Անորոշութեան պայմաններու մէջ կը կարօտինք ողջմտութեան եւ լայնախոհութեան
Հետզհետէ ուշագրաւ զարգացումներ տեղի կ՚ունենան Պատրիարքի ընտրութեան խնդրի շուրջ։
Այսպէս անիրաւուած ու կեղծուած ընտրութեան մը նախօրէին ալ աւելի կը յստականան դիրքերը։ Արդէն առկայ տարակարծութիւններէն ետք հիմա տարբեր թեկնածուներու զօրակցիլն ալ ինքնին պառակտման նոր եղանակ մը կը ներկայացնէ։
Շատերուն համար գաղտնիք չէ համայնքի առաջատար բարերարներէն Տիգրան Կիւլմեզկիլի եւ Պետրոս Շիրինօղլուի միջեւ գոյութիւն ունեցող հակադրութիւնը։
Շիրինօղլու, որ մինչեւ մօտ անցեալ մեծ ոգեւորութեամբ կը զօրակցէր Արամ արք. Աթէշեանի, այժմ փոխած է իր դիրքը եւ կը զօրակցի Սահակ եպս. Մաշալեանի։ Այս պայմաններու տակ Տիգրան Կիւլմեզկիլ կարծես այլ ընտրանք չունէր եւ ստիպուած էր ինք ալ զօրակցիլ Աթէշեան սրբազանին։ Այսպէս այս շաբաթուայ «Ակօս»ի թրքերէն էջերու վրայ կը տեսնենք Կիւլմեզկիլի բացատրութիւնները, թէ ինչու համար կը զօրակցի Արամ սրբազանին եւ նմանապէս Սահակ եպս. Մաշալեանի պատրուակները ինչպէս ութը տարի եւս կրնայ հետաձգուիլ պատրիարքական ընտրութիւնները եթէ դիմէինք կատարուած սխալը սրբագրելու նպատակով։ Միւս կողմէ հասարակութիւնն ալ տարբեր հարթակներու վրայ կը փորձէ այլընտրանքներ գոյացնել։
Այսպէս պոլսահայութիւնը տարին պիտի աւարտէ հետզհետէ աւելի սուր մրցակցութեան մը պայմաններուն ներքեւ։ Մեր առջեւ կը ծառանայ պատմական փորձադաշտ մը, կամ պիտի յաջողինք ողջամիտօրէն արդար լուծում մը գտնել, կամ ալ ստուեր պիտի ածենք համայնքի ապագային վրայ։
նիւթի աղբիւրը՝ Ակօս
Մեկնաբանել