որ Արցախյան պատերազմում զոհված որդու՝ Սլավիկի տղաներն էլ են հիմա դիրքերում, պաշտպանում են առաջնագիծը: Հիշում է՝ երբ որդին ընկավ, երեխաները դեռ փոքր էին, իսկ հիմա իրենք են հոր գործը շարունակում:

Հրազդանում հանդիպեցինք նաև Արուսյակ տատի զոհված որդու հարսին՝ Մարիա Աղաջանյանին: Նա ապրիլի 2-ին Հրազդան էր եկել, իսկ ապրիլի 15-ին լույս աշխարհ էր բերել երկրորդ երեխային: Մեր այցելության ժամանակ զոհված պապի անունը ժառանգած մեկուկես տարեկան Սլավիկն ու նորածին Սոնան քնած էին:

92 տարեկան Արուսյակ տատը զրույցի վերջում հարցնում է ՄԱԿ-ի մասին. «Էն պատերազմի ժամանակ ՄԱԿ ա իլալ, է, հապավում ա դա, պատերազմը կանգնացրեց, հիմա դա չկա՞, որ կանգնացնի… էլ իլնի ոչ պատերազմ: Թող խաղաղ աշխարհքը լինի, ժողովուրդը ապրուստ կստեղծի»:

Լուսանկարները՝ Նարեկ Ալեքսանյանի

Մեկնաբանություններ (1)

Josef
God bless!!! Ale Armenians should be united and very rich oligarchs in Armenia and diaspora must provide some financial resources to buy modern military equipment. All Armenians love their homeland, but some of them love money even much more, it s a problem!!!

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter