HY RU EN
Asset 3

Загрузка

Нет материалов Нет больше страниц

Не найдено ни одного докуметна по Вашему запросу

Марине Мадатян

Итальянцы в Сюнике: перспективы экотуризма

Надиа Паскуаль (Nadia Pasqual) из Италии всего несколько дней, как находится в Сюникской области, однако уже без акцента произносит армянские названия – Горис, Караундж, Капан... Надиа приехала в Армению в качестве краткосрочного консультанта программы EDMC (Enterprise development and Market Competitivness – развитие предприятий и конкуренция рынка) Агентства международного развития США (USAID). Она хочет развивать в Сюнике экотуризм.  

В роли будущих туристов, которые приедут в Сюник, Надиа видит прежде всего своих соотечественников. По ее словам, несколько лет назад действовал всего один рейс из Италии в Армению, а сегодня их уже четыре. А недавно Надиа Паскуаль в рамках программы EDMC составила 400-страничный справочник об Армении.

“Сейчас моя задача состоит в том, чтобы подготовить доклад о ситуации в этой области – национальные парки, удобства, гостиницы, питание, исторические и культурные места, памятники, монастыри. Я должна все это оценить и разработать наиболее эффективные варианты стимулирования спроса на посещение туристами Сюника”,- говорит Надиа.   

В течение проведенных здесь нескольких дней она уже слышала о том, что горнодобывающая промышленность становится причиной загрязненности района, однако, по мнению Надиа, это не может стать серьезным препятствиям для развития экотуризма, “потому что в Сюнике есть также девственные леса, национальные парки, которые очень чисты”.

В борьбе между горнодобывающей промышленностью и экотуризмом победит экотуризм, считает Надиа, добавляя, что именно это сфера может стать основным источником дохода для местных жителей. “Получать доход и в то же время сохранять природу – вот наша цель”,- подчеркивает Надиа Паскуаль. По ее словам, число итальянских туристов в Сюникской области, по сравнению с предыдущими годами, возросло. С одной стороны это обусловлено тем, что “Сюник имеет большой потенциал для экотуризма”, а с другой – тем, что “у армян и итальянцев много общего”.

“Итальянцы любят Армению. Когда они приезжают сюда, то находят много общего между собой и армянами – история, культура, образ мышления... И очень удивляются тому, что до сих пор об этом не знали. Они очень любят, в частности, армянские блюда”,- отмечает Надиа Паскуаль.

Действующие в Италии туроператоры заинтересованы в том, чтобы предлагать своим клиентам новые места. “В этом плане Сюник для них очень хороший вариант, потому что даже в Армении немногие видели Сюник. Для европейцев это новый неизведанный край”,- говорит Надиа.  

P.S. Впервые Надиа Паскуаль приехала в Армению в 2007 г. в рамках программы CAPS (Competitive Armenian Private Sector – частный конкурентоспособный сектор Армении) USAID (Агентство международного развития США). В этом году вместо CAPS осуществляется другая программа USAID – EDMC. 

Комментарии (8)

Վարազ Սյունի (Ամստերդամ)
Ես համաձայն եմ, որ հանքարդյունաբերությունը Սյունիքի համար երկարաժամկետ լուծում ՉԷ-հասկանալի բնապահպանական պատճառներով: (էկո-)տուրիզմը կարող է լինել հեռանկարային այլընտրանքներից ՄԵԿԸ: Որպեսզի Սյունիքում (էկո-)տուրիզմը իրոք զարգանա,անհրաժեշտ են, առաջին հերթին,հետևյալ լոգիստական 2 նախապայմանները. a) Սյունիք հասնելու հնարավորին չափ կարճաժամկետ ու հարմարավետ ՃԱՆԱՊԱՐՀ (և օդային կապ), b) Սյունիքի հատկապես քաղաքներում քնելու, լվացվել-լողանալու,դրսում ուտելու ԳՈՆԵ միջին հարմարություն ու մատչելի ԳՆԵՐ:............................................................................. Իմ անձնական փորձից ասեմ հետևյալը. Երևան-Կապան (մոտ 321կմ) ճանապարհի Գորիս-Կապան (մոտ 60կմ) հատվածը ուղղակի ՏԱՆՋԱՆՔ է,որովհետև ճանապարհը բարձրանում է սարի գագաթը (թասի պավարոտներ կոչվածը) ու նորից իջնում: Սրանից և գլուխդ է պտտվում,և ճնշումդ է տատանվում ու չես էլ նկատում ճանապարհի անկրկնելի գեղեցկությունը: Կապան-Գորիս ՆՈՐ ՃԱՆԱՊԱՐՀԻ կառուցումը ուղղակի ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆ է,ինչպես նաև Կապանի օդանավակայանի վերաբացումը: Առանց սրա ինչ տուրիզմ հարավային Սյունիքում?................................................................... ԵՐԿՐՈՐԴ-Ամբողջ Կապան քաղաքում ես ՉՏԵՍԱ դրսում էժան/հարմար/արագ ուտելու որևէ տեղ: Կամ ոչ մի բան չկա,կամ էլ մի քանի օլիգարխահոտ/պսպղուն/հանդիսավոր/ոչ-էժան ռեստորաններ են: Արանքում բան չկա. իսկական արտացոլումը երկի օլիգարխային -տնտեսական համակարգի: Քաղաքի կենտրոնում, գետի ափի բուտկաներում որոշ սարքած բաներ կարող ես ուտել,բայց ես անձամբ այնտեղ բերանս բան չեմ դնի. այդ բուդկաների տակ (իրիկունը) որոշ մարդիկ նույնիսկ միզում են. աչքովս եմ տեսել: Հետո,ամբողջ քաղաքում ՉԿԱ ԳՈՆԵ 1 հատ բաղնիք կամ շորերդ լվանալու տեղ: Պիտի հյուրանոցում մի օրվա վարձը մուծես (մինիմում 5000 dram), որ կարողանաս կես ժամ մտնես լողանաս- դուրս գաս: Չես հասկանում, թե մի ամբողջ մարզկետրոնում ԻՆՉՈՒ մի սովորական մասնավոր կամ հասարակական բաղնիք չկա: Քաղաքի 2 հյուրանոցներից մեկի արտաքին պատի մի զգալի մասի տուֆերը արդեն 20 տարի է թափված են-չես հասկանում, թե դա ինչու չեն սարքում: Սրճարաններ քաղաքում կան-վատը չեն,ուղղակի սպասարկողները պիտի միշտ ժպտերես լինեն:
KAPANTCI
Kapanum gites qani hyuranotc ka, mek mekitc lavy? Dian, lamax, kapan, darist
kapantsi2
Utelu teghern el nents vochinch, kartsum em, arajin turistnerin bavarar e. Erb qanak@ avelana, restorannern el kavelanan. Karogha Varaz@ mtatsuma Amsterdami restoranneri masin?
Amalia
Անկեղծ ասած, զզվում են սև պիարից: Մարդիկ կան, որոնք ամեն ինչում գորշ ու սև երանգներից բացի ոչինչ չեն տեսնում, անկարող են՝ ոչ թե ֆիզիոլոգիական տեսանկյունկից, այլ որովհետև մտահորիզոնն է այդպիսին: Օրինակ ես, հիշատակված ոլորաններով (“Թասի պավառոտներ”) շունչս պահած եմ անցնում. ինչ ճնշում, ինչ բան... Ամեն ինչ մոռանում եմ ու համրանում շրջապատող լեռնաշխարհի խրոխտ գեղեցկությունից: Ի դեպ, հիմա Հայաստանում շատ եվրոպացիների ես հանդիպում, որոնք իրենց հարմարավետ Եվրոպան թողած, ծանր ուսապարկն ուսերին, մեծ բավականությամբ ոտնատակ են տալիս մեր հայրենիքի քարքարոտ արահետներով: Եվ թե խոսում են, ապա մեծամասամբ գեղեցիկ բնաշխարհից, պատմական հուշարձաններից, մարդկանց բացսրտությունից: Իհարկե, ուրիշներն էլ կան՝ ճիշտ Վարազ Սյունի (Ամստերդամ) ստորագրությամբ մարդու նման, որոնք չեն ալարում ու ժամերով հանրային զուգարանի կամ բաղնիքի բացակայությունից են բողոքում: Ախր մատուցողը մեքենա չի, և շատ դժվար է հոտած դեմքով մարդու երեսին ժպտալը: Կարծում եմ, որ պատճառն այն է, որ այս մարդիկ չեն կողմնորոշվում, թե ինչ են ուզում: Միշտ կա գերագույն նպատակ, և դրան հասնելու -անապարհին կան մեծ ու փոքր, լավ ու վատ հանգամանքներ… Բացատրելու բան չէ… Հիմա ուզում եմ հարցնել Վարազին. այ մարդ, գոնե մի անգամ մի դրական բան գրի: Ամեն մի նյութի տակ դու մի բան գրում ես, միշտ անբավական, միշտ թանձրացած գույներով… Տեսնես դու կյանքում մի բանի վրա ուրախացած կաս?
italerenov guide
Hargeli Varaz Siuni, yes haskanum em dzer vrdovmunqy voroeve tsankacats vayri veraberial, duq Haiastani haravi masin eq aidpes artahaitvum vorovhetev aintex e dzez patahel voroshaki tesaranner. duq havanabar dzer isk amsterdamum cheq el pordzel voreve hiuranotsum mtnel loxanal vorpeszi hamozveq vor voch te 5000 dram ail amboxj orva vardz kgandzen dzezanits. heto el nshem vor Goris qaxaq mtenlis ( yerevani koxmits) chem karogh hstak asel vorerod km-in sakain anmijapes mi qani hariur metr yerevi Gorisi trafaretits heto aj koxmum ka Tamam Pandok ''obiekty'' vorn uni baci restoranits naiev arandzin vtsharovi dushi tsarajutiun. mnatsats vairerum, ashxatanqnery tanum en nran vor aisinqn uxxvats en nran vor siuniqi marzy astitshanabar aveli zargana tourismi koxmov. isk da nshanakum e vor yete minch ais dra anhrajeshtutiuny chi yeghel vor linen shat infrastrukturaner dra hamar el chen yeghel. yes dzez karogh em bazmativ depqer nshel italiaium vor bar kam srtsharan ka vor nuinisk dran vra grvats e no Toilette, isk shat shatern el ainpisi vitshakum en vor nuinisk hnaravor che ogtvel. enpes vor ekeq menq haierov etqan shat chviravorenq inqners mez, vorovhetev ankirt mardik kan amenureq. parizy dardzel e otsaneliqi haireniqy ir jantaxtot poxocneric yelnelo, aisinqn patmakanoren dra anhrajeshtutiunn e yeghel dra hamar el zargacele. isk otsaneliqnerits lavaguinnery yete texekanaq, arevelqum en stextsvel deryevs hazaramiakner araj ( arevelq aselov i nkati unem mets arumov aid tvum naiev Haiastany) . ekeq aveli lav e ov inchpes karogh e ogtakar linenq es yerkrin, te che petutian huisin vor mnanq amen tex kbacven miain hanqavayrer u atomakaianner....
Վարազ Սյունի (Ամստերդամ)
Amalia (4) - 1.Անկեղծ ասած, ես էլ զզվում եմ երբ դիմացինին երբեք չեն տեսել ու չեն չանաչում,բայց անձնական պիտակներ են կպցնում: Դու երևի չգիտես էլ, թե կոնկրետ ինչ է նշանակում 'սև պիար': Ինչ 'սև PR'-ի մասին է խոսքը,երբ ես նշել եմ ԿՈՆԿՐԵՏ թերություններ,որոնք ԵՍ եմ տեսել: Դուք Հայաստանում դեռ սովոր չեք (կառուցողական) քննադատության. պիտի քեֆի սեղանի թամադայական քծնողություններ անեմ,որ աչքիդ «դրական» կերպար երևամ? 2.Ես ուրախ եմ,որ կան մարդիկ, որոնք “Թասի պավառոտներ” ոլորաններում իրենց լավ են զգում ու սովոր են այդ ոլորաններին: Բայց կան նաև բավականին մարդիկ,որոնք սովոր չեն: Ես ապրում եմ ծովի մակ.-ից -2-4 մետր ցածր: Արևմտյան (փող ունեցող) տուրիստների մեծ մասը ապրում է 400-600 մետրից ոչ բարձր: Հետո,ուսապարկն ուսերին ու իրենց նախընտրած տեմպով սար բարձրանալը ԼՐԻՎ ՏԱՐԲԵՐ է մեքենայի մեջ 10-15 րոպեում բարձրանալ 2500մ. սարի գլուխը ու իջնել 600մ. մակարդակ:........................................................................................................ kapantsi2 - Իհարկե համեմատում եմ Ամստերդամի հետ. բա ինչի հետ համեմատեմ. քաղաքաԽՈՐԹմայր Երևանի?.........................................................................................................italerenov guide - Խոսքն այն է,որ տուրիստը 2-3 շաբաթ պիտի ունենա նորմալ քնելու,լվացվել-լողանալու,շորերը լվանալու,ուտելու հնարավորություն-մատչելի գներով. այլապես հետ չեն գա,ինչքան էլ որ գեղեցիկ լինի բնությունը: Անցած տարի Վայքի մոտ (ճանապարհին հաց ուտելու օբյեկտի) փոսում փորված բնական զուգարանը դեռ չեմ կարում մտքիցս հանեմ:
KARLSON
Էն փաստը, որ ՎԱՐԱԶԸ ճշմարտությունն է նկարագրում իրական գույներով, դա հնարավոր է որ տհաճ հնչի.... Բայց սիրելի ՔԱՂԱՔԱ—ԽՈՐԹ-ՄԱՅՐԻ հայրենակիցներ, եղել են դեպքեր, որ ԴՈՒՔ ավազի միչից դուրս հանեք ձեր գլուխները և բաց աչքերով նայեք ու հասկանաք, որ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ դա միայն Երեվանը չէ: Ինչու եք այդքան թունավոր արձագանքում մեր հայրենակցի նկատումներին այն մասին, թե ինչ է կատարվում ձեր ՍԻՐԵԼԻ ԵՐևԱՆԻՑ ԴՈՒՐՍ: Միթե ժամանակը չէ հասկանալու, որ ԻՆՔՆԱԽԱԲԵՈՒԹՅԱՄԲ զբաղվելը մեզ հասցրել է ես վիճակի ու մենք էլ լավ տրամադրությամբ շարունակում ենք նույնը անել ավելի եռանդուն տեմպերով: Թե ձեզ թվում է, թե ՍՅՈՒՆԵՑԻՆ էնքան բան ու գործ չունի, որ պիտի նստի ու ամեն մի կիսատ թողաց, կամ չավարտված գործ գունեղ մտքերով ներկայացնի: Մարդը ասում է այն ինչին ականատես է եղել, իսկ ԴՈՒՔ ԴԶԵՐ ՄԱՅՐԱՔԱՂԱՔՈՒՄ ՆՍՏԱՑ ՉԷՔ ԷԼ ՊԱՏԿԵՐԱՑՆՈՒՄ, թե ինչի մասին է խոսքը: Այնպես որ դեն նետեք ձեր ՎԱՐԴԱԳՈՒՅՆ ԱԿՆՈՑՆԵՐԸ և փորցեք գոնե մի բանով օգտակար լինել ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՐԱՎԱՅԻՆ ԴԱՐՊԱՍՆԵՐԻ ՊԱՇՏՊԱՆ ԱՅՍ ԺՈՂՈՎՐԴԻՆ: Բավական է ինչքան ՆԱԽՇԵՑԻՔ ձեր Երևանը, միևնույն է հնությունը իր երանգներից զրկել էք: Իսկ ամեն մի հնություն իր երանգներով է անգին:
Վարազ Սյունի (Ամստերդամ)
KARLSON (7) - Ապրես: Ես այսքան ժամանակ եմ տրամադրում այսքան կոմենտներ գրելուն- առաջին հերթին քեզ պես մարդկանց մեջ Հայի/Սյունեցու ՆԵՐՔԻՆ ՄԱՔՈՒՐ Հայկական/Սյունյաց ԻՐԱՏԵՍ-ՀԱՆԴՈՒՐԺՈՂ-ԼՈՒՍԱՎՈՐ-ԿԱՌՈՒՑՈՂԱԿԱՆ կայծը (նորից) բոցավառելու համար: Ես հավատում եմ Հայաստանի/Սյունիքի ապագային,որովհետև քեզ պես մարդիկ սկսում են վեր կենալ: Ինչքան Սյունիքը շատ նայի ԻՆՔՆ ԻՐԵՆ,այնքան այն ավելի շուտ է դառնալու բարգավաճ երկիր: Ինչպես արդեն գրել եմ նախկինում, Սյունիքը ԳՈՆԵ պիտի ինքնուրույն կառավարի իր ՆԵՐՔԻՆ գործերը,որովհետև դրսից ես ԻՍԿԱԿԱՆ սրտացավություն դեռ չեմ տեսել/տեսնում: Պատմական փաստն այն է, որ Սյունիքը Հայաստանից շատ ավելի երկար է պետականություն ունեցել. ԻՆՉՈՒ ամեն հարցով նայել Երևանի ձեռքին/գթասրտությանը?

Написать комментарий

Комментарии, написанные на латыни, не будут опубликованы редакцией.
Нашли ошибку? Выделите ее и нажмите Ctrl+Enter