HY RU EN
Asset 3

Loading

End of content No more pages to load

Your search did not match any articles

Sona Avagyan

Nayiri Sahyan: Son of Famous Poet Visits Armenia; Disillusioned with Government Ineptitude

Nayiri Sahyan, the son and only living descendant of the noted Armenian poet Hamo Sahyan, is a man on a mission.

The 100th anniversary of Hamo Sahyan will be celebrated on April 14, 2014. Nayiri, who’s been living in the U.S. for the past 7 years, came to Armenia last June to see what Armenia was planning in the way of celebrations for his noted antecedent.

He eventually left Armenia with a bad taste in his mouth, disappointed with the lack of accountability and treatment at the hand of officials he encountered.

Nayiri was concerned that there is no statue or house-museum of Hamo Sahyan to be found in all of Yerevan.

In August of 2011, Nayiri approached an official close to President Serzh Sargsyan and asked that he arrange a private meeting with the head of state.

“The official promised me that he would convey my request to the president. I went back and forth for two months. In the end, after a number of excuses, the meeting never happened,” says Nayiri.

Frustrated, Nayiri personally visited the presidential palace and inquired as to what must be done to arrange a meeting with Sargsyan. He was told to write a letter to that effect which he did. The presidential office said they would contact him by phone.

“I waited for another two months for their telephone call so I went back to the presidential palace. The women in charge gave me some cock and bull story about a delay due to the renovation of an office,” Nayiri says.

The man’s next move was to seek out a relative of the president. The relative said he would raise the matter the next time he met with the president. This turned out to be another dead-end.

Nayiri then changes tactics. In early 2012, he tried to arrange a meeting with Prime Minister Tigran Sargsyan.

A woman at the reception desk in the government building told Nayiri that the prime minister does not meet with citizens.

“So it turns out that these officials live behind closed doors protected by armed individuals so that they have no contact with the common people. These individuals are little kings protecting their little kingdoms sitting in their offices. They are called on to serve the people but don’t solve any issue,” says an irate Nayiri.

“In the ten months that I was in Armenia, I came away convinced that these people only resolve problems for their relatives and themselves. This is a government of closed doors. All I encountered here were indifference, boorishness and deception.”

Nayiri hasn’t petitioned Minister of Culture Hasmik Poghosyan because he believes she isn’t capable of doing anything.

“Churches are crumbling before our eyes, they are stealing away Armenian churches in Georgia, and no one is lifting a finger about it,” notes Nayiri.

“The Minister of Culture is not a person who can get things done. It’s a crying shame. Someone has come and demolished the rear of the AOKS building (Armenian Organization for Cultural Links with Foreign Countries). They are building a hotel. The Ministry of Culture gave its OK for the demolition of that historic building. So why should I go and petition such a minister?” rhetorically asks Nayiri.

Ministry of Culture: “If the anniversary is in 2014, it’s too early to say anything”

Hetq got in touch with Meri Haroutyunyan, head of the presidential public affairs division, and asked why Nayiri hasn’t received a reply to his letter of October 2011. She had no explanation.

“To be honest, the person who initialled the letter is on sick leave. We have talked to him. What’s important right now is that the matter be resolved. On May 25, the chief of staff will meet with Nayiri Sahyan,” said Haroutyunyan.

Nayiri told Hetq that he would once again go to the presidential palace but that he wasn’t hopeful that anything would change. He also was angry that it had taken the presidential office several months to respond to his letter in addition to the intervention of Hetq.

Aram Ananyan, the prime minister’s press secretary, told Hetq that he only just found out about Nayiri Sahyan’s visit to the government building. Ananyan verified the news that the prime minister does not personally meet with citizens.

Gayaneh Dourgaryan, who heads the public affairs office at the Ministry of Culture, told Hetq that it was too early to say what was being planned in terms of Hamo Sahyan’s anniversary. In fact, it seemed that she didn’t even know what anniversary was to be celebrated. She had to ask us.

“Let me say that the Ministry can say nothing definite right now. Proposals and tenders must be submitted to us first about what people want to do. Then committees are set up to review all the suggestions. Afterwards, specific event programs are agreed to,” said Dourgaryan.

The official said that it was possible that a group would be set up in 2013 to review any submitted proposals.

Nayiri Sahyan: “Concerts and events are fleeting. Statues and museums are permanent like Sahyan’s poetry”

The only memorial dedicated to Hamo Sahyan is in the town of Sisian. The poet was born in the Syunik village of Lor in 1914. The memorial was erected by former Sisian residents now living in Russia.

During Hamo Sahyan’s most prolific period (1960-1973), the family lived in the writers’ building on Kasyan Street in Yerevan.

The house was later allotted to the translator Levon Mkrtchyan and the Sahyans were given an apartment on Toumanyan Street.

Hamo Sahyan died in 1993. His widow and their two sons were forced to sell the house and buy a one room flat.

In 2002, Nayiri’s mother died, followed by the death of his only brother the following year. Not being able to find work, Nayiri handed over the one room flat to some relatives and left for the United States.

“I’ve been renting a place to stay for the past ten months. I really want to have a Hamo Sahyan house-museum set up. If I had the money, I’d go and buy back the place at double the price,” Nayiri says.

The writer’s son says that he’s found a convenient spot for a statue on Alex Manoogian Street near the Yerevan State University. The property owners are ready to allocate a small plot of land but there’s the municipal bureaucracy to deal with and the paperwork.

Nayiri Sahyan: "The last 20 years have been the worst since 1915”

“After the Genocide, this will be considered the worst period for our nation. The last twenty years have been a tragedy. 1.5 million Armenians have already left and the rest live in an atmosphere of fear. Corruption is rampant in this country. There is just one leader in this republic; he and his brothers. The rest just sit around in their offices doing nothing,” says Nayiri.

Nayiri is adamant that he won’t be petitioning any more government officials. He says it’s useless. All he wants is a clear answer from the government about creating a Hamo Sahyan house-museum; either yes or no.

When I asked if he would be leaving Armenia, Nayiri replied, “With pleasure and I probably won’t be coming back.”

He then paused and spoke about the alternative – staying in Armenia and fighting till the present government leaves or deals with him on their terms.

“I can’t say which is right, to leave or stay and fight. But 1.5 million have already left. What will happen if everybody takes off?”

Nayiri turns to me and says his ten months in Armenia has raised his fighting spirit and that staying seems the right thing to do.

“The quicker these people now in power leave the better for all of us. I’ve seen people lined up outside the government building with their problems. No one is there to speak to them. The common citizen is mocked and neglected.”

Nayiri promises that even if he stays in Armenia, he will not participate in any commemorative events organized by the government.

Comments (31)

ԱՆԱՀԻՏ
Հարգելի Նաիրի Դուք այսօր ունեք Ձեր եվ մեր նպատակին հասնելու իրական հնարավորություն:Համոզված եղեք որ'Դուք կհասնեք Ձեր ճ անապարհի վերջն ու բոլոր հարցերի պատասխաններ կստանաք
Նարիկո
ՀԱՅԵ՛Ր,մեր ազգի թշվառության հիմնական պատճառը հենց սա է` չմեծարել,անտեսել մեր ազգի իսկական և արժանի մեծերին: Հետո էլ գլուխ ենք գովում, թե հազարամյակների հարուստ մշակույթ ունեցող ազգ ենք:Սթափվել էպետք, ՀԱՅԵ՛Ր:
knyaz
Apush en bolor nrank, ovker knnadatum en Nairi Sahianin.
ananun
Ays nyuti erkeord meknabanutyan heghinak Karinei gracn anchap kopit u grehik ev gavarakan mtacoghutyan ter mardu grac e. Erb nerka ishxanutyunneri antash ararqi masin vorebe ban es asum, anmidjapes qez HHshakan en anvanum. Isk Hamo Sahyani vordun gnum es gna asoxin mi or menq azgovi kvtarenq Hayastanic. Mi or ayd jamanaky anpayman galu e.
Լևոն
ԱԶԱՏԱՄԱՐՏԻ'Կ, եթե «...բայց ինքը ովա, ինչա տվել էս ազգին որ մեծ մեծ բրթումա...» դու ես մեծ «----», դու անեիր: Էդ որն ա՞ մեծ-մեծ բրդելը ընդունելություն, հոր հուշարձան, տուն թանգարան խնդրե՞լը, թե ՀՀ-ն բարդակ անվանելը: Որ ՀՀ -ն բարդակ ա մեր փողոցի 3 տարեկաններն էլ գիտեն: Եթե դու մնացել ես ու բաղնիքի, հոսանքի, կնկա երես չես տեսել, ինչի՞ ես քո վրա ընդունում բողոքը: Եթե տեսե՞լ ես ուրեմն կամ թալանչի աղեքից ես, կամ էլ դրանց սուփրից փշրանք փախցնող շ-----ից, քանի որ ՀՀ-ում այլ կերպ ֆիզիկական գոյություն պաշտպանելը հնարավոր է միայն «Հայլուրում»: «Ախր ես ինչպե՞ս......գնամ....» արցունքն աչքերին 2 միլոն վեր կացան գնացին որ ամսական 2 միլարդ տրանսվերներ ուղարկեն, որ քո հարգած «ազգի ջոջերը» իրանց մեկը տաս անեն, Հայ ազգը ներկայացնեն:
ԱԴԱՄ
Անմահ Սահյանի հուշարձանը` նրան պաշտողների սրտում է,թող դա լավ իմանա նրա ԱՄԵՐԻԿԱՆԵՐՈՒՄ ապրող որդին;Գրողի ամենամեծ հուշարձանը նրա թողած գործն է,որը նաև պատգամ է ապրողներին: Ախր ես ինչպես վերկենամ գնամ........ տողերը գրողի որդին ,որ ապրեր հոր պատգամով,կիմանար ,որ ոչ միայն փակ դռների ,այլ նաև փակ բերանների երկիր է, որը ամեն օր դատարկվում է;եվս մի քանի տարի նույն տեմպերով որ գնա էլ ՍԱՀՅԱՆԻՆ դնող էլ չի մնա:
Marina
http://www.youtube.com/watch?v=3xo6NMWMj3c&feature=related
ARMEN
hargeli nayri nuynanman anartarutyuneri patjarov e vor toxel ek u knacel eli nuyn eravijaki mej haytnvel knacek u hervic hetevek gadarvacin u husov em vor mi or cer yeraz@ erakanana ehxanutyunern u chinovnekner@ knayun en payc vstah exek HAMO SAHYANN misht mnayun.
Ազատամարտիկ
Mesrop-Ես մոտավորապես պատկերացնում եմ քո «գրագետ » տեսքտ, մորուքով, պարոնյանական Աբիսողոմ աղայի ապուշ հայացքով ու արևմուտքի քեռիների գրպանը պարբերաբար մտնող թույլ ճանկերով: Եթե գրագետը դու ես, քո այս ճղճիմ բառապաշարով, ուրեմն երնեկ նրանց ովքեր քեզ նման «գրագետ» չեն: Եկեղեցի գնա, ու մոմ վառի, աղոթք արա, դա օգնում է անլիարժեքության պարբերական տենդը հաղթահարելուն: Իսկ մրոտելու արանքներում, մեկ մեկ էլ կարդա, բայց ոչ ստացված հատուկ հանձնարարությունների ստվար թղթերը, կարդա դասականներին, հայ ու համաշխարհային: Մեծ բացթողում ես ունեցել մանկության ու երիտասարդության տարիներին, ինչն էլ դարձրել է քեզ քեռիների լաքեյ: Թքել եմ քո նման դատողների վրա էլ ,ու նույն հաճույքով ու աճապարանքով իշխանությունների վրա էլ, քո դոնոր քեռիների վրա էլ: Հետք նորից կողմնակալություն չանեք, տեղադրեք անպայման:
Mesrop
14-ի , դու անբարոյական մարդ ես ու իշխանական լաքեյ: Էդ դու? ես, որ պիտի գրողի հիշատակի հարցեր քննարկես, այ անգրագետ ասֆալտի վրայի :
Ազատամարտիկ
Սվետլանա Տեր-Դարբինյան- սխալ եզրահանգումներ մի արա, ես աշխատանքի բերումով եմ գրքի մարդ ու աշխատանքի բերումով եմ նաև կարդում,ոչ ոք չի ասում թե պետությունը պարտավոր չի թանագարան կառուցել : Ես չգիտեմ ով ում համարա թանգարան կառուցելու, բայց կարծեմ Հասմիկ Պողոսյանը մինչև վերջին պահը հոր կողքինա եղել, չի թողել նրան անօգնական, իսկ ինչ վերաբերումա Համո Սահյանի որդուն , նա իրավունք չունի ինչ որ բաներ պահանջել ու սպառնալիքներ տալ, ոչ ոք չգիտի ինչա էդ մարդու մտքին, հերթական տուն թանգարանը ծախել կամ չգիտեմ ինչ, ես ատում էն մարդկանց, որոնք թողել գնացել են ու երբ, էնտեղ այլևս պետք չեն, ինչ որ հին հին արժանիքներ են հիշեցնում ու սկսում են ինչ որ հաթաթաներ, տալ ինչ որ պահանջներ: Իսկ քո կարծքով չէր կարելի Չելենտանոյին հրավիրել Հայաստան, ձեր դժգոհությունը կա, չքիտեմ քաղաքական ընդդիմադիր կեցվածքը մի խառնեք դրա հետ կապ չունեցող բաների հետ: Այսքանը: Իսկ մարդին մի բան ակսեմ, համարձակ գրի քո անունը, ես կռահում եմ քո շահագրգիռ տոնը, ու դիմի ճիշտ հասցեով,Համո Սահյանը թանագարան կամ արձան հաստատ կունենա:Դու գիտես նրա ընկերներին, որոնցից մի քնաիսը դեռևս դեմք են էս երկրում ու կարող են իրենք լուծել այդ խնդիրները:
Arsen
Ազատամարտիկին գիտեք ինչումնա ամենա վատը ու ողբալին մեր ժողովրդի համար, որ մեր երկրում որևէ հարց լուծելու համար պետք է հովանավորներ կամ ընկերներ ունենաս այն ինչ նման հարցերում հովանավորդ և ընկերդ, որը պետքա դեմք լինի պետքա լինի ՀՀ գործող օրենքները ոչ թե ուղղակի թղթին գրված այլ գործող օրենքները:
Arsen
Ովա ասում որ Նաիրի Սարյանին պետք նախագահը ընդոււներ չէր ընդունելու թող ընդունարանի ղեկավարը ասեր գիտեք հազար ներեղություն նախագահի զբաղվածությունը շատ մեծա ու ինքը ժամանակ չունի Համո Սահյանի հուշարձանի կամ 100 ամյակի տոնակատարությունների մասին մտածելու էս երկրում ավելի լուրջ խնդիրներ կան` ծնունդա, կնունքա և այլն: Էս մարդ էլ կիմանար, որ չի ընդունելու: Նախագահը ինքը հեռուստացույցի ալիքներով ասումա որ մեր չինովնիկները պետք է պարտաճանաչ աշխատեն և շատ ու շատ ամպագորգոռ բառեր բայց արի ու տես որ հենց իրա ընդունարանում բառդակա տիրում թուղթը եսիմ ում են տվել դրա սենյակն էլ վերանորոգում են, հետո էլ էդ նույն անձը հիվանդանումա, Աստված չանի եթե հանկարծ էդ մարդն էլ մեռավ վերջ էդ թուղթը կորավ կասսեն կներեք նոր դիմում գրեք հա: Սա մեր կառուցած երկիրնա, մեր, որտեղ ժողովուրդը ստրուկա իսկ պաշտոնյան տերն ու տիրականա:
Մեկը
Ինչ ագրեսիվ, անհասկացող վայրահաչ եք սկսել, ինչ հարց է բարձրացվել, ինչ քննարկումներ եք ծավալել: Մի հատ ձեզ կողքից նայեք, էլի: Ամոթ.....
rafayel
,, սպառնալիքներ է ստացել և իր ազգականներից մեկին է տվել 1-սենյականոց բնակարանը (ինչը մոր խնդրանքն էր) ու գնացել է ԱՄՆ:,, - էս մարդու ասածների մեջ լիքը բաներ կա,որ ինձ էլ ա թվում որ ինքը ազնիվ չի իր ցանկությունների մեջ. -նախ ես չեմ հավատում,որ մեծանուն բանաստեղծը այրեր իր ձեռագրերը -այդ ինչ սպառնալիքներ էին,որ 2003թ-ից հետո ստիպեցին Ն.Սահյանին լքել Հայաստանը,պարզից էլ պարզ է որ նա ուղակի փախել է այստեղից և երրորդ երիցս ճիշտ է այն,որ բնությունը հանգստանում է հանճարների զավակների վրա
Lusine
HAMO SAHYANY karox er yntaniq ev jarang chunenar, na bolorins e. Mer petutian ev joxovrdi partqn e havur patshati metsarel groxin, vori stextsagortutiuny haj joxovrdi hogevor gandzeric e. Hargeli N.Sahyan husov em vor nexacats cheq gna tser harazat erkric, mez het kmnaq,kpajqareq ev knsheq Tser hor ev mer sireli banastextsi 100 amjaky.
Նարինե
Ցավում եմ, որ մեր մտավորականները անգամ ձայն չեն բարձրացնում այս հարցի շուրջ.« միթե՞ Համո Սահյանը արժանի չէ, որ այս քաղաքում ունենա մի մնայուն բան իր պոեզիաների պես:
Սվետլանա Տեր-Դարբինյան
Կարինե ,Ազատամարտիկ ... դուք հաստատ գերք չեք կարդում և Ձեզ դա չի էլ հետաքրքրում: Պետությունը պարտավոր է և էր, տուն թանգարան ստեղծելու: Գռեհիկ գրելու համար Ձեզ ոչ ոք չի ողջունի, շատ ցավալի է, որ Համո Սահյանի հայրենակից եք կոչվում: Հասմիկ Պողոսյանը շուտով իր հոր համար տուն թանգարան կստեղծի, նրան չի էլ հետաքրքրում Համո Սահյանը և ենդհանրապես ոչինչ: Մեր աչքի առաջ քանդում են պատմամշակութային հուշարձաններ, ավերում են Հայաստանը և դրանից հետո սպասել լավ բան չի կարելի: Պայքարել է պետք և դիմել ժողովրդին: Վստահ եմ կգտնվեն մարդիկ, որ այդ հարցին լուծում կտան: Ասում է նախագահը բան ու գործ թոշած Համո Սահյանի մասին ջպետք է մտածի, ճիշտ է: Նա պետք է կնոջ ցանկությամբ ... վաղուց իր փայլը կորցրած ՉԵԼԵՆՏԱՆՈՅԻՆ բերի Հայաստան: ՉարՉապետն էլ ռոքեր բերի, որ ձայներ փախցնեն մեր մոլորյալ ժողովրդից: Թե չե Համո Սահյան ... պոեզիա, արվեստ ... ու՞մ է պետք ...
mard
Գուցե Նաիրի Սահյանի խոսքերի ու արարքների մեջ իրոք միամտություն ու ինչ-որ տեղ անճարակություն կա, բայցսարսռազդու է այն անհոգի վերաբերմունքն ու քար անտարբերությունը, որ կա կարինայի և ազատամարտիկի և նրանց նմանների խոսքում; Սարսափելի է, ուրիշ ոչինչ;Մեկնաբանությունը...
nene
սոցիալական ցանցերում պետք է ձայն բարձրացնել.խումբ ստեղծել:Դա իսկապես կօգնի
ազատամարտիկ
I Marine,you are scum,
ազատամարտիկ
Սամվել- նաև ՀՀՇ-ի ֆորում չի, մարդը ազնվություն պետքա ունենա, Համո Սահյանի տունը վաճառելա, հիմա ինչ որ մեկը պտի գնի դա նորից տա իրեն որ թանգարան դարձնի, ուրեմնա Համո Սահյանը բոլորիս համար արժեքա, իր համար չէ, եթե անձնականա ուրեմն թող չհրապարակեր, ամաչի գոնե գրածներիդ համար, քեզ էստեղ ոչ ոք չի վիրավորել ու ՀԱԿ-ի միտինգում չես, որ քեզ ամեն ինչ թույլ տաս: Հա ես հավատում եմ, հավատում եմ իմ ժողովրդի առողջ մտքին, հավատում եմ նրա հավքական բանականությանը, չեմ հավատում քո նման դատարկաբաններին ու դարմանի տակի ջրերին: Ես հայ եմ, հայր չեմ ունեցել, բայց ամենահամեստ աշխատանքով, ձեր իշխանության տարիների ամիսներով ուշացող աշխատավարձով թույլ չեմ տվել մայրս մրսի կամ տան կահույքը վառի, կամ ինչ որ բան, ես եղել եմ մորս կողքին:
robert koloian
Don't ask what the country can do for you.... Ask what you can do for your country. I have no sympathy toward Mr Sahyan. I have advice for you Mr Sahyan... Work hard and save your money, and then come back to Armenia and build a monument to honour your father.
Susan
Շատ սիրում և հաճախ ժամանակ եմ գտնում վերընթերցել մեծանուն գրողի ստեղծագործությունները ,որոնք գրված են բոլոր ժամանակների համար ,հավերժ փառք նրա հիշատակին: Միայն չեմ հասկանում նրա որդու հորդորները ,ուղղված իշխանություններին, բոլորս էլ ծնողներ ունենք և գալիս է մի ժամանակ , որ նրանց կորցնում ենք , բայց առաջինը մենք պետք է նրանց հիշատակը պահպանենք և թեկուզ նրանց թողած միջոցները ուղղենք այդ նպատակին: Մեծ գրողը թողել է մեծ ժառանգություն վերահրատարակեք և միջոցները ծախսեք տուն թանգարանի և հիշատակի միջոցառումների համար :Երբ հայրդ կենդանի էր , լինելով իրավաբան զբաղեցնում էիք կինոթատրոնի տնօրենի տաքուկ աթոռը , հետո էլ քննիչ է աշխատել , համոզված եմ ,որ ձեր բնակարաններ հենց այնպես չեք թողել բարեկամին և գնացել Ամերիկաներում ապրել :Հիմա եկել վարձով եք ապրում և տուն թանգարանի համար տարած եք ուզում : Մի գուցե խղձի խայթ եք զգում , որ ժամանակին չէք կարողացել ,ձեր ծնողներին ապահովել ջերմությամբ և ստիպված այրել են Մեծ գրողի ձեռագրերը:Ինչպես մեր ժողովրդի 90%-ը ես էլ ոգևորված չեմ այս իշխանություններից և տեսնում եմ երեսուն հազար դրամ ստացող ծերերին ,հաշմանդամ զինծառայողներին և ցավ եմ ապրում նրանց համար , բայց ձեր դեպքը լրիվ այլ է և ուղակի անհարմար է նման կեցվածքը:
Արարատ
Նաիրին, գուցե չգիտի, որ Համո Սահյանը տուն ունի նաև իր ծննդավայրում` Սյունիքի մարզի Սիսիանի տարածաշրջանի Լոր գյուղում: Կասկածում եմ, թե վերջին 1 տարում Հայաստանում եղած ժամանակ այցելած լինի հոր ծննդավայր: Իհարկե, ճիշտ է և պետք է, որ Երևանում Համո Սահյանը տուն-թանգարան և հուշարձան ունենա: Համոզված եմ, որ կունենա, ես էլ թանգարանին բան ունեմ հանձնելու և հաստատ կհանձնեմ: Նաիրիին մի խորհուրդ տամ. թողնել նեղացած որդու կեցվածքը, դա որևէ օգուտ չի տա (երբ հայրը վառարանի համար փայտ չուներ և Հովիկն էր ցախ բերում, հայրը նեղացած էր հենց իր որդիներից): Գործել է պետք, ոչ թե բողոքել, գործնական և խելամիտ քայլերով հնարավոր է ամեն ինչ անել: Իսկ Համոյին հանգիստ թողնենք, խնդրում եմ, նա նաև իմն է:
Marine
USA-um misht hetevel em Nairi Sahyani graget usucoxakan haxordumnerin.Zarmanum ei vor ayn aylevs chka. Skzbum nyuti nkarin nayelov chjanancheci nran,ooo my GOD inchkan e poxvel.Ov liner ayd xaytarak erkrum ev gorc unenar maphioz ishxanutyunneri het,nervayin vichakic ayd or@ chnkner.HAMBERUTYUN !!!Sireli groxi hetnord
Shaqe
De ari u ihakarak mecn groghi (Axr yes inchpes ver kenam gnam) mi ver kac u gna es xaytarak petutyunic, voch te Hayreniqic...
Տաթև
Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի ընդունարանում մի կին է նստած եղել, ով ասել է, որ «վարչապետը քաղաքացիներին չի ընդունում»: «Իսկ գյուղացիների՞ն»,- հարցրել է Նաիրի Սահյանը: «Առավել ևս»,- պատախանել է ընդունարանի կինը: Եվ սա մեր գործադիր իշխանության պատկերն է ((((
HASMIK(Belgia)
Xosqs uxxum em Nairi Sahyanin.Dzer hor hishatake mer boloris srterum e,nra gexecik banastexcutyunnere-mer shurterin,NA misht bolor HAYERI hogu kantexn e mnalu.....Tox dzez chvshtacni mer ishxanavorneri nman pahvacqe,che vor nranq mardkayin voch mi tesakin chen patkanum.....Duq hangist exeq, HAMO SAHYANE misht mez het e,linenq hayreniqum, te taparenq ashxarhov mek....I dep,taparakan hayi kensakerpi mej mtneluc araj mer bolori shurterin er .Havataceq,Dzer hayrn aprum e i tarberutyun vomanc,voronq izur tex en zbaxecnum erkris eresin......
Ազատամարտիկ
ճիշտ են ասում, որ հանճարեղ մարդկանց զավակների դեպքում բնությունը հանգստանում է: մի հարցնող լինի բա էդ հզոր մարդու ժառանգն իրավունք ունի ընտանիք չունենա, տուն տեղ չունենա, գոնե հոր թողածը կորցնելու իրավունք չունենա: Ինչա հիմի ծերացած վերադարձելա որ ինչ, պետությունը պարտավորա էդ ամենը անելու, հա արձանը թող դնեն պետքա, թող դիմի քաղաքապետարան, գրողների միություն,էդ մարդը երբևէ ինչ որ բան արած կա էս երկրի համար, հա ես խոնարհվում եմ Սահյանի հանճարի առաջ, բայց ինքը ովա, ինչա տվել էս ազգին որ մեծ մեծ բրթումա, միայն նրա համար որ Համո Սահյանի տղանա, բա ինչ ասի զոհված ազատամարտիկի սոցիալական դժվարությու ունեցող որդին, ինչ ասի հաշմանդամ ազատամարտիկը, որին պետությունը քիչ է կարողանում օգնի, ինչա նրանք բոլորն էլ պայքարեն, ում դեմա պայքարում, մի կերպ դժվար ու ծանր վիճակում մեր պահած պետության դեմ, երբ ինքը ամերիկայում վայելում էր հոսանքն էլ, բաղնիքն էլ մնացած քաղաքակրթույան բարիքներն էլ, մենք ինչ էինք անում? : Հիմի եկել է մեր դեմ պայքարելու: Ինչքան էլ մեծամիտա , հեչ էլ թե մասնակցես, Համո Սահյանը քոնը չի, Համո Սահյանը հայ ժողովրդիննա, բոլորիննա, ով կարդացելա ախր ես ինչպես վեր կենամ գնամ ու հավատացել չի գնացել էս երկրից, դու գնացել ես, Համո Սահյանը քոնը չի::
Կարինե
Համո Սահյանը մեծ պոետա, բայց էդ չի նշանակում որ նախագահը բան ու գործըթ ողած արձանների ու այլ ահրցերով պտի զբաղվի: Եթե սկսի ընդունել մեծ ամրդկանց ժառանգներին` Սարյանի, Իսահակյանի, Մաթևոսյանի,Հարությունյանի,Թումանյանի ու մնացածների, էլ բան ու գործ չունի էդ մարդը, թող ոնց որ կարգնա գնա գրողների միություն, գնա մշակույթի նախարարություն, այ քեզ բան, մի ՀՀշական էլ ավելացավ, գնումե ս գնա ճանապարհը բացա, որ 15 տարի ընդեղ էիր քանդվեց հայաստանը, հաթաթա մի տուր կգնամ, կգնան, հեչ էլ թե

Write a comment

If you found a typo you can notify us by selecting the text area and pressing CTRL+Enter