HY RU EN
Asset 3

Loading

End of content No more pages to load

Your search did not match any articles

Adrine Torosyan

Appeals Court Violates Civil Court Procedure

Lousineh Ashoughyan wants her job back at the Vanadzor State Pedagogical Institute and is seeking redress in the courts for what she claims was her illegal dismissal as an instructor.

The Court of First Instance rejected her suit, so Ashoughyan filed an appeal.

The Appeals Court reviewed and accepted the case. The Vanadzor Institute provided its response to Ashoughyan’s suit.

On December 14, Presiding Judge Levon Grigoryan reviewed the identities of the litigants and found that Vano Yeghiazaryan, who showed up as the representative of the Institute, was not authorized to serve in that capacity.

His writ of authorization was only for the lower court. Yeghiazaryan was escorted to a seat in the general hall and the trial continued given that the Institute had been properly informed as to the time and date of the trial.

Despite the fact that Yeghiazaryan was not legally authorized to represent the defendant, Vanadzor Institute, the Appeals Court nevertheless accepted the response he presented to the court on the defendant’s behalf, thus violating Armenia’s Civil Court Procedure Code.

This reporter had also requested that the court permit a tape recording of the session. Judge Grigoryan said that he would review the request after the trial got underway. He never did.

At the end of the session I asked the judge what had happened. His response was, “As I said, if the party were to make such a motion, we would review it. No such motion was made.”

In this case, the party in question was plaintiff Ashoughyan since the defendant was not represented in court.

I still do not understand the judge’s rationale in this matter. Reporters are in court to cover the entire trial process and the arguments of all sides.

Where does it state that one or another side has to make a motion before a reporter can record a judicial proceeding?

Comments (5)

Վահագն
Գնել-ին - ես չեմ ասել ու չեմ ասի, որ լիազորություն չունեցող անձի կողմից վերաքննիչ բողոքին պատասխան ներկայացնելը թույլատրելի է օրենքի նորմին համաձայն: Ես պետք է ձեզ ուղղակիորեն ասեի, որ հասկանայիք, որ` ոչ: Ուշադիր դուք պետք է կարդայիք իմ վերլուծությունն այն մասին, որ վերաքննիչ բողոքի պատասխանը ներկայացված է եղել փոստով և գործին արդեն կցված է եղել այն, որպես վերաքննիչ բողոքի պատասխան, անկախ նրանից այն թույլատրելի է, վերաբերելի է, թե ոչ: Համոզված եմ, որ իրավաբան չես, իսկ եթե մասնագիտությամբ իրավաբան էլ ես, ապա այս մասով խելամիտ վիճաբանությունը քո ուժերից վեր կլինի: Եթե այն ներկայացվեր դատական նիստի ընթացքում, դատարանը ոչ միայն պարտավոր էր չընդունելու, այլ ընդհանրապես չընթերցելու, իսկ քանի որ արդեն իսկ ներկայացվել և կցվել էր գործին, դատարանին ուրիշ ոչինչ չէր մնում գործի բազմակողմանի, լրիվ քննության սկզբունքին համաձայն հրապարակելու այն /անկախ նրանից, թե ով է այն ստորագրողը/, իսկ դրա իրավական գնահատականի վերաբերյալ իր դիրքորոշումն արտահայտել խորհրդակցական սենյակում դատական ակտը գրելուց:
Վահագն
Գնել-ին -Գնել ջան, դու լավ կանես, գրելուց առաջ մի քիչ խորհես` արդյոք դու քաջատեղյակ ես իմ դասատու-դասախոսներից, միաժամանակ, ունակ ես արդյոք տարանջատելու սոփեստությունը իրավաբանությունից, որ նոր հետո կարողանաս համադրել դրանք իրար: Քո պես մտածող մարդիկ ցավոք կան ու լինելու են ինչքան էլ ցավալի լինի: Այնուամենայնիվ հարգելով քո կարծիքը, ես, չբռնանալով քո մոտ դրա ձևավորման որևէ նախադրյալի հանդեպ, մնում եմ իմ նախորդ կոմենտներում արծարծված բովանդակության հետ համամիտ: Այ էս դեպքում, երբ դատողություններ շարունակես անել, ես ակնկալում եմ, որ գրածս կրկին անգամ անգամ սոփեստություն չես համարի: Հուսով եմ: Իսկ եթե կհամարես հակառակը, ես կհամարեմ, որ դու պատկանում ես մարդկանց այն խմբին, ովքեր ունակ չեն ընկալելու կարծիքների պլյուրալիզմը:
Ադրինե Թորոսյան
Vahagn-ին` բոլոր դիտողություններիդ պատասխանները տե'ս http://hetq.am/arm/articles/8345/payqarelu-em-minchev-hasnem-orinakanutyan-tesanyut.html --- հոդվածում
Գնել
Vahagn-ին. տեքստիցդ արված իմ մեջբերման մեջ հակասությունը երեւի միայն դու չես տեսնում: Մի անգամ էլ ուշադիր կարդա ու ինքդ քեզ պատասխանիր, թե ըստ գրածդ վերոհիշյալ տեքստի՝ վերաքննիչ բողոքի տվյալ պատասխանը թույլատրելի ա՞, թե՞ թույլատրելի չի: Ես պնդում եմ, որ դատարանը չպետք ա ի սկզբանե ընդունի որեւէ անվերաբերելի ու անթույլատրելի ապացույց, այլ ոչ թե ընդունի ու հետո որոշի: Քո տրամաբանությամբ՝ դատարանը պատասխանող Վանո Եղիազարյանին էլ պետք ա թողներ մասնակցել դատական նիստին ու հետո որոշման մեջ միայն անդրադառնար այն հարցին, թե որքանով են նրա՝ նիստի ժամանակ հնչեցրած դիրքորոշումները վերաբերելի ու թույլատրելի: Դատարանի առաքելության մասին տրված վերջին հարցիս էդպես էլ չես անդրադառնում՝ փոխարենը նախընտրելով տրվել մտավարժանքների, որոնք ոչ վերաբերելի են եւ ոչ էլ անհրաժեշտ թերեւս այն պատճառով, որ քեզ սխալ են սովորեցրել, թե իրավաբանությունն ընդհանրապես ինչ ա: Արդյունքում՝ սոփեստությունը շփոթել ես իրավաբանության հետ:
Գնել
Vahagn-ին. «Դատարանը տվյալ պահին Ձեզ չէ, կամ դատարանի նիստերի դահլիճում գտնվող որևէ անձին չէ, որ պետք է բանավոր հայտարարի կամ պարզաբանումներ տա, որ տվյալ վերաքննիչ բողոքի պատասխանը որպես դատավարական փաստաթուղթ ՀՀ քաղդատօրի 51 հոդվածի համաձայն թույլատրելի է: Հիշյալ հոդվածն ասում է, որ բոլոր ապացույցները ցանկացած քաղգործով պետք է լինեն վերաբերելի և թույլատրելի: Եվ թեև վերաքննիչ բողոքի պատասխանը վերաբերելի է եղել, սակայն այն չի բավարարել թույլատրելիության` օրենսդրի սահմանած պահանջին, ինչի կապակցությամբ ՀՀ վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանը հաստատ կանդրադառնա իր` գործն ըստ էության լուծող դատական ակտով:» Ձեր գրածների մեջ հակասություն չե՞ք տեսնում: Բացի այդ, կարծում եք, որ լրագրողը պետք է նստի սպասի մինչեւ վերաքննիչն իր որոշումը կայացնի՝ բոլոր սխալներով՝ առերեւույթ կամ ոչ, նոր միայն լուսաբանի՞: Մեղմ ասած թյուր պատկերացում ունեք գործերի քննության հրապարակայնության սկզբունքի մասին: «Ալան-փալան» անելու մասով՝ կարծում եք, որ դատարանի գործը լրագրողին, նույնիսկ եթե նա անգիր չի արել քաղ.դատ օր-ի 114-րդ հոդվածը կամ որեւէ այլ հոդված, «ալան-փալան» անելն է՞, թե կա մի ավելի կարեւոր առաքելություն, որի իրականացմամբ նա պետք է զբաղվի: Շնորհակալություն:

Write a comment

If you found a typo you can notify us by selecting the text area and pressing CTRL+Enter