Լոռու մարզի Աքորի գյուղի մանկապարտեզի դաստիարակ Ռոզետա Սիմոնյանը 2000 թ. դժբախտ պատահարի հետևանքով կորցրել է աջ ձեռքի ամբողջ դաստակը, որից հետո նրան մանկապարտեզում աշխատելու համար Աքորիի նախորդ և ներկա գյուղապետերը տվել են կես դրույքով 2-րդ հերթի դաստիարակի աշխատանք: Ներկայում նրա աշխատավարձը 25 հազար դրամ է:

3-րդ խմբի հաշմանդամ Ռոզետան իր վիրավոր ձեռքը մշտապես թաքցնում է գրպանում, և չիմացողները չեն նկատում նրա հաշմանդամությունը: Այն չեն կարող նկատել նաև մանկապարտեզի երեխաները: Հաշմանդամ կինը իր 3 անձից կազմված ընտանիքի միակ աշխատողն է: Ամուսինը երկար տարիներ գործազուրկ է և աշխատելու համար օրերս ստիպված մեկնել է Ռուսաստան:

Նրանց միակ որդին` Արտակը, մայիսին մեկնել է Հադրութ՝ զինվորական ծառայության: Արտակն ինքն է ցանկացել ծառայել Արցախում: Որդու բարեխիղճ ծառայության համար Ռոզետան և ամուսինը՝ Ռուդիկ Ավետյանը, արդեն ստացել է զորամասի հրամանատարության շնորհակալագիրը:

Ռոզետան ասում է, որ գյուղապետ Կամո Սիմոնյանը տարիներ շարունակ իրեն զրկել է արժանապատիվ ապրելու, նաև իր աշխատանքային ընկերների հետ հավասար պայմաններում աշխատելու իրավունքից: «Գյուղապետից վախենալով` մանկապարտեզի աշխատողները խուսափում են ինձ հետ բացահայտ շփումներից»,- ասում է հաշմանդամը:

Փետրվարի 9-ին Լոռու մարզպետ Արթուր Նալբանդյանի ընդունելությանը ներկայացած Ռոզետան մարզպետին պատմում էր, որ մտավախություն ունի, թե Կամո Սիմոնյանը 2-րդ հերթը կփակի, և ինքը կմնա առանց աշխատանքի:

«Կամո Սիմոնյանը անընդհատ մեր մանկապարտեզի տնօրենին հորդորում է. «Գնացեք Ռոզետային ասեք, որ մենք նախ մանկապարտեզի 2-րդ հերթը փակելու ենք, ինքը չի աշխատելու, դուրս է մնալու աշխատանքից»: Նա չի մոռանում, որ ես իրեն գյուղապետ չեմ ընտրել»,- մարզպետին պատմում էր Ռոզետան և խնդրում նրա աջակցությունը:

Ռոզետան պատմեց, որ Կամո Սիմոնյանը դեռ 2005 թ. խոստացել է մեկ տարվա ընթացքում մեկ դրույքով դաստիարակի աշխատանք տալ իրեն, սակայն խոստումը չի կատարել, որի պատճառով էլ 2009 թ. ինքը Կամո Սիմոնյանին չի ընտրել գյուղապետ: «Ես եմ գյուղապետին ասել, որ իրեն չեմ ընտրել»,- ասում է Ռոզետան:

Վերջինս դեռ 2005 թ.-ից գյուղապետին գրավոր դիմումներ է ուղղել մեկ դրույքով աշխատանք ստանալու համար: Մինչև 2009 թ. դիմումներին գյուղապետի պատասխանները հուսադրող մերժումներ են եղել: «Հնարավորության դեպքում կբավարարենք Ձեր խնդրանքը»,- պատասխանել է Կամո Սիմոնյանը:

Ռոզետայի դիմումներին գյուղապետի արհամահական մերժողական պատասխանները սկսվել են 2009 թ.: Ռոզետան 2009 թ. օգոստոսին գրավոր դիմումով գյուղապետին խնդրել է իրեն փոխարինող դաստիարակ նշանակել արձակուրդ մեկնող դաստիարակ Ն. Մարտիրոսյանի փոխարեն:

«Մինչ այս դիմումը գրելը ես մոտեցա մանկապարտեզի տնօրենին և ասացի, որ ես ուզում եմ փոխարինել արձակուրդ մեկնող դաստիարակին: Տնօրենն ինձ ասաց, որ դրա համար պետք է ստանա գյուղապետի համաձայնությունը: Կամո Սիմոնյանն ասել էր` ոչ, Ռոզետան չի աշխատելու»,- պատմում է կինը:

Գյուղապետին ուղղված դաստիարակի դիմումին մանկապարտեզի տնօրենը գրավոր պատասխանել է. «Մինչև Ձեր դիմումը ինձ մակագրելը, ես ընդունել եմ այլ ժամանակավոր փոխարինող դաստիարակ»:

Ստեղծված իրավիճակում Ռոզետան մտածել է, որ գուցե մեկ դրույքով դաստիարակ աշխատելու իր խնդրանքը մերժվում է՝ հաշմանդամ լինելու պատճառով: Նա 2009թ. դեկտեմբերին գյուղապետին դիմումով խնդրել է փոխել իր աշխատանքի բնույթը կամ մանկապարտեզում բացել հոգեբանի հաստիք ու իրեն նշանակել այդ աշխատանքում:

Այս անգամ էլ Կամո Սիմոնյանը պատասխանել է. «Վկայակոչելով մանկավարժական Ձեր բարձրագույն կրթությունը, Դուք պահանջներ եք դրել` հավակնելով մանկապարտեզի վարիչի կամ գյուղապետարանում որևիցե մեկ այլ հաստիքային միավորի պաշտոնին, որպիսիք եղել են զբաղված: Ինչ վերաբերում է հոգեբանի հաստիք ստեղծելու և այն համատեղությամբ Ձեզ տրամադրելու մասին ձեր պահանջին, ապա այն բավարարել հնարավոր չէ»:

Հաշմանդամ կնոջ՝ իր մասնագիտությամբ մեկ դրույքով աշխատելու խնդրանքը մերժելուց հետո Կամո Սիմոնյանը 2009 թ. երաժշտական գիտելիքներ և նախադպրոցական աշխատանքի փորձ չունեցող իր կնոջը` Գրետա Մկրտչյանին, գյուղապետարանում նշանակել է կոորդինատոր՝ գյուղի երաժշտական դպրոցի և մանկապարտեզի աշխատանքները կոորդինացնելու համար:

Գյուղապետը 2010 թ. իր տեղակալ Անուշ Կիրակոսյանի մորը` Էլիչկա Կիրակոսյանին, աշխատանքի տեղավորելու նպատակով 35 հազար դրամ աշխատավարձով լվացք անողի հաստիք է հատկացրել մանկապարտեզին: Կամո Սիմոնյանը հաշվապահի հաստիք է բացել նաև Վանաձորի մանկավարժական ինստիտուտի հեռակա բաժնում սովորող Անի Վարդևանյանի համար:

Իսկ Ռոզետան մեկ դրուքով դաստիարակ աշխատելու իր երազանքով մնացել է լուսանցքում: Հաշմանդամ կնոջ վիրավորանքը, սակայն, անսահման է դարձել, երբ կարդացել է զինվոր որդուն տարեմուտի մի փոքր ծանրոց ուղարկելու համար համայնքի բյուջեից 30 հազար դրամ օգնություն ստանալու խնդրանքով 2011 թ. դեկտեմբերի 20-ին գյուղապետին իր ուղղած դիմումի պատասխանը: «Համայնքի ղեկավարի առաջարկով ավագանին համայնքի բյուջեից դրամական օգնություն 10 հազար դրամի չափով ցուցաբերում է միայն սոցիալապես անապահով ընտանիքներին: Ձեզ դրամական օգնություն, այն էլ 30 հազար դրամի չափով տրամադրվել չի կարող, որովհետև Ձեր ընտանքը այժմ բաղկացած է 2 անձից, Դուք աշխատում եք համայնքի մանկապարտեզում, իսկ Ձեր ամուսինը մեկնել է արտագնա աշխատանքի: Ինչ վերաբերում է Ձեր տղայի բանակում ծառայելուն, ապա Ձեզ որպես ի գիտություն տեղեկացվում է, որ ՀՀ բանակը գտնվում է պետության հովանու ներքո և զինծառայողների ամբողջ կարիքները հոգում է պետությունը»:

Աքորի համայնքի ավագանու անդամ Վեներա Նիազյանը «Հետքին» տեղեկացրեց, որ Ռոզետա Սիմոնյանի դիմումը մերժելուց հետո, 3 ավագանու ճնշման արդյունքում, Կամո Սիմոնյանը համաձայնել է զինվորի մորը հատկացնել 10 հազար դրամի օգնություն, որից, սակայն, Ռոզետա Սիմոնյանը հրաժարվել է: