«Գալա» հեռուստաընկերության «Իմ իրավունքը» հաղորդաշարի տաղավարում թիվ 34 ընտրատարածքում առաջադրված Ազգային ժողովի պատգամավորության թեկնածու Արման Սահակյանը եւ Ժուռնալիստների «Ասպարեզ» ակումբի խորհրդի նախագահ Լեւոն Բարսեղյանը փորձում էին բանավեճի միջոցով հասնել ճշմարտության: Հրապարակում տեղի ունեցած ակցիայի հեռուտաբանավեճային տարբերակը առանձնանում էր իր կոռեկտությամբ: Արման Սահակյանը խնդրում էր Լեւոն Բարսեղյանին, որպես խնդրի լուծման տարբերակ, պարզապես մերժել տարածք տրամադրել Գեորգի Վանյանին: «Եվ դրանով հարցը կփակվի»,- համոզում էր պատգամավորության թեկնածուն:

«Բայց դուք ճիշտ հասցեով չեք դիմել,- նկատեց Լեւոն Բարսեղյանը,- ես չեմ այդ ֆիլմերի ցուցադրության կազմակերպիչը: Դուք պետք է դիմեք պրն Վանյանին, որ ինքը հրաժարվի Գյումրիում դրանք ցուցադրելու մտքից, ես ընդամենը դրա տեխնիկական կողմն ապահովողն եմ»:

Ըստ Արման Սահակյանի` ադրբեջանական ֆիլմերը չպետք է ցուցադրվեն Հայաստանում, դա իր անձնական կարծիքն է. փառատոն, որի կազմակերպումը ձախողվել է Երեւանում եւ Վանաձորում, չի կարող կայանալ Գյումրիում: «Դուք ազատ եք տարածք տրամադրելու հարցում, բայց վաղը չեն ասելու, չի հիշատակվելու փաստը, որ այդ ցուցադրությունը ձեր սրահում է տեղի ունեցել, ասելու են ադրբեջանական ֆիլմերի փառատոնը կայացավ Գյումրիում»,- հակադարձեց Արման Սահակյանը:

Լեւոն Բարսեղյանի համոզմամբ, բոլորն էլ տեղյակ են, որ «Ասպարեզ» ակումբը ազատ ամբիոն է բոլոր արտահայտվել ցանկացողների համար: Եթե խոսքը վերաբերում է նույն Վանյանին, գուցե արժի թույլ տալ, որ մարդը վերջապես արտահայտվի, «հասկանանք ինչ ցավ է իրան տանջում»: Այն, որ Երեւանում կամ Վանաձորում խնդիրը լուծվել է դահլիճ չտրամադրելով, դրանով Գեորգի Վանյանի մտադրությունները չեն պակասել կամ վերացել: «Ասպարեզ» ակումբը համարում է, որ ցանկացած գաղափար կարող է վեճի առարկա լինել, սա մեր հիմնարար սկզբունքն է: Եթե մարդիկ հետաքրքրված են, ես առաջարկում եմ նրանց, ովքեր շահագրգիռ են, թող գան վաղը նստեն, կազմակերպչին իրենց ասելիքը ասեն, հասկանան կամ չհասկանան իրար»,-առաջարկեց Լեւոն Բարսեղյանը:

Անձամբ Արման Սահակյանը Գեորգի Վանյանի հետ բանավիճելու ցանկություն չունի, մի մարդու, ով որոշել է թշնամի ազգի ֆիլմերի ցուցադրություն կազմակերպել, մի ազգի, որի դիպուկահարների կրակոցներից սահմանին հայ զինվորներ են զոհվում: «Իմ բանավեճը ձեր հետ է,-նկատեց բանախոսը,-ես համոզված եմ, որ դուք շատ եք սիրում ձեր քաղաքը ու համոզված եմ ձեր հայրենասիրության մեջ, դրա համար էլ ես ձեզ եմ առաջարկում, խնդրում` սրահը չտրամադրել: Թող այդ մարդն իր ընկերների շրջապատում կազմակերպի այդ ցուցադրությունը, բայց ոչ Գյումրիում: Այս հարցում խնդրում եմ, որպեսզի դուք չաջակցեք այդ մարդուն»:

«Եթե մարդիկ իրոք դեմ են այս ցուցադրությանը, ապա որեւէ մեկը չի գա ակումբ»,- կարծիք հայտնեց Լեւոն Բարսեղյանը: Իսկ ով շատ է հետաքրքված այդ ֆիլմերով, երեւի տարբերակ կգտնի դրանք դիտելու առանց վաղը ակումբ այցելելու: «Ես ամեն դեպքում կոչ կանեի ձեզ մինչեւ առավոտ փոխեիք ձեր դիրքորոշումը, խոսքը վերաբերում է տարածք տրամադրելուն եւ դրանով փակեիք Գյումրիում այդ փառատոնի կայացման հարցը»,- Լ. Բարսեղյանին դիմեց Ա. Սահակյանը:

«Իսկ ես, ճիշտն ասած, սպասում էի, որ պարոն Սահակյանը կոչով կդիմի մարդկանց, որ նրանք չգնան այդ ֆիլմերը դիտելու,- նկատեց Լեւոն Բարսեղյանը,- ասեմ, որ մինչեւ այս պահը ակումբի որոշումը փոխված չէ: Ես այլ տիպի կոչ կանեի պ. Սահակյանին եւ պատգամավորության թեկնածուներին, որպեսզի նրանք իրենց ուշադրությունը առավելապես բեւեռեն Գյումրիի եւ հանրապետության այն 100 խնդիրների վրա, որոնք կարոտ են լուծման: Իսկ ինչ վերաբերում է վաղվան, ապա առաջարկում եմ գնալ բանակցային ուղիով, որպեսզի լինի խնդրի լուծման քաղաքակիրթ տարբերակ»: