Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանն (ՄԻԵԴ) այսօր հերթական վճիռն է կայացրել Հայաստանի Հանրապետության դեմ: Գայանե Թադևոսյանն ընդդեմ Հայաստանի գործով ՄԻԵԴ-ը որոշել է պարտավորեցնել Հայաստանին քաղաքացուն վճարել մոտ 140,000 եվրո գումար՝ պատճառված վնասի և ծախսերի փոխհատուցման համար։ Այն պետք է վճարվի երեք ամսվա ընթացքում:

Գործը վերաբերում է Երևան քաղաքի իրացման գոտում գտնվող անշարժ գույքին (Հյուսիսային պողոտայի մերձակա տարածք): Մասնավորապես, 2002թ. օգոստոսի 1-ին Կառավարությունը թիվ 1151-Ն որոշմամբ հաստատել էր Երևանի Կենտրոն համայնքի վարչական սահմաններում գտնվող օտարման գոտու անշարժ գույքի ցանկը, որը պետք է իրացվեր պետության կարիքների համար: Այն զբաղեցրել է ընդհանուր 345.000 քմ տարածք:

Գայանե Թադևոսյանն իրացման գոտում ունեցել է անշարժ գույք՝ հողամաս և շինություն: 2004թ. սեպտեմբերի 7-ին Գ. Թադևոսյանը գործակալության հետ կնքել է գույքի օտարման պայմանագիր: Բոլոր ծախսերն ու հատուցումները ներառյալ, վաճառքի վերջնական գինը կազմել է 394.479 դոլար, որից Թադևոսյանը ստացել է 355.031 դոլար, իսկ 39.447 դոլարը վճարվել է որպես շահութահարկ:

Ըստ վճռի՝ 2006թ. հունվարի 13-ին գլխավոր դատախազության հակակոռուպցիոն դեպարտամենտը քրեական գործ է հարուցել «Երեւանի կառուցապատման ներդրումային ծրագրերի իրականացման գրասենյակ» ՊՈԱԿ-ի (ըստ ՄԻԵԴ վճռի` գործակալության) աշխատակիցների նկատմամբ` դիմողի գույքի շուկայական արժեքը դիտավորյալ բարձրացնելու մեղադրանքով: Գործի քննության ժամանակ գործակալության ղեկավարը պահանջել է, որ Գ. Թադևոսյանը վերադարձնի 180,000 դոլարը, հակառակ դեպքում նա կարող է քրեական պատասխանատվության ենթարկվել պետական ​​միջոցների յուրացման համար: 2006թ. փետրվարի 3-ին Գայանե Թադևոսյանը գործակալության հաշվին փոխանցել է 75.820.000 դրամ (մոտ 133.958 եվրո):

Դատախազի 2006թ. փետրվարի 28-ի որոշմամբ գործը կարճվել է՝ ապացույցների բացակայության պատճառով: Ընդ որում, չի հաստատվել, որ գործակալության պաշտոնատար անձինք իրենց պաշտոնեական պարտականությունները կամ իրենց պաշտոնեական լիազորություններն օգտագործել են իրենց շահերի համար: Գայանե Թադևոսյանը հետագայում պահանջել է, որ գործակալությունը վերադարձնի իր վճարած 75.820.000 դրամը: Սակայն՝ ապարդյուն:

Ներպետական բոլոր դատարաններով անցնելով և արդյունքի չհասնելով` Գ. Թադևոսյանը փաստաբան Արա Ղազարյանի օգնությամբ դիմել է ՄԻԵԴ: Հայաստանի կառավարությունը, ի դեմս ներկայացուցիչ Գևորգ Կոստանյանի, պնդել է, թե Թադևոսյանը կեղծիքներ կատարելու համար պետք է քրեական գործ հարուցելու քայլեր ձեռնարկեր գործակալության դեմ: Հետևաբար, նա չի սպառել պաշտպանության ներքին արդյունավետ միջոցները, ուստի նրա դիմումը պետք է անընդունելի ճանաչվի: Իսկ Թադևոսյանը պնդել է, որ քրեական գործի շրջանակներում վարույթը չէր կարող արդյունավետ լինել, քանի որ իրավաբանական անձինք պատասխանատվության չեն ենթարկվում քրեական հանցագործությունների համար, միայն ֆիզիկական անձինք կարող են լինել կատարող սուբյեկտներ: Իսկ իր ֆինանսական միջոցները պահվել են գործակալության հաշիվներում, ոչ թե  աշխատակիցների:

ՄԻԵԴ-ը հիմնավոր է համարել քաղաքացու դիրքորոշումը և վճռել հոգուտ նրա՝ արձանագրելով Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 1-ին հոդվածի խախտում, այն է՝ «Բարձ պայմանավորվող կողմերն իրենց իրավազորության ներքո գտնվող յուրաքանչյուրի համար ապահովում են այն իրավունքներն ու ազատությունները, որոնք սահմանված են սույն Կոնվենցիայի 1-ին բաժնում»: