HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Մերի Մամյան

Մաքսիմ Վենգերովին անձնական կյանքում «օգնել է» Երևանը

«Ես շատ եմ գնահատում ձեր անհավանական ներդրումը համաշխարհային մշակույթի, դասական երաժշտության մեջ: Դուք ունեք մեծանուն կոմպոզիտորներ` Խաչատրյան, Բաբաջանյան և այլք, անսահման քանակությամբ հանճարներ, որոնք այստեղ ծնվել, ապրել են և ձևավորել են մշակույթ»,- ասում է աշխարհահռչակ ջութակահար, «Գրեմմիի» մրցանակակիր Մաքսիմ Վենգերովը:

Նոյեմբերի 28-ին տեղի ունեցավ Մ. Վենգերովի երևանյան առաջին մենահամերգը: Եթե տարիներ առաջ նա Երևան էր ժամանել որպես դիրիժոր, ապա այժմ ներկայացավ առանձին ծրագրով: Վենգերովի համերգին հանդես եկավ նաև հայազգի դաշնակահար Վահագն Պապյանը: Երաժիշտներն արդեն քսան տարի է՝ համագործակցում են և մտերիմ են նաև արվեստից դուրս: Հետաքրքրական է, որ երկու երաժիշտներն էլ հետագայում դիրիժորություն են ուսանել: Ընդ որում, իր առաջին դասերը Մ. Վենգերովը վերցրել է Վ. Պապյանից:

«Ես՝ որպես ջութակահար և դիրիժոր, ինձ համարում եմ ռուսական լավագույն ավանդույթների շարունակողը,- ասում է ջութակահարը:- Որքան շատ եմ նվագում դասականների գործերը, այնքան ինձ համար ավելի շատ են բացվում այդ հանճարների (Բրամս, Շոստակովիչ, Խաչատրյան) սահմանները, ովքեր իրենց ներդրումն են ունեցել համաշխարհային մշակույթի մեջ:

Մ. Վենգերովը պատմում է, որ փոքր ժամանակ երազում էր դիրիժոր դառնալ` ինչպես իր մայրը: Բայց նրան ասում են, որ նախքան դիրիժոր դառնալը պետք է տիրապետի որևէ երաժշտական գործիքի, և նա ընտրում է ջութակը: Սակայն 39-ամյա երաժիշտը միայն 2007-ին է սկսում լրջորեն զբաղվել դիրիժորությամբ:  

«Կարծում եմ` դիրիժորությունը մասնագիտություն է ամբողջ կյանքի համար,- ասում է ջութակահարը:- Երեք մասնագիտությունները` դիրիժոր, ջութակահար և պրոֆեսոր լինելը, ինձ երջանիկ են դարձնում երաժշտության մեջ»:

Ջութակահարը խոստովանում է, որ 3-4 տարին մեկ կոմպոզիտորներին խնդրում է նոր ստեղծագործություններ գրել իր համար: Այժմ էլ բանակցությունների մեջ է մի շարք կոմպոզիտորների հետ:

«Ինձ համար շատ կարևոր է կատարել նոր երաժշտություն՝ չմոռանալով հինը,- ասում է Մ. Վենգերովը:- Ինչպես ասել է Բրամսը` ես պահպանում եմ հին և բարի ավանդույթները»:

Վերջինս հիշում է, որ դեռ 10 տարի առաջ ցանկանում էր նախաձեռնել Արամ Խաչատրյանի ստեղծագործություններով համերգ Նյու-Յորքի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի հետ, սակայն որոշ հանգամանքների բերումով չստացվեց:

«Բայց միշտ դրա մասին մտածում եմ, այն շրջանցել չի լինի»,- ասում է երաժիշտը: 

Նրա խոսքով` յուրաքանչյուր կոմպոզիտոր «խաղի իր կանոններն է թելադրում», ինչը երաժշտից պահանջում է նոր տեխնիկայի ուսուցում:

1997թ. Մաքսիմ Վենգերովը դարձել է դասական առաջին երաժիշտը, ում ՅՈւՆԻՍԵՖ-ը նշանակել է բարի կամքի դեսպան: Ջութակահարը նշում է, որ համերգներով, այդ թվում` բարեգործական, լինում է տարբեր երկրներում: Առաջիկայում ծրագրում է այցելել նաև Աֆրիկայի մի շարք երկրներ, որտեղ մի անգամ չէ, որ եղել է:

«Ջութակը սահմաններ չունի: Այն իմ հարազատ լեզուն է, որն ավելի եմ բացահայտում»,- խոստովանում է Մ. Վենգերովը:

Իսկ լսարան գրավելու նրա փորձված միջոցն ավանդույթներին հավատարիմ մնալն է: Նրա խոսքով` անգամ դասական երաժշտության ոլորտում կան մարդիկ, ովքեր կարծում են, որ ավելի կարևոր է իմիջի ստեղծումը, քան ավանդույթը, «մեկ այլ խոսքով` գնում են զիջումների»:

«Եվ եթե մտածում ենք, որ գուցե Բախ նվագելը ձանձրալի լինի, դա արդեն զիջումների գնալ է, բացասական երևույթ»,- ասում է Մ. Վենգերովը:

Վերջինիս համար կարևոր է, որ լսարանը լինի որակյալ, այդ պատճառով էլ նախընտրում է, որ այն լինի քիչ, բայց կայուն: Նրա կարծիքով` պետք է զարգացնել մշակույթը, ինչպես նաև՝ մեծացնել սերը դրա նկատմամբ:

«Յուրաքանչյուր արտիստ պետք է իր պարտքը համարի պահել այդ հոգևոր վիճակը: Ես ինքս իմ պարտքն եմ համարում աճել որպես երաժիշտ,- ասում է Մ. Վենգերովը:- Երբ ես դուրս եմ գալիս բեմ, էներգետիկան բարձրանում է, դա մագնիսի նման է, ես հատուկ բան չեմ անում: Երաժշտությունը մեր հոգին է: Անսահման երջանկություն է կատարել դասական երաժշտություն»:

Խոսելով իր անձնական կյանքի մասին` Մ. Վենգերովը խոստովանում է, որ Երևանն իրեն «օգնել է» այդ հարցում: Հենց Երևանն է եղել այն քաղաքը, ուր առաջին անգամ եկել է իր սիրեցյալի` Օլգայի հետ: Այստեղ նրանք մնացել են մեկ շաբաթ: Երկու տարի առաջ նրանք  ամուսնացել են:

«Շնորհակալություն ձեզ դրա համար,- ժպտալով ասում է Մ. Վենգերովը:- Կարևոր է մարդուն հանդիպել ճիշտ ժամանակին ճիշտ վայրում»:

Այժմ նրանք ունեն երկու աղջիկ` Լիզան և Պոլինան: Մ. Վենգերովը ցանկանում է, որ իր աղջիկները մեծանան երաժշտական մթնոլորտում և հետագայում որևէ երաժշտական գործիք նվագեն: 

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter