Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողովը՝ որպես կոռուպցիայի դեմ պայքարի ինստիտուցիոնալ կարևոր դերակատարներից մեկը, չունի այլ երկրների հետ փոխգործակցության, տեղեկությունների տրամադրման, փոխանակման, փոխադարձ իրավական աջակցության տրամադրման լիազորություններ:

«Հետք»-ը պարբերաբար հոդվածներ է պատրաստում հայ պաշտոնյաների՝ արտերկրում ունեցած գույքի եւ եկամուտների մասին: Ի հայտ են գալիս օրենքի խախտման փաստեր՝ պաշտոնը բիզնես գործունեության հետ զուգակցելու վերաբերյալ: 

Հայաստանում նախ ստեղծվեց բարձրաստիճան պաշտոնատար անձանց էթիկայի հանձնաժողովը, այնուհետև վերջինիս հենքի վրա՝ Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողովը: 

Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողովի գործառույթներից է պետական պաշտոն զբաղեցնող անձանց, համայնքների ղեկավարների, նրանց տեղակալների, Երևան համայնքի վարչական շրջանների ղեկավարների, նրանց տեղակալների պաշտոն զբաղեցնող անձանց կողմից օրենքով սահմանված անհամատեղելիության պահանջների և այլ սահմանափակումների պահպանմանը հետևելը: Այն պետք է կանոնակարգի նաեւ հայտարարագրման գործընթացը, ստուգի ու վերլուծի հայտարարագրերը, «Ապօրինի ծագում ունեցող գույքի բռնագանձման մասին» ՀՀ օրենքով սահմանված դեպքում՝ նույն օրենքով սահմանված հայտարարագիրը և այլն:

Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողովից հետաքրքրվել էինք, թե պաշտոնատար անձանց՝ արտերկրում գտնվող գույքին և եկամուտներին վերաբերող քանի՞ գրություն, հարցում է ուղարկել այլ պետությունների համապատասխան կառույցներին կամ որևէ այլ գործընթաց սկսե՞լ է փոխօգնության նպատակով: Հարցրել էինք նաև, թե պաշտոնատար անձանց գույքի, եկամուտների, շահերի վերաբերյալ հարուցված վարույթներով քանի՞սն է հանգուցալուծվել արտերկրից վերը նշված աջակցության շնորհիվ:

Պարզվում է՝ Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողովը, որը փաստացի կոռուպցիայի կանխարգելման գործառույթն իրականացնող մարմին է, արտերկրի հետ փոխօգնության լիազորություններ չունի:

Բազմիցս անդրադարձել ենք, որ արտերկրում պաշտոնյայի գույքի և ֆինանսական միջոցների վերաբերյալ տեղեկատվության հայտարարագրումը թողնվել է տվյալ պաշտոնյայի բարեխղճությանը: Շատ դեպքերում նրանք այդ գույքը չեն հայտարարագրում, իսկ Հայաստանի կոռուպցիայի կանխարգելման իրավասությամբ օժտված կառույցները, պարզվում է, արտերկրի նմանատիպ կառույցների հետ համագործակցության լիազորություններ չունեն:

Հանձնաժողովի նախագահ Հայկուհի Հարությունյանը փոխանցում է, որ Հայաստանը, անդամակցելով մի շարք միջազգային կոնվենցիաների՝ Կոռուպցիայի դեմ ՄԱԿ-ի Կոնվենցիա, Եվրոպայի խորհրդի՝ Կոռուպցիայի մասին քրեական իրավունքի և Կոռուպցիայի մասին քաղաքացիական իրավունքի Կոնվենցիաներին, ստանձնել է պարտավորություններ: Ըստ այդմ՝ պետք է ձևավորվեն համապատասխան մարմիններ և իրականացնեն անհրաժեշտ միջոցառումներ:

Հայկուհի Հարությունյանի փոխանցմամբ՝ նշված միջազգային իրավական կարգավորումներից հետևում է, որ Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողովն իր կանխարգելիչ գործառույթի շրջանակներում նման տեղեկատվություն, փոխօգնություն, աջակցություն հայցելու լիազորություն չունի: