«Ենթադրում եմ, որ բազմաթիվ գործիչներ լուրջ չեն վերաբերվում ընտրություններին և խաղում են»,- այսօր այս մասին լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ հայտարարեց կառավարման փարձագետ Հարություն Մեսրոբյանը:

Վերջինս նշեց, որ 1995-96 թթ.-ից իշխանությունները երգում են նույն երգը, թե գալիք ընտրություններն ավելի լավն են լինելու, քան նախորդները, իսկ ժողովուրդը հավատում է, սկսվում են հաշվարկները, թե ով որքան ձայն է հավաքելու, վերջում ստացվում է նույն արդյունքը: Այս վիճակն արդեն նմանվում է «դիագնոզի»:

Կառավարման փորձագետը զարմանում է, որ Հայաստանում չի կիրառվում փորձը, գիտությունը, և ամեն տարի ամեն ինչ սկսվում է զրոյից՝ այն հավատով, թե այդ տարին ավելի հաջող կլինի:

«Մենք ոչ թե ուզում ենք լուրջ ընտրություններ, այլ հետաքրքիր շոու իր բոլոր ակտերով: Սկզբից՝ հավատ, հույս, հետո՝ վայ-վույ, հետո՝ ի՞նչ անենք»,- հայտարարեց Հ. Մեսրոբյանը:

Վերջինս նշեց, որ ընտրությունների նախաշեմին յուրաքանչյուր ուժ իրեն «թանկացնում է», սակայն թանկացումը լինում է այն ժամանակ, երբ ուզում են վաճառվել: Կլինեն խորհրդավոր հանդիպումներ, կհնչեն տարբեր հայտարություններ, ենթադրություններ, կստեղծվի խառնաշփոթ իրավիճակ, մի խոքով՝ կրկնվելու է մշտական սցենարը: Սակայն այդ ամենը միտված չէ նպաստել Հայաստանի զարգացմանը:

Հ. Մեսրոբյանի խոսքով՝ այն ինչ ներկայացնում են տարբեր քաղաքական ուժեր, իրականում ոչ թե ծրագրեր են, այլ բաժակաճառեր: 20 տարի շարունակ հայտարարվում է, թե Հայաստանն անցումային փուլում է, իսկ այլ երկրներում դա 10 տարուց ավել չի տևում: Պետության կառավարման մեջ պետք է ներգրավվեն պրոֆեսիոնալ մարդիկ, այլ ոչ թե հայտարարություններ ու ցանկություններ հայտնող մարդիկ: Իսկ եթե պետության զարգացման մեջ թռիչք չկա, նշանակում է՝ «չեն ուզում, որ լինի»:

Կառավարման փորձագետը պետության կառավարման ոլորտում օրինակ բերեց Անգլիային, որը ունի ստվերային կառավարություն: Վերջինս ֆորսմաժորային իրավիճակում գործի է դնում իր պրոֆեսիոնալ կառավարման ստվերային մարմիններին, որպեսզի կառավարումը չընդհատվի: Հ. Մեսրոբյանի խոքով՝ Հայաստանում ցանկացած ստվերային կառույց համարվում է հակապետական, իսկ արևմուտքում այդպես չէ: «Սարդարապատն» առաջարկ է արել ստեղծել այլընտրանքային խորհրդարան, սակայն ի զարմանս Հ. Մեսրոբյանի՝ նման պարզ լուծումն արձագանք չի գտնում:  

Հ. Մեսրոբյանը նշեց, որ այս 20 տարիների ընթացքում ընդամենը տեղի է ունենում տեղափոխություն իշխանության և ընդդիմության միջև: Ըստ նրա՝ չկան հին ու նոր դեմքեր, բոլոր դեմքերը նույնն են, և «ոչ ոք չի հեռացել, որ վերադառնա»: Հ. Մեսրոբյանի խոսքերով՝ իրականում չկա ընդդիմություն, կան հակաիշխանամետ մարդիկ:

Հ. Մեսրոբյանը զարմանում է, թե ոնց կարող է լինել հայտարարված սոցիալական քաղաքականություն, երբ աղքատությունը Հայաստանում աճում է: Ուրեմն կամ քաղաքականությունն է հակասոցիալական, կամ էլ մարդկանց է թվում, թե աղքատությունն աճում է:

Մյուս հարցը տնտեսության զարգացումն է, որին խոչընդոտում է շրջափակումը: Կառավարման փորձագետի մոտ հարց է առաջանում, թե այդ դեպքում ինչու է ներկրումը չորս անգամ ավել արտահանումից: Ստացվում է՝ արտահանաման դեպքում շրջափակումը գործում է, իսկ ներկրման դեպքում՝ ոչ:

Այս ընթացքում պետությունը շարունակում է կոչ անել սփյուռքահայ ներդրողներին գալ և Հայաստանում գործունեություն ծավալել: Մինչդեռ դրանք ընդամենը կոչեր են, իրականում այդ նույն ներդրողների նկտմամաբ վարվում է այլ քաղաքականություն, ինչի վառ ապացույցը վերջերս ձերբակալված Նարեկ Հարությունյանն է: Դատարանը գիշերն է որոշում կայացրել վերջինիս կալանավորել, և Հ. Մեսրոբյանի խոսքով՝ պարզվում է որ «մեր դատարանները 24 ժամ աշխատում են»: Կառավարման փորձագետի խոսքով՝ Նարեկ Հարությունյանն իր գործունեությամբ անկախ մարդ է, իսկ նման մարդկանց Հայաստանում չեն խրախուսում: