Երևանի նախկին քաղաքապետ Երվանդ Զախարյանից երեկ «Հայացք»-ի թղթակիցը հետաքրքրվեց, թե ինչու է իր պաշտոնավարման տարիներին Աբովյան փողոցի մայթերին որոշ ազդեցիկ անձանց ապօրինի խանութներ կառուցելու թույլտվություն տրվել:

«Բոլորին իրավիճակային լուծումներ են տրվել ժամանակին, և այդ իրավիճակային լուծումները տրվել էին որոշակի ժամկետների համար: Դրանք բոլորը ժամանակավոր էին: Ես այն կարծիքին եմ, որ ժամկետները լրանալուց հետո բոլորն իրենց-իրենց կքանդվեն, կգնան: Դա ժամանակի թելադրանք էր»,- ասաց Զախարյանը: Հարցին, թե ճի՞շտ քայլ էր Երևանի կենտրոնական փողոցների մայթերի բռնագրավումը, նախկին քաղաքապետը պատասխանեց. «Իհարկե՝ ոչ»:

Երվանդ Զախարյանը դրական է գնահատում քաղաքապետարանի՝ Աբովյան փողոցի մայթերի շինություններն ապամոնտաժելու ծրագիրը: «Ժամանակին մենք Երևանում սեղանիկներ ունեինք, ամեն ինչ իր ժամանակն ունի: Ժամանակը փոխվում է, ժողովրդի պահանջն էլ է փոխվում, քաղաքապետարանի աշխատանքի ձևն էլ է փոխվում: Ընդհանրապես մենք պետք է ունենանք մաքուր ու քաղաքակիրթ քաղաք: Դրանով է պայմանավորված, որ այսօր ոչ միայն կենտրոնում, այլ կենտրոնից դուրս պետք է շարունակվեն այդ տնակների ապամոնտաժման աշխատանքները: Որովհետև արդեն ժամանակն է, ինչպես ժամանակին հանվեցին սեղանիկներն ու անօրինական բուտկաները»,- ընդգծեց նա:

Տեսնես ի՞նչ տրամաբանությամբ է Երվանդ Զախարյանը 90-ականների սեղանիկները համեմատում իր պաշտոնավարման տարիներին մեծահարուստների կողմից կառուցված ապօրինի խանութների հետ: Եթե այն ժամանակ մարդիկ այդ սեղանիկների միջոցով հանապազօրյա հաց էին վաստակում, ապա այս խանութների տերերի նպատակը հնարավորինս շուտ գերհարստանալն ու Երևանի կենտրոնում նորանոր տարածքներ գրավելն է:

Դա է վկայում նաև այսօրվա ստեղծված իրավիճակը, երբ նրանց խանութներն Աբովյան փողոցից տեղափոխվեցին Մաշտոցի այգի՝ ոչ պակաս կենտրոնական վայր: Դե իսկ նախկին քաղաքապետի իրավիճակային լուծումների նպատակն էլ մեկն էր՝ պետք էր այդ իրավիճակային լուծման միջոցով մեծ փողեր աշխատել, աշխատեցին: Լավ է գոնե այսքանից հետո Երվանդ Զախարյանը հայտարարում է, որ սխավել է: Երվանդ Զախարյանի զղջումը լուրջ կընդունեինք, եթե ինքն իր ձեռքով ուղղեր իր սխալը:

Ռոզա Հովհաննիսյան