Մի հողակտորի պատմություն. վեճը 14 տարի է չի հանգուցալուծվում
Լուսանկարում պատկերված կիսակառույցը լուսանկարվել է 3 տարի առաջ: Այդ ժամանակ ընդդեմ Երևանի քաղաքապետարանի՝ շինթույլտվությունն առ ոչինչ ճանաչելու պահանջով դատական վեճ էր գնում վարչական դատարանում: Այդ վեճն այսօր էլ է շարունակվում և դատավորների թողտվությամբ կիսակառույցը դարձել է շինություն: Այն գործող գրասենյակ է, թեև չունի շինության ավարտական ակտ: Իսկ քաղաքացի Նորայր Մակվեցյանն արդեն 14 տարի դատական քաշքշուկների մեջ է և մինչ օրս չի կարողանում դատարաններով ստանալ պարզ հարցի պատասխանը. ինչպե՞ս է հնարավոր փողոցի կարմիր գծի սահմանները խախտելով՝ շինություն կառուցել փողոցի մայթի հատվածում: «Հետք»-ն այս դատական վեճին անդրադարձել է դեռևս 2016թ-ին, սակայն 3 տարի անց, պատկերը գրեթե նույնն է:
Նշենք, որ Նորայր Մակվեցյանը, մասնակցելով Երևան քաղաքի Գրիբոյեդով փողոցին հարող տարածքի 1550 քմ մակերեսով հողի աճուրդ վաճառքին, 2003թ. փետրվարին ճանաչվել է հաղթող: Նույն ամսում Մակվեցյանի և քաղաքապետարանի միջև կնքվել է հողամասի առուվաճառքի պայմանագիր, ինչից հետո հողամասի նկատմամբ գրանցվել է քաղաքացու սեփականության իրավունքը: Հետագայում Գրիբոյեդով փողոցի` իրեն պատկանող հողատարածքի սահմաններում Ն. Մակվեցյանը ստացել է նաև բնակելի տուն կառուցելու շինթույլտվություն: 2003թ. մայիսին Նորայր Մակվեցյանի հողամասի և Գրիբոյեդով փողոցի մայթի միջև ընկած հատվածում տեղադրվել է անօրինական տաղավար: Հենց այդ տաղավարից էլ սկսվել է ամբողջ դատական քաշքշուկը:
Երևանի քաղաքապետարանը ժամանակին տաղավարներով զբաղեցրած ընդհանուր հողամասը 2012թ. մայիսին օտարել է քաղաքացի Արմեն Բադալյանին: Ավելին՝ օգոստոսին նույն տարածքում առևտրի սրահ կառուցելու համար տվել է շինարարության թույլտվություն, ինչով էլ խախտել է Նորայր Մակվեցյանի սեփականության իրավունքի անարգել իրականացման, բնակելի տան պատշաճ օգտագործման իրավունքը: Քաղաքապետարանն անտեսել է օրինական ուժի մեջ մտած դատական ակտերը, որոնց համաձայն՝ նշված հողամասը սահմանափակումներով է և չի կարող օտարվել: Բացի այդ, քաղաքապետարանը իր տարբեր գրություններով, այդ թվում՝ դատարան ներկայացրած հիմնավորումներով, ևս հաստատել է, որ վիճելի տարածքը սահմանափակումով հողամաս է և օտարման ենթակա չէ:
Պատմությունը սկսվել է դեռևս 2005թ-ին, երբ Նորայր Մակվեցյանն ընդդեմ Ռազմիկ Բադալյանի և մի խումբ քաղաքացիների և կադաստրի Արաբկիրի տարածքային ստորաբաժնման դիմել էր Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն համայնքների առաջին ատյանի դատարան` պահանջելով սեփականության վկայականները, գործարքները ճանաչել անվավեր և տարածքը բերել նախկին տեսքին: Նույն գործի շրջանակում Երևանի քաղաքապետարանն ընդդեմ նույն անձանց հայցադիմում էր ներկայացրել` պահանջելով վաղաժամկետ լուծել հողի վարձակալության պայմանագիրը, ինչպես նաև անվավեր ճանաչել գործարքները և սեփականության իրավունքի պետական գրանցումները: Երևանի Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն համայնքների առաջին ատյանի դատարանի վճռով քաղաքապետարանի հայցը բավարարվել էր: Սակայն, դրանից հետո քաղաքապետարանը արգելված գոտին վաճառել է և տվել շինթույլտվություն: Վաճառված հողը ծանրաբեռնված է գազատարով ու էլեկտրական մալուխներով:
Վարչական դատարանը Նորայր Մակվեցյանի հայցը 2018թ. փետրվարին բավարարել է մասնակի: Արմեն Բադալյանին 02.08.2012թ.-ին տրված շինարարական թույլտվությունը ճանաչել է անվավեր: Սակայն, մերժել է, որպես հետևանքների վերացման ածանցյալ պահանջ՝ հասարակական նշանակություն ունեցող օբյեկտը քանդելուն պարտավորեցնելը: Կողմերը դատական ակտը բողոքարկել են վերաքննիչ վարչական դատարանում: Վճռի հրապարակման օր էր նշանակվել այս տարվա մարտի 3-ը: Մինչդեռ դատարանը, (նախագահող դատավոր՝ Ա. Բաբայան, դատավորներ՝ Հ. Բեդևյան, Ա. Թովմասյան) վերադառնալով խորհրդակցական սենյակից, հայտարարել է, որ որոշում է կայացվել գործի դատաքննությունը վերսկսելու մասին: Նիստի օր է նշանակվել ապրիլի 26-ը:
Նորայր Մակվեցյանը կարծում է, որ գործի վերսկսումը արհեստածին է, դատավորները անհասկանալիորեն ժամանակ են ձգում: Նրա կարծիքով վեճը չի հանգուցալուծվում նաև դատարանների «մեղքով», քանի որ ինչ-ինչ շահերից ելնելով՝ չեն ցանկանում վերջնական դատական ակտ կայացնել: Մակվեցյանի համար անհասկանալի է, երբ փորձագետի եզրակացության առկայության պարագայում էլ դատարանները վարանում են: Ավելին, հենց դատարանների թողտվության հետևանքով է կիսակառույցը դարձել շինություն: Ըստ նրա՝ բազմիցս գույքի վրա արգելանք դնելու միջնորդություններ է ներկայացվել, սակայն դատարանները միշտ լուսանցք են թողել, ինչից էլ օգտվել է դատավարական հակառակորդը:
Մեկնաբանություններ (1)
Մեկնաբանել