HY RU EN
Asset 3

Loading

End of content No more pages to load

Your search did not match any articles

Ani Hovhannisyan

Italian "Troublemaker" in Armenia: Getting Berated for Reporting Domestic Violence

Ester Violante came to Armenia from Italy five months ago as part of a European volunteer program.

Coming home one day, she found feces next to her apartment door. Her neighbors wanted her out of the building, regarding Ester as a troublemaker.

It all started when Ester called the police after hearing frightful noises emanating from the apartment above. It sounded like her neighbors were fighting. A man was screaming and the sounds of a woman’s cries could be heard.

“I was concerned. The commotion upstairs, the sounds of someone being beaten, went on for a long time. Something terrible seemed to be happening. I went upstairs and was about to knock on the door, but I didn’t. I kept hearing a woman crying out and a man bellowing. It lasted for an hour. I decided to call the police,” recounts Ester.

There was no one at the police station who knew English. The cops muttered something in Armenia and hung up. Ester then called a domestic violence hot line and they promised to call the police for her. Four police officers arrived some 15 minutes later.

Entering Ester’s apartment they couldn’t communicate with her. None knew any English. Two of the cops then went to the neighbor’s apartment upstairs. They returned shortly afterwards and tried to tell Ester that nothing was amiss.

“They managed to tell me that they asked the husband what had happened. The man told the police that he hadn’t hit his wife. The cops told me not to worry and that it had all been taken care of. They went upstairs a second time and then left,” Ester says.

Five minutes after the police left, Ester heard a knock on her door. It was one of her neighbors, the only one in the building who knew English. The neighbor began to verbally berate Ester, telling her that she shouldn’t have called the police. It was a family matter and no one should be poking their nose in, was the neighbor’s argument.

“The guy said that it was normal in Armenia for a husband to beat his wife. I had to tell him that while it might be routine in Armenia it wasn’t all right with me, wherever I might live. There’s violence everywhere. It’s not only an issue in Armenia. But informing law enforcement about it, going the legal route, seems to be unacceptable here,” Ester says.

Ester has been constantly getting flak from her neighbors ever since. They accuse her of throwing garbage at the entrance to the building.

Residents of the Shengavit district building keep scolding Ester for calling the cops. She’s the only person in the building who did.

“I’m convinced that one of the police who arrived that day told the husband that I had telephoned them. That’s why the entire building knows it was me. But such personal details should have been kept confidential. At least that’s how it is in Italy. I was shocked when I heard that police here can reveal the identity of a person who files a report while glossing over the real crime,” Ester says.

When chiding Ester for calling the police, one of her neighbors told her that the woman upstairs was so shy and withdrawn that she would never have the courage to talk back to her husband. If she did, the husband would kill her.

“It was then that I realized that the incident could have ended badly. What if the wife talked back?” Ester asks.

The Shengavit police asked Ester to come down to the station and file a report. Ester asked to be provided with a translator, to no avail. No police officer was found who knew any English. Ester had to take a friend with her to the station to file an incident report.

Those interested in reading what the law in Armenia says regarding filing a police report can visit the website of the country’s Investigative Committee.

Ester is a volunteer with the Armenian Progressive Youth NGO, working to help national minority young people integrate into the general society.

Ester believes that what happened to her is part of her volunteer service since her motivation in calling the police was just one way of facilitating positive change in the society.

“For me, it wasn’t a big deal. I don’t want to tie the experience to Armenia as a whole. Nor do I want to complain about Armenia. There is a need for change everywhere in the world. There’s only a need for people with enough courage to implement change. It was a tiny incident that must be raised in order to become a part of wider positive change,” says Ester.

Photos: Narek Aleksanyan

Ester Violante telephoned the Hetq office today, requesting to make a few corrections regarding her quoted words that appeared in the article. Here are the corrections she made.

«I would like to make a few corrections in the article to be fair. First, when I heard sounds from my neighbor’s apartment I called the emergency services number (911-Hetq) and not the number of my district’s police station. When I called that number, as you wrote, we couldn’t understand each other because of the language problem, so I then called the number of the “Stop Violence against Women Coalition” and they called the police for me, explaining the situation to them. Second, when the policemen came into my apartment that night they couldn’t speak English as you wrote, but after a while they telephoned a person who spoke English She was translating what we were saying to each other. Later, when I went to the police station to bring my documents, I went alone (not with a friend), and the police located a translator for me.

Comments (28)

teona
Ester you are excellent person! Best wishes to you darling. Greetings from Georgia!
Մարատ
Եթե մարդկային կարեկցանքը դատապարտելի է, ուրեմն մնացեք ձեր դրած կղանքի մեջ:
mahmouzian
Ester I forgot to tell you you have a beautifull smile. keep the good work thank you
Լուսինե
ազգային փոքրամասնությունը ուրիշ է, սեռականն ուրիշ, էս աղջիկը ազգային փոքրամասնություններին է օգնում, մի քիչ ուշադիր կարդացեք
Կարինե Հարությունյան
Ցավոք, սա է իրականությունը։ Շատ ընտանիքներում է այս երեւույթը տարածված, կնոջը ծեծելը համարվում է իսկական հայ տղամարդ լինելու չափանիշ։ Իսկ մեր պապերը իրենց կանանց իսկապես հարգում եւ մեծարում էին եւ ոչ թե ծեծով էին ինքնահաստատվում։
Արմենակ Եղիայեան
Անշուշտ ցաւալի է, որ Հայաստանի մէջ ամուսինները կը շարունակեն տ կաւին իրենց կիները ծեծել: Իսկ շատ աւելի ցաւալի է, որ ներքեւի մեկնաբանութիւնները միայն լատինատառ կը կատարուին, եւ խմբագրութիւնը այդպէս ալ կը հրապարակէ զանոնք: Հայաստանի մէջ ամէն բան մռայլ ըլլալ կը թուի:
Amy L. Sandridge
At AUA in the School of Public Health there is a thesis from 2012 that goes into this topic in detail with examples. It's available on the web if you are interested in seeing it.
Eileen
Thank you for risking your comfort to speak up and raise this issue. I am sorry the police was unprofessional to release your name to the neighbors and risk your safety.
Bart
Thank you Ester for your courage and motivation to change what is a very corrupt and flawed government we have there in Armenia. I was touched by this story, and I was very happy to hear that you're strong enough to see the forest for the trees and did not buckle or be intimidated by the pressure of your (ignorant) neighbours and the (clearly incompetent) police force. This I doubt is ever an isolated incident, probably a very common occurrence in day to day Hyastan. And this is exactly how change can begin, it starts with the simple details, like understanding the respect of a human right against violence and continues with respect of one's anonymity and safety to report said violence. We can only make changes if all parties are educated about what is wrong and what is unacceptable behaviour by a civilized human being. All parties should be educated about violence, and IT IS indeed ALL OF OUR BUISNNESS. I tip my hat and applaud you for this one incident and of course for your noble abd hard work there in Armenia. As people from the Diaspora (and even locals from Armenia); if we succeed in changing one small social behaviour/law to the positive. I think we'd be doing a lot more for the county than someone pumping millions of $$$ to run a business there. Thank you agian!
Mkrtchyan Nune
Ինչևէ, ես հիմնվում և վստահում եմ այդ շենքի բնակիչ իմ հայրենակիցների հակազդման վրա և հստակ տեսնում այդ օտար ծրագրերի գաղութայնացնելու միտումները։ Որոնք հիմնվելով ոչ միայն հայ ազգի այլ, առհասարակ, միջանձնային փոխհապաբերության ցավոտ կետերի վրա՝ սյուն և այլ պարագաներում ցանկանում են ազգին բերել ինքնատելության, ինքնաժխտման, թերագնահատման, մազոխիզմի։ Համոզված եմ նաև, որ դռան դեմի դրվածն էլ է այդ օտարների ձեռագիրը, այլ ոչ թե իմ հայրենակիցների։ Եթե ոչ՝ ինչ որ անտեր շան։ Դե ուրեմն, ով որ է, ինչ որ է թո՛ղ գնան այնտեղ, որտեղից որ եկել են և հետները տանեն՝ ինչ, որ բերել են։
Tigran
Ողբալի է, երբ կամավորի գործունեության մեջ ազգային անվտանգության խնդիր են տեսնում մարդիկ։ Աղջիկը Հայաստանում է Եվրոպական կամավորական ծառայության շրջանակներում և Հայաստանի Կառավարության կողմից կամավորներին աջակցելու համաձայնագիրը վաղուց ստորագրված է։ Իսկ Կամավորությունը սպառնալիք համարողներով իրոք պետք է զբաղվի Ազգային անվտանգության ծառայությունը։ Բազմաթիվ հայ կամավորներ ել Եվրոպայում են գործունեություն ծավալում այնպես որ սուտի հայրենասերները թող իրենց չերեվակայեն։
Աննա
Օրենքն ու ոստիկանությունը չեն գործում հայաստանում, մենք՝ կանայքս, հույսներս պիտի դնենք ինքնապաշտպանության և ապահով տարածքներ ստեղծելու վրա, մինչև հաստատվի արդարություն ու իրավունքի գերակայություն։
Աննա
(շարունակությունը) Ես կարծում եմ, որ ծեծը եթե շարունակվեր այդ գիշեր, նա պարզապես կենդանի չէր մնա, ինչպես բազմաթիվ կանայք։ Ես կուզեի իր հետ խոսել հիմա, վստահ եմ՝ հենց ինքն է վերանայել իր հայացքները «խառնվելու» կապակցությամբ, ԲՈԼՈՐԻՍ ՊԱՐՏԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆ Է միջամտել ու պաշտպանել։ Մեկնաբանություններից շատերի հեղինակները ուղղակի գոյություն չէին ունենա, եթե իրենց տատեր պապերին մեկը ցեղասպանությունից փրկած չլիներ, այնպես որ մի քիչ մտածել է պետք։ Շնորհակալություն Էսթե՛ր․․․ հգ․ ոստիկանության ոչ կոմպետենտության մասին խոսք լինել չի կարող, նրանք ուղղակի մի փոր մարմին են և վերջ։
Աննա
Շնորհակալ եմ, որ Էսթերի պես կանայք կան Հայաստանում, ում համար մարդկային կյանքը թանկ է ու չի չափվում էթնիկությամբ (ֆաշիզմի, ռասիզմի, սեքսիզմի ու դրանց հետևանք՝ ցեղասպանության հիմքը)։ Կուզեմ, որ նա չվհատվի, ինձ էլ են փորձել պարսավել ճիշտ նման կերպ։ Մի օր փողոցից բղավոցներ լսեցի, պատուհանից նայելով՝ տեսա, որ մի կին ու տղամարդ են, կինը փորձում է փախչել, տղամարդը հետևից, նստում է մեքենան, հետո փորձում դուրս գալ մեքենայից, քաշքշոցներ, լացուկոծ։ Ես կանչեցի ոստիկանություն, պարզվեց շենքի բնակիչները կրկեսասերների պես ուղղակի նայում էին պատուհանից, լսում ու հասկանում, բայց ոչինչ չէին անում։ Երբ ոստիկանությունը եկավ, հարևան տղամարդը սկսեց հայհոյել, թե «էս ո՞վ քուչեն փչացրեց»։ Ասացի՝ ես, հիմա էլ կինը շուռ եկավ, բա՝ իրավունք չունես, իրենց անձնական գործերն են, ինչու՞ ես խառնվում և այլն։ Ասացի լսիր, իրավունք ունեմ (և այլն) ու որ հանկարծ տեսնես ինձ մեկը փողոցում ծեծում ա կամ նույնիսկ տանը, հաստատ զանգիր ոստիկանություն, նույնն էլ ես եմ անելու։ Մի տարի անց, այս նույն տղամարդը կնոջը ծեծում էր, նույն ձայները, շրխոցները, երեխաների լացուկոծը, բարձրացա ու ծեծեցի դուռը, առաջարկեցի, որ կինը դուրս գա երեխաների հետ տնից ու գա ինձ մոտ ու չենթարկվի ծեծին։ Կինը լացով շնորհակալ եղավ, բայց իմ տուն չեկավ, բայց հագնվեց, տաքսի կանչեց ու դուրս եկավ տնից։
Մինաս Գոճայեան
Հասարակութեան մը առողջութիւնը կը դատեմ ու կ՚արժեւորեմ տուեալ հասարակութեան մէջ ապրող իգական սեռի ունեցած դիրքով, անոր հանդէպ ցոյց տրուած յարգանքով ու վերաբերմունքով։ Մեր հայրենի հասրակութիւնը այս իմաստով լուրջ կերպով հիւանդ է։ «Հայ էրիկ մարդը» իր «ես»ը, ոյժը և տիրապետողի բարդոյթը թող ուրիշ բնագաւառներու մէջ ցոյց տայ։ Հիմա կը հասկնա՞ք թէ ինչո՞ւ մեր կանայք օտար ափեր կը վազեն և օտար ափերէ կ՚ընտրեն կողակիցներ։ Եսթերը օրինակ պէտք է ծառայէ հայ լրագրողներուն, իսկ հայ կանայք ու աղջիկներ մէկ ձայնով պէտք է արդարութիւն ու խոր յարգանք պահանջեն հայ հասարակութենէն։
Արշակ
Հայաստանում ընդունված չէ բռնությունը կնոջ հանդեպ և կինը միշտ էլ հարգանք է վայելել մեր հասարակության մեջ: Գոնե իմ շրջապատում այդպես է եղել ու կա: Եվ այդ հարգանքը փոխադարձ է միմյանց՝ կանանց ու տղամարդկանց միջև: Իսկ նման երևույթները, թեև բավականին տարածված են հիմա, բայց, ինչպես շատ ճիշտ գնահատել է իտալուհին, չի արտահայտում ամբողջ Հայաստանի նկարագիրը: Դա մահմեդական աշխարհի հետ երկար դարեր հաղորդակցվելու արդյունք է, որիից էլ թափանցել է մեր մեջ: Երբ տղամարդն իր էությամբ, իր բնավորությամբ թույլ է և հարգանք չվայելելու վախ ունի, դիմում է բռունցքներին, որ գոնե վախի միջոցով հարգանքի պատրանք ստեղծի: Ես հիշում եմ մի դեպք, որը Թիֆլիսի մի հայ ընտանիքում էր եղել. հայրը միշտ պարբերաբար, երեխաների աչքի առաջ ծեծել է մորը: Երեխաներն ահավոր ծանր են տարել այդ իրողությունը: Տարիներ հետո, երբ նրանց տղան արդեն 20-ամյա պատանի էր, այլևս չի հանդուրժել հոր վերաբերմունքը մոր հանդեպ և մի օր էլ, երբ հայրը հերթական անգամ ձեռք է բարձրացրել մոր վրա, շան ծեծ է տվել հորը, այն աստիճան, որ հարևանները մի կերպ են փրկել «խեղճ» մարդուն: Իսկ երբևէ փորձե՞լ են սիրով և քաղցրությամբ համաձայնության գալ իրենց կնոջ հետ, թե՞ ընտանիքի մեջ ամեն տղամարդ մի իմպերատոր է, և ոչ ոք իրավունք չունի նրանից տարբերվող կարծիք ունենալ: Հենց նման ընտանիքներում է, որ աղջիկ երեխաների ծնունդը տխրություն է և ձգտում են վայրկյան առաջ ազատվել «ամոթաբեր» սեռի երեխայից: Ուշքի եկեք և վերջ տվեք այդ հիվանդ մտածելակերպին:
Գեւորգ
Ժողովուրդ ջան, նախ մի պարզ բան պետք է հասկանանք - ՄԵՐ ԳԼՈՒԽՆԵՐԸ ԹԱՐՍ ՍԿԶԲՈՒՆՔՈՎ ԵՆ ԱՇԽԱՏՈՒՄ շատ ուրիշների համեմատ: Պետք չի իտալացուն կամ ուրիշին մեղավոր տեսնել, որովհետեւ նա արել է այն ինչը ճիշտ ու ազնիվ է համարել՝ իր դաստիարակությամբ ու բարոյականությամբ: Պետք է ՄՏԱԾԵԼ ՄԵՐ ՄԱՍԻՆ - թե ինչու՜ ենք այսպիսին (դարձել), եւ ինչ անենք, որպիսզի ա) ուրիշ շատերի հետ համատեղվենք, կամ էլ՝ բ) այնպես խոր ու ապահով մեկուսանանք, որպիսզի մեկը մեզ մոտիկ չգա ու ,,չհառամի,, մեր ,,բարձրաարժեք ինքնությունը,, ...
Գալուստ Ենոքյան
Ցավալին նա է որ մեր ժողովրդի մի մասը դեռ ապրում է ոնց որ «ավղանստանում», տղամարդկանց մենակ մորուքներն է պակասում...հենց դրանք էլ երկրում «ռեժիմի» հիմնական հենարանն են, փողոցի «խուժանը», 5000 դրամով ընտրողները...արտագաղթի հիմնական պատճառ էլ դրանք էին...վազգէնները, գեներալ մանվելները
Arka Gatyan
Thank you Ester for volunteering for Armenia, You are a kind and caring person and there many Armenians, in Armenia & Diaspora that appreciate your positive contribution to the Armenian Society. Your character & principals is highly commendable.
mahmouzian
esther I am with you all the way those guys are like animals will they do it to a men sure no. and. the neighbor are a piece of crap .tanto grazie
Սիրանույշ
Eduard Aratta, նախակենդանու տրամաբանությամբ կոմենտար գրելը հայրենասիրություն չէ։ Ինչու՞ պիտի երիտասարդ իտալուհին նպատակ ունենա՝ վարկաբեկել Հայաստանը։ Կեղծ հայրենասիրությունը հավասար է դավաճանության, քանի որ այն սադրիչ է։
Սահակ
Eduard Aratta երևի լսած կլինես , որ ասում են քո աչքի գերանը թողած ուրիշի աչքի փուշն ես տեսնում: Ես մի քիչ ձևափոխեմ: Մեր երկրի իշխանությունների թույլտվությամբ Հայաստանի ընդերքի հարստությունները անխնա թալանող օտար կորպորացիաները հեչ, էս մի հատ իտալուհին մեջ հա՞: Այդքան քեզ որ մտահոգում է, երկրի ազգային անվտանգություն, ապա նույն ակտիվությամբ ԱԱԾ-ին կոչ արա Սերժիկի ախպեր Սաշիկով զբաղվել, որը Հայաստանի տնտեսությունը տեռորի է ենթարկում: Իսկ գիտե՞ս, որ որքան տնտեսությունը զարգացած է, այնքան երկիրն է զարգացած: Այնպես, որ դինոզավրը թողած մրջյունի հետևից մի ընկի: Դա նույնն է, ինչ ասես Հայաստանի թիվ մեկ խնդիրը համասեռամոլներն են:
Տիգրան
Ֆեյսբուքով մեկնաբանություն թողած Eduard Aratta-ին: Աբեր արի հեքիաթներ մի մատմի էլի: Մի՞թե այս աղջիկը Լֆիկ Սամոյից ավելի շատ ապօրինություններ է անում կամ սպառնում ՀՀ ազգային անվտանգությանը: Քո սիրասուն ԱԱԾ-ն ավելի լավ է զբաղվի Լֆիկ Սամոյով ու նրա նմաններով, իսկ հետո վերջում կարելի է արդեն զբաղվել իտալուհիով: Իսկ դու որ ականատես լինեիր, թե ոնց է քո հարևանը իր կնոջը ծեծում երևի մի հատ փայտ էլ դու չէ՞ կվերցնեիր ու միանայիր ծեծին: Արատտա անունն էլ դրել ես, իբր թե հայրենասեր տղա եմ:
Տիգրան
Հոդվածը շատ տեղին էր և դիպուկ. ոստիկանության գովազդային տեսանյութերը որ նայես, կմտածես նման արդար ու պրոֆեսիոնալ կառույց չկա այլ տեղ, բայց տարրական բան է, որ եթե մեկը՝ այն էլ միայնակ ապրող օտարազգի երիտասարդ աղջիկ ահազանգում է վերևի հարկում տեղի ունեցող բռնությունների մասին ոստիկանություն, ապա այդ ոստիկանները եթե բռնությունը կանխելու ոչ մի քայլ չեն ձեռնարկում, ապա գոնե պետք է տեղեկատվության աղբյուրը չհայտնեին, սա տարրական եզություն է: Մի՞թե չգիտեին, որ իր կնոջը ծեծող քլունգը հետո գալու է ներքևի հարևանից հաշիվ պահանջի: Մի խոսքով քյալ մեռնում են էս ոստիկանները: Մեկ-մեկ գլխով մտածեք, ոչ թե ոռով:
Արեն
Հայ կանանց բռնությունը առկա հայ բազմաթիվ ընտանիքներում, ամոթ
Հայ մարդ
Դուք ճիշտ եք Ժաննա, հոդվածը շատ «պրովոկատիվ» է, հոդվածագրի հարցը պիտի դնել շրջկոմի նիստում...
Գրիգոր Երիցյան
Պետք է սովորենք ընդունել մեր նկատմամբ քննադատությունը ու դադարենք մտածել, թե Հայաստանը ինչ գույներով ու բառերով են ներկայացնում։ Պետք է կարողանանք ընդունել դառը ճշմարտությունը ու պայքարենք մեր հասարակությունում առկա բացասական երևույթների նկատմամբ։ Եթե լռենք, Հայաստանը ավելի լավ երկիր հաստատ չի դառնա։
Ժաննա Հակոբջանյան
Հոդվածը պրովոկատիվ է և անիմաստ: Հայաստանը ներկայացված է տգեղ գույներով՝ ներկայացնելով որպես բռի արևելք:

Write a comment

If you found a typo you can notify us by selecting the text area and pressing CTRL+Enter