HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Ստվերի կողմնակից, գործարար Գևորգ Աֆանդյանը պատմում է Արզնի ջրերի գործարանի և «Անելիք բանկ»-ի միջև ծագած հակամարտության մասին

«Հետք»-ի հարցերին պատասխանում է «Արզնի» հանքային ջրերի գործարանի սեփականատեր, գործարար Գևորգ Աֆանդյանը:



Պարոն Աֆանդյան, «Անելիք բանկ»-ի հետ խոշոր վեճ ունեք, և բանկը Ձեզ մեղադրում է խարդախությամբ բանկից գումար կորզելու մեխանիզմներ կիրառելու մեջ, որի համար համաձայնության եք եկել Արզնի ջրերի գործարանի («Բ.Մ.Լ Արզնի» ՍՊԸ) սնանկության կառավարչի հետ: 

Առաջինը՝ այդ համաձայնագրի կնքման նախաձեռնողը, ջատագովը եղել է բանկը: Բանկը ցանկությունից այրվել է այս թեմայի համար: Ես ունեմ նաև էլեկտրոնային հաղորդագրություններ, որտեղ Բեյրութի բանկի ներկայացուցիչն այստեղի բանկի կառավարչին նույն համաձայնագրի շրջանակներում խնդրում է ամեն դեպքում հասնի նրան, որ ես այդ համաձայնագիրը ստորագրեմ: Նույն հաղորդագրության մեջ խնդրում է, որ համաձայնագրի մի բառը փոխարինվի մյուսով, բայց նենց, որ Աֆանդյանը չտեսնի, աննկատ մնա: Ես այդ մեյլը դատարանում ներկայացրել եմ: Եթե բանկը ներկայացնում է, որ սա իմ նախաձեռնությունն է եղել, դա, ամենամեղմ տարբերակով ասած, սուտ է:

Հետգնման նախապատվությունը ձեզ տրամադրելով՝ բանկին ինչո՞ւ պետք է ձեռնտու լիներ, որ ինքն էլ նախաձեռներ:

Քանի որ այդ ընկերությունը, որի բալանսում գտնվում էր գործարանը, ուներ նաև երաշխիքներ ուրիշ բանկերին, բնականաբար, «Անելիք բանկ»-ում այդ գրավի ճակատագիրը մշուշոտ էր լինում, որովհետև ստանդարտ տարբերակներում ինքը պիտի վաճառվեր ու բաժանվեր մի քանի բանկերի մեջ: Այդ ժամանակ 4,3 մլն-ով բռնագանձել է, բայց կարող էր 4,3 մլն էլ չունենար: Դրա համար իրենք նախաձեռնեցին այդ թեման: Մարդիկ կան, որ նույնիսկ այսօր բանկում չեն աշխատում, կարող ենք բերել, կանգնեցնենք, ասեն, թե ում նախաձեռնությունն է, չնայած ես դրա մեջ վատ բան չեմ տեսնում, եթե իմ նախաձեռնությունը լիներ:

Ինչո՞ւ կադաստրային վավերացում չի ստացել այդ համաձայնագիրը:

Օրենքը կադաստրային վավերացում պահանջում է բացառապես անշարժ գույքի գրանցումների դեպքում: Սա անշարժ գույքի գործարք չէր, սա անշարժ գույքի գնման սահմանափակման մասին էր: Որևէ օրենք, որևէ տեղ թեմա չկա, որ սա պիտի գրանցվի կադաստրում: Դա բանկի իրավաբանների ֆանտազիաների արդյունքն է, բնականաբար, նրանք պետք է արդարացնեն բանկից վերցրած մեծ գումարները: Այսօր ոնց է՝ իրավաբաններն ասում են՝ կրած գործ է, վերջում էլ ասում են՝ ինչ անենք, դատավորը չաքուջը սենց խփեց: Այսինքն՝ իրենք ճիշտ էին, բայց վճիռը սենց կայացավ: Բայց եթե դնենք փակ քվեարկության, բոլոր 230-240 դատավորներն էլ կողմ կքվեարկեն այս վճռին: Հասկանում եք խնդրի լրջությունը ու հասկանում եք, որ այս մի քանի ամսվա մեջ ինչքան իրավաբան ու ինչքան դատավոր կամ ինչքան դրսի մասնագետներ խնդրած կլինեմ, որ այս թեմայի վրայով անցնեն, որովհետև ես չեմ բացառում, որ ինքը հասնի Եվրադատարանի դռները:

Գործարանի գնման նպատակով հատուկ ստեղծվել է «Տարմակ» ՍՊԸ-ն, որտեղ բաժնեմաս ունեք նաև Դուք՝ ձեր որդու միջոցով:

Ունենք բաժնեմաս «Տարմակ» ՍՊԸ-ի հիմնադիր «ՓԻՔ»-ում: Օֆշոր ենք բացել, այնտեղ իմ տղային 33 տոկոս փայ են տվել, ու դա ոչ մի բան է, որովհետև այդ հիմնարկի վրա 11 մլն դոլար վարկ են կախել: Բեյրութից վարկ են տվել, էստեղի 4,3 մլն դոլարն են փակել, մի հատ էլ կողքից վարկ են փակել, որը փոխկապակցված չի եղել էս թեմայի հետ:

Դուք տեղյակ չե՞ք եղել, իրե՞նք են արել:

Այո, բացառապես իրենք իրենց կապրիզով արել են էն, ինչ որ ես ոչ մի անգամ էդ թեմաներին համաձայնություն չեմ տվել: Էդ 33 տոկոսը վաղը կարող են ուրիշ հիմնարկի վրա 11 մլն-ով փակեն՝ կապիտալի համալրում ձևակերպեն, ու էդ 33 տոկոսը կդառնա 0,33 տոկոս, որը ոչ մի բան է: Ես այսօր կարող եմ էդ 33 տոկոսը նվեր տամ իրենց: Երկրորդ՝ դա համաձայնեցված չի եղել, որովհետև բռնագանձման ժամանակ` էս թուղթը ստորագրելու պահին, մենք պայմանավորվել ենք, որ 50/50 պիտի աշխատեցնենք էդ գործարանը: Իրենք բոլոր պայմանները խախտեցին, 50-ը դարձավ 33 տոկոս, գործարանը, աշխատատեղերը փակեցին, բրենդին շատ լուրջ վնաս տվեցին: Իսկ էդ գործարանը ես առել եմ 2003-ին՝ 18 տարի փակ լինելուց հետո. գոմ էր էնտեղ, պանելները բարձում, տանում էին: Դա դարձավ սեղանի ջուր: Այսինքն՝ այն, ինչ իրենք շահարկում են, ֆիկտիվ թեմաներ են: Ձեզ հետաքրքի՞ր է՝ մի հատ բաժնետոմս նվեր տան, որի վրա 11 մլն դոլար վարկ լինի:

Դուք կարող էիք համաձայնություն չտալ, և չստեղծվեր էդ ընկերությունը:

Չեմ տվել:

Ձեր որդին այդ ընկերությունում բաժնետեր է դարձել առանց ձեր համաձայնությա՞ն, և ինքն էլ տեղյակ չի՞ եղել, որ օֆշորային ընկերության բաժնետեր է դարձել:  

Մենք ուղղակի քննարկել ենք սխեմա, որը օֆշորից պիտի գա, ստեղի գործարան: Ես մի օր էլ իմացել եմ, որ «Տարմակ» ՍՊԸ կա, չգիտեմ` ով էլ տնօրեն է: Տեղյակ է եղել օֆշորին: «Տարմակ» ՍՊԸ-ից տեղյակ չի եղել: Երկրորդը՝ նրա տեղյակ լինել-չլինելը երևույթ չէր, որովհետև ես եմ թեմայի թամադան: Իմ որդին ներկայացրել է իմ շահերը: Վիրջինյան կղզիների հիմնարկում փայ լինել-չլինելը ոչ մի նյութական արժեք չունի: Ստեղ իրենց կողմից եղել է խաբեություն: Մենք ունենք 4,3 մլն դոլարի բռնագանձման գին, օֆշորի վրա կախված է 11 մլն դոլար վարկ:

Որտեղի՞ց է առաջացել այդ վարկը:

Ես չգիտեմ: Այսինքն՝ էն հիմնարկը, որը մենք համատեղ պիտի անեինք, կախել են ոչ թե մեր պայմանավորված թիվը, այլ 2-3 անգամ ավելի: Երկրորդ՝ այդ հիմնարկում մենք պիտի լինեինք հավասար բաժնետեր՝ մեկը մենք, մյուսը՝ բանկը: 4,3 մլն–ն իմ ընդհանուր պարտավորությունն էր, որը երբ ուզեի, փակեի, իմ սեփականությունն էր դառնում՝ համաձայն այս համաձայնագրի: Յուրաքանչյուր բանկ պատրաստ էր 4,3-ը տար, էս ակտիվը տաներ իր մոտ: Էն բանկերում, որտեղ ես փոքր վարկեր ունեի, գրավը միանգամից կուժեղանար: Ակնհայտ երևում էր, որ իրենք մեր պայմանավորվածություններն անտեսել են և անցել են իրենց դաշտ ու անազնիվ քայլեր են արել: Ես ոչ մի վատ բան չեմ մտածել: Բանկի վարկառուի և վարկատուի կարգավիճակից դարձանք բաժնետեր, կգնանք առաջ: Ես գիտեի` գործարանը ոնց էդ վիճակից հանենք, ոտքի կանգնեցնենք և այլն: Բայց առաջին օրվանից իրենք խոչընդոտել են էդ թեմային: Ներդրողը չի կատարել իր պարտավորությունները: Ես ասել եմ՝ էս հոսքագիծը պետք է մոնտաժ արվի, բայց ինքը գնացել, իր համար կաբինետ է սարքում, չգիտեմ` ինչ է անում: Ի սկզբանե իրենց նպատակը գործարանը կանգնեցնել էր, տանել իրենց բալանս, հետո որոշել՝ ում ծախեն, ոնց ծախեն, ինչքանով ծախեն: Գործարանը մինչև 2017թ. սեպտեմբերի 28-ն աշխատել է: Բայց քանի որ այնտեղ բիզնեսից հասկացող որևէ մեկը չկա…ես մի տարի 33 տոկոս փայատերերի ժողով եմ խնդրել, աղաչել, մեյլերը կա, որևէ մեկը չի եկել: Տնօրենը ամիսը 2 անգամ 2 ժամով գործի էր գալիս: Էդպես բիզնես չի պահվում: 

Բաժնետերերի ժողով և բաժնետիրոջ համաձայնությունը չեն պահանջվել, երբ ձևակերպվել են այդ վարկերը:

Ես չգիտեմ դա ոնց է ձևակերպվել, ինչ են արել: Մենք այդ թղթերը 100 անգամ ուզեցինք, չտվեցին:

11 մլն-ով ի՞նչ են արել:

Չգիտեմ, բայց ներդրումների հետ կապ չունի այդ թիվը:

Դուք փաստացի ստորագրել և իմացել եք այդ համաձայնագրի մասին: Երբ որ կազմակերպվում էր վաճառքը «Տարմակ» ՍՊԸ-ին, չասացիք, թե՝ ժողովուրդ, ո՞նց եք վաճառք անում, եթե մենք համաձայնագիր ունենք կնքած:

Ես չէի մտածում, որ մենք պիտի գնանք կոնֆլիկտի: Դա իրենց ռիսկն էր: Ես չեմ դրել հաշվել՝ ամիսները լրացել են, թե չէ: Իմ մոտ զգոնությունը թուլացած էր, որովհետև ես վատ բան չէի սպասում իրենցից:

Ինչի՞ց սկսվեցին ձեր անհաջողությունները, որ դժվարացաք վարկերը փակել:

Առաջինը՝ իմ թեմաները սկսեցին, բայց իմ թեմաների մեջ իրենք էլ մեծ լումա ունեն, որովհետև իրենք 6 մլն պայմանավորված ու հաստատված վարկ ինձ չտրամադրեցին մինչև «Սթար» սուպերմարկետի պրոբլեմները: Իրենք պրոբլեմներ ունեին, օգնեցի, և դրա դիմաց իրենք խոստացան էդ վարկը ու հետո չտվեցին:

Դուք ծանո՞թ եք եղել լիբանանցի բաժնետերերին:

Բաժնետերերը հենց բանկն առել են, առաջինը եկել են իմ մոտ: Եկել են աուդիտով, իրավաբանական խմբով, բիզնեսներն են ուսումնասիրել, իրենց բորդի ժողովի ժամանակ հայտարարել են, որ իմ նման բիզնեսմեն-վարկառու իրենց մոտ չկա: Հիացած են եղել: Այդ ժամանակ մենք գնացել ենք փոխադարձ շահավետ գործարքի, որովհետև իրենք պրոբլեմատիկ վարկեր ունեին: Խնդրանքով եկան իմ մոտ, ես էլ ընդառաջեցի պայմանով, որ դրա գինն էսքան վարկն է էսքան տոկոսով, էս պայմաններով: Առաջնահերթ իրենց պրոբլեմները լուծեցի՝ իրենց ասած ժամկետներում, բայց իրենք իրենց պարտավորությունները չկատարեցին:

Ի՞նչ խնդիրներում եք իրենց օգնել:

10,5 մլն-ի իրենք պրոբլեմատիկ վարկեր ունեին, որոնք ես վերցրեցի իմ վրա, էդ վարկը փակեցի, դրա դիմաց էլ 5-6 մլն-ի լրացուցիչ գրավներ դրեցի, որովհետև դրա դիմաց ես էժան վարկ էի ակնկալում, որոնք հաստատեցին մեյլերով ու հետո չարեցին:

Ձեր խնդիրները և թեմաները նախորդ բաժնետերերին են առնչվում: Փորձե՞լ եք բանակցել նոր բաժնետերերի հետ այս խնդրի լուծման այլ տարբերակների համար:

Հիմիկվա թեման ավելի շատ նոր բաժնետերերին է կպնում, քան լիբանանցիներին, որովհետև վերջին հաշվով լիբանանցիները կարող են բանկը շպրտել և գնալ: Փորձել եմ բանակցել, բայց որևէ արդյուք չկա, որովհետև իրենք ադեկվատ չեն, գալիս են, ասում են՝ բանակցենք, հետո ամիսներով կորում են: Ես իմ խոսքի տերն եմ եղել, իրենց հետ հանդիպումից հետո նոր գործեր, նոր հայցեր չեմ տվել, նստել, սպասել եմ, բայց անպարտաճանաչ թեմա է, որը ես չեմ ընդունում, մանավանդ, որ իրենք նստել են իմ դեմը՝ արաբների փոխարեն: Ես իրենց ասել եմ՝ դուք ինչ գործ ունեք, իրենք ասել են՝ մեր բանկն է, դե որ ձեր բանկն է, եկեք բանակցենք:

Ձեր առաջարկած լուծումը ո՞րն է:

Ես սխեմաների մեջ շատ ճկուն եմ: Լիքը սխեմա կա: Օրինակ՝ ոչ 22 մլն դոլարի պահանջ, այլ ուրիշ թիվ կամ գույք: Ես հետևից հայցեր ունեմ, որ հերթով գնալու են բանկի դեմ: Արդեն 3-4 հայց կա դատարանում: Ունենք նույն գործին առնչվող բռնագանձման և շուկայական գնի տարբերության պահանջով հայց: Էս գործարքներից նրանք շատ լուրջ թիվ են կորցնելու՝ այսօր, վաղը, մյուս օրը, թե երբ, չգիտեմ, իրենց բանկը շատ փնթի վիճակում է, իրենց մենեջմենթը, իրենց վարկային փաթեթները: Իմ համար հեչ դժվար չի նստեմ, իրենց վարկային փաթեթների վրա աշխատեմ, մի գործ բացեմ: Էստեղ լիքը թեմա կա… ես իմ փողը ստանալու եմ՝ կոպեկ-կոպեկ:

Այդ գույքը գրավի ժամանակ չի՞ գնահատվել, որ հիմա եք դատի տվել:

Չգիտեմ` ինչքան են գնահատել, իրենք են գնահատել:

Ծանո՞թ եք Ձեր գործով սնանկության կառավարչին:

Ո՞նց կարող է ծանոթ չլինեմ, հազար հատ թեմա ենք քննարկում, գույքեր է վաճառվում, բռնագանձումներ են լինում:

Ձեր բոլոր ընկերություններով որքա՞ն պարտավորություն ունեք բանկերին:

11 մլն է մնացել, մնացածը գույքով ապահովված է:

Ի՞նչ եք անելու, եթե 9 մլն-ը ստանաք:

Ես ունեմ բիզնեսներ, որոնց շրջանառու միջոցներն այսօր պասիվ վիճակում են: Օրինակ՝ Էջմիածնի պահածոների գործարանը, սրճարանների քանակի ավելացումը՝ Segafredo-ն, Cinebon-ը: Ինձ հիմա ավելի հոգեհարազատ է դարձել ֆինանսաիրավաբանական ծառայությունների մատուցումը:

Ունե՞ք իրավաբանական ընկերություն:

Այո, բայց չեմ ուզում ասել՝ որն է, որովհետև բանկերի հետ աշխատում է: Չեմ ուզում լուսաբանվի էդ թեման: Այն բանկը, որն իր պրոբլեմը վստահում է մեզ, մենք էդ պրոբլեմը լուծում ենք: Էդ պրոբլեմի բանալին հիմա մեր ձեռքն է: Ես 5 տարի հակառակ կողմում եղել եմ, և շատ լավ գիտեմ իմ թույլ կողմերը՝ որպես վարկառու և բանկինը՝ որպես վարկատու: Այդ բիզնեսները պետք է ակտիվացնել, որ եթե վաճառվի, ճիշտ մակարդակի վրա կանգնեն:

Հնարավո՞ր է՝ Արզնի ջրերի գործարանը կրկին աշխատի:

Արզնին այսօր փակ է իրենց կողմից: Իրենք խոչընդոտել են աշխատանքը, մենք հայցով մտել ենք դատարան՝ գումարի պահանջով, խոչընդոտման պատճառով մեր պայմանագրի չկատարման, չկայացած շահույթի և այլնի համար: Իհարկե հնարավոր է: 18 տարի կանգնած գործարան եմ խոդի տվել, 1 տարի կանգնած գործարանը չե՞նք կարա ոտքի հանել: Կամ եթե իրենց ներդրումը պիտի լիներ 200 հազար դոլար, դա մենք էլ կանեինք, իմաստը ո՞րն էր իրենց ներկայության: Ամեն անգամ սամալյոտով գնալ-գալով, աշխատավարձ ստանալով:

Նախկին իշխանությունների օրոք էլ, այսօր էլ բիզնեսով եք զբաղվում: Որևէ փոփոխություն զգո՞ւմ եք այդ ոլորտում:

Էջմիածնի պահածոների գործարանը 2 տարի է՝ չի աշխատում: Սրճարանները ոնց աշխատել են, այդպես էլ աշխատում են: Հաստատագրված վճարով են աշխատում, առանձնապես տարբերություն չէր կարող լինել: Իմ մոտեցումն այս հարցում մի քիչ այլ է, ոչ ստանդարտ, և հաստատ, որևէ մեկի դուրը չի գա: Ես` որպես բիզնեսմեն, այդ թեմային նայում եմ այնպես, որ գերակա թեման շուկան է, և հարկատուին պետք է ոչ թե ստվերից հանել, բերել հարկային դաշտ, այլ հակառակը, թողնել ստվերում իրեն, զարգանալ, աշխատատեղ ստեղծել, որովհետև իր աշխատած փողով որևէ մեկը չի գնում 4 հատ ջիպ առնում, 7 հատ տուն, էլի էդ փողը սրսկում է բիզնեսի մեջ, բիզնեսը բարգավաճում է, մեծանում է, հարկերն ուզած-չուզած ավելանում են, էլի ստվեր է տանում, էլի մտցնում է բիզնես:

Այսինքն՝ Դուք ստվերի կողմնակի՞ց եք:

Չափավոր ստվերի կողմնակից եմ՝ մշտական: Որևէ տնտեսագետ չի կարող ինձ հակառակն ապացուցել: Խոսքը չի վերաբերում մոնոպոլիաներին, լուրջ արտոնություն ունեցող անձանց, խոսքը վերաբերում է միջին բիզնեսին, որի պարտադիր բաղկացուցիչ մասը պետք է լինի չափավոր ստվերը:

Հիմա էլ կարո՞ղ եք ասել, որ բանկերն են ձեր տանիքը:

Ես էլի բանկերի հետ շատ ջերմ բարեկամական հարաբերությունների մեջ եմ, բացառապես՝ այս մեկին: 15 բանկի հետ աշխատել եմ: Այդ ժամանակ իմ նման վարկառու չի եղել, իմ նման երկրորդը չի եղել էդ մասշտաբի ու դիվերսիֆիկացիայի: Մեկը կարող է ասի՝ որ էդքան լավ վարկառու էիր, չընկնեիր էդ փոսը: Փոսն էլ է մարդու համար, խնդիր չեմ տեսնում: Բիզնեսների դիվերսիֆիկացումը եղել է իմ ամենամեծ ուժը, որովհետև իմ բիզնեսները փոխկապակցված, իրար լրացնող, իրար շուկա տվող են եղել: Ես օպերացիոն բիզնեսը համարում եմ իմ համար անցած էտապ, որովհետև բիզնեսն ինձ տալու էլ բան չունի, ես բոլոր տեսակի բիզնեսների մեջ մտել եմ, այդ թվում՝ բանկային: Ունեցել եմ վարկային կազմակերպություն, որը մինչ օրս էլ աշխատում է, բայց իմը չէ արդեն: Վաճառել եմ ռուսաստանցի միլիարդատեր Օլեգ Բոյկոյին: Վաճառել եմ հրաշք վիճակում՝ 1,7 կայֆիցենտով աշխարհի 37 երկրում բանկեր ունեցող անձնավորության, ոչ թե գինեկոլոգի: Իմ բոլոր վաճառած բիզնեսներն էլ շատ լավ աշխատում են: «Երևան մոլ»-ը վա՞տ է աշխատում: Ես սկսել եմ, իրենք ձևավորել, վերջացրել են: Հիմա ուզում եմ թուղթ ու գրիչով աշխատել, խորհրդատվություն տրամադրել:

Հ.Գ. Գևորգ Աֆանդյանը հրաժարվեց լուսանկարվելուց՝ պատճառաբանելով, որ չի ուզում երևալ հանրությանը, ինքը ստեղծող մարդ է, և հանրությունը պետք է ճանաչի իր ստեղծած բիզնեսները, ոչ թե իրեն:

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter