Վերջապէս , նորէն պատրվակներ, մահանաներ թող չի հնարուին, բացատրել ջանալու համար այս տասներորդ Մեծն Յեղափոխութեան խղճալի վիժումը եւս: ---

Նաեւ, այս ահազանգային հաղորդագրութիւններուն մէջ, պէտք է անշուշտ միշտ պատահարը «համեմել», հալածախտից բխած սովորական հանկերգով... Ցոյցը խանգարողները երեւի եկած էին, «վերեւից» փոխանցուած, յատուկ ու թաքուն թելադրանքով, օօօօօ՜... ի՞նչ կ'ըսես, յահո... --- Օրեր շարունակ հարթակից գոռացողները «բերնից ելածը ականջը չի լսում», յերիւրանքով յերիւրանք, վիրաւորական պոռթկումներ, անդադար – խորհրդաւոր – սպառնալիքներ, տեւական ու ծայրահեղ գրգռում, եւ յետոյ՝ զարմանալո՞ւ ենք որ ուրիշ քաղաքացիներ այլեւս չդիմանան, եւ յանկարծ բախում տեղի ունենայ... Այդ ալ, երկրի/տարածքաղրջանի մը մէջ ուր առաւօտից իրիկուն արաղ կը խմեն ոմանք, ուր նոյնիսկ «բարիլոյս»-ը այլեւս օղիի բաժակ կը նշանակէ... --- Կը հնձես, ինչ որ կը ցանես: --- Ի դէպ, Սփիւռքում, որեւէ խրախճանքի ընթացքին՝ ասկէ աւելի ծանր «կռիւներ» տեղի կ'ունենան... ---

Նախակրթարան դպրոցում, զբօսանքի պահին տղաների միջեւ կռվտուքի նմանում է այս - ցաւալի - միջադէպը, նամանաւանդ այնպէս ինչպէս որ պատմված է վերեւ: --- Լալկան ձայնով՝ . «ի՛նքը նախ զարկաւ, օրիորդ, ի՛քն է չարը» --- . «ո'չ, սուտ է, նախ ինքը խփեց, ինքն է՜» --- . «լաւ ուրեմն, որ այդպէս է, ուրեմն երկո՛ւքդ ալ՝անկիւնը, պատի՛ժ» ---