Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարության անվտանգության դեպարտամենտի երկրորդ քարտուղար Էլչին Հուսեյնլիի այն հայտարարությունը, թե ԵԱՀԿ Մինսկի խումբն Ադրբեջանի «արդար կողմը պաշտպանելու փոխարեն համագործակցում է Հայաստանի հետ», այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը որակեց որպես «դիվանագիտական մեծ սխալ»:

Ադրբեջանն անընդհատ հանդես է եկել ռազմատենչ հայտարարություններով, թե երկար սպասել չի կարող և պատրաստվում է պատերազմի: Այդ սպառնալիքները դատապարտվում էին անգամ միջազգային հանրության կողմից: Սակայն Ադրբեջանում հստակ հասկացան, որ իրենց ուժերից վեր է իրականացնել իրենց խոստումները՝ սկսել պատերազմ և այն հաղթել:

Մյուս կողմից` խնդիր է առաջանում իրենց քարզոչության պատճառով. պետք է պատասխան տալ իրենց ժողովրդին, թե ինչու նման հայտարարություններին չեն հաջորդում գործնական քայլեր: Տվյալ դեպքում Ադրբեջանի համար լավագույն միջոցն ամբողջ մեղքը Հայաստանի վրա բարդելն է` մեղադրելով, որ հայերն ունեն ավելի շատ զորք, քան թույլատարվում է միջազգային օրենքների համաձայն, գնում են մեծ քանակությամբ զենք ու զինամթերք և այլն:

Իրականում վերջին ամսվա ընաթցքում Ադրբեջանի` Հայստանի դեմ մեղադրանքների պատճառը, քաղաքագետի կարծիքով, սեպտեմբերի 21-ի ռազմական շքերթն էր և դրա արդյունքում առաջացած տեղեկատվական մեծ հոսքը:

Անդրադառնալով Ադրբեջանի` սահմանին պատ կառուցելու խնդրին, որը նրանք համեմատում են չինական պատի հետ, քաղաքագետը նշեց, որ այն լինելու է «քարոզչական պատ Ադրբեջանի համար և ոչ ավելին»: Այն չի ունենա պաշտպանական նշանակություն:  Բացի այդ` Ադրբեջանը «սկսել է կաշառել Ուրուգվայի պաշտոնատար անձանց»: Սակայն Մելիք-Շահնազարյանի կարծիքով` կարևորն այն է, որ եկել է «ինչ-որ ստատուս Արցախին տալու ժամանակը»:

Նա նշեց, որ Ռուսաստանում հասկանում են, որ Ադրբեջան-Հայաստան բանակցային գործընթացում իրական արդյունքներ չեն լնելու: Այդ պատճառով այնտեղ շատերը քննադատում են Մեդվեդևին, որ նա չունի այնքան քաղաքական պոտենցիալ, որպեսզի լուծի նման փոքր երկրների հաշտեցման խնդիրը: Ռուսական կողմն արդեն հայտարարել է, որ մինչև ՌԴ նախագահական ընտրությունները, որպես միջնորդ, երկիր հանդիպում չի կազմակերպելու Հայաստանի և Ադրբեջանի միջը: Այսինքն` Դ. Մեդվեդևը չի շարունակի բանակցային գործընթացը, իսկ նրա հավանական փոխարինող Վ. Պուտինն այժմ ավելի կարևոր խնդիրներ ունի, մասնավորապես` Ուկրաինայի և Աֆղանստանի հետ կապված:

Քաղաքագետը համոզված է, որ Ռուսաստանի նոր ղեկավարության կողմից ճնշում չի լինելու ոչ Հայաստանի, ոչ Ադրբեջանի վրա: Միակ նպատակը Հարավային Կովկասում խաղաղություն պահպանելն է:  Մյուս կողմից` հավանական է, որ հերթական միջնորդ երկրի դերը ստանձնի և հետագա հանդիպումը կազմակերպի Ֆրանսիան:

Սակայն Մելիք-Շահանզարյանի կարծիքով` Ֆրանսիան նույնպես մեծ հաջողություն չի ունենա: Ստեղծված իրավիճակը ցույց է տալիս, որ բանակցային գործընթացը դեռ կձգձգվի մի քանի տարի: Նրա կարծիքով` պարզապես այդ ընթացքում եղած ժամանակը պետք է օգտագործել ունեցած հաջողություններն ամրագրելու համար:

Նրա կարծիքով` տվյալ դեպքում Հայաստանի առաջնային խնդիրն ազատագրված տարածքների վերաբնակեցումն է: Քաղաքագետի խոսքերով` Հայաստանը կորցրել է վերջին 20 տարիները, երբ կար հնարավորություն խաղաղ պայմաններում դա անել: Եվ չնայած վերաբնակեցման համար կան մեծ տնտեսական խնդիրներ, վախեր` սահամանում ապրելու և այլ գորոծոնների հետ կապված, այնուամենայնիվ, իրավիճակի փոփոխության միակ տարբերակն այդ տարածքների վերաբնակեցումն է:

Իսկ Ֆրանսիայի և Արևմուտքի շահագրգռվածությունը տարածաշրջանում, քաղաքագետի խոսքերով, կապված է Թուրքիայի ակտիվացման հետ, որը նրանք փորձելու են զսպել:

Նա նաև նշեց, որ «ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը միջնորդ առաքելություն ունեցող խմբից վերածվել է կոնսուլտատիվ բնույթ ունեցող խմբի», որի համար կարևոր չէ՝ տվյալ տարածքն ում կպատկանի, այլ կարևորը տարածաշրջանում խաղաղություն ապահովելն է: Շարունակելու են վարվել «դեկորատիվ քաղաքականություն»` առանց կոկնկրետ լուծումների:

Մելիք-Շահնազարյանի խոսքերով` ձևաչափի միակ փոփոխությունը կարող է կապված լինել բանակցային գործընթացին Արցախի ներգրավմամբ: Նրա կարծիքով` եթե Հայաստանը և Արցախը սկսեն ԼՂՀ ճանաչման գործընթացը, ապա ավելի մեծ հաջողություններ կունենան, քան Ռուսաստանը` Աբխազիայի և Օսեթիայի ճանաչման դեպքում: Սակայն Արցախի ճանաչման գործընթացը չի սկսվում ռազմաճակատում իրավիճակը չսրելու համար:

«Մեր դիվանագիտությունն այսօր ունի այդ պոտենցիալը մի քանի տասնյակ պետությունների կողմից Արցախի անկախության ճանաչման հարցը բարձրացնելու և այնտեղ հաջողության հասնելու»,- հավելեց Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը: