Մհեր Ենոքյան, «Հետքի» թղթակիցը «Նուբարաշեն» բանտից

Եթե մի քանի տարի առաջ ինձ ասեին, որ բանտում նստած պաշտոնապես աշխատելու եմ որպես իրավաբան, կասեի՝ հեքիաթ է, ո՞նց կարող է նման բան լինել: Բայց իմ գրքերի հերոսուհին՝ Կին-Աղջիկը կարողանում է հեքիաթներն իրականություն դարձնել: Նախ, հենց նա ինձ համոզեց, որ իրավաբան դառնալու երազանքս կարող եմ հենց բանտում իրականացնել: Եթե չլիներ Զարուհու աջակցությունը, ապա հնարավոր չէր դառնա թե՛ ուսման ընթացքը, թե՛ քննություններիս հանձնումը: Իսկ եթե սովորեի խորհրդային գնահատականներով թեկուզ ամուր 4-ի, ապա հաստատ ոմանք կկտրեին քննություններից: Ուսմանս վերջին երկու տարիներին ակնհայտ ճնշում կար, որ ես չավարտեմ: Բայց իմ գիտելիքներով, համառությամբ ու Զարուհու աննախադեպ աջակցությամբ, որ հանկարծ ուսման իրավունքս չխափանեն, ես դարձա իրավաբան`ստանալով ՀՀ և ՌԴ պետական նմուշների դիպլոմներ: Իսկ 5 ու կես տարի ուսման վարձը կարողացանք վճարել «Հետքից» ստացած իմ աշխատավարձի ու գրքերիս վաճառքի շնորհիվ:

Հսկիչը խցիս դուռը բացեց, ինձ ուղեկցեցին առաջին հարկ: Կոկիկ հագնված ներկայացա գործատուիս: Ինձ էր այցելել «Քո պաշտպանը» փաստաբանական ընկերության տնօրենը աշխատանքային պայմանագիր կնքելու համար: Հեքիաթային պահ` ստորագրում ենք աշխատանքային պայմանագիր, որտեղ կետ առ կետ նշված են կողմերի պարտականությունները և իրավունքները: Նաև պետությանը հարկեր ենք վճարելու: Այո՛, հիմա պաշտոնապե՛ս աշխատում եմ որպես իրավաբան: Ունեմ երկու աշխատանք: Հրաշքները շարունակվում են:

Պայմանագրի համաձայն` կատարելու եմ քրեական գործերով իրավագիտական վերլուծություններ, ուսումնասիրություններ, տեսական ու գործնական աշխատանք, իրավաբանական գրավոր խորհրդատվություններ, աջակցելու եմ դիմումների, բողոքների կազմմանը: Նմանատիպ աշխատանք այստեղ կատարել եմ ուսման ընթացքում, նաև դիպլոմավորված իրավագետ դառնալուց հետո թե՛ իմ գործերով, թե՛ կամավորության սկզբունքով ինձ դիմող կալանավոր-դատապարտյալների: Մինչ պայմանագրի ստորագրումը նաև կամավոր օգնում էի «Քո պաշտպանին», իսկ հիմա  պաշտոնապես համարվում եմ աշխատակից:

Իհարկե, մեկուսարանի պայանները բավարար չեն դատապարտյալների ուսման և աշխատանքային իրավունքները լիարժեք ապահովելու համար, ինչը նշված էր հենց մեկուսարանի կողմից քրեակատարողական ծառայությանը ներկայացված տեղեկանքում, և պատկերացնում եք՝ 21-րդ դարում այդ հիմքով առաջարկ էր արվում թղթով ու գրիչով աշխատել խցում, որտեղ համակարգիչ չի թույլատրվում: Մենք, բնականաբար, չընդունեցինք այդ առաջարկը, քանի որ ժամանակակից դարում ցանկացած աշխատանք համակարգչի միջոցով է արվում: Եվ ահա «Նուբարաշեն» ՔԿՀ-ի նոր պետի` ՀՀ արդարադատության փոխգնդապետ Սամվել Մկրտչյանի կարգադրությամբ ավելացվեցին ոչ միայն ուսանող ու աշխատող դատապարտյալների համար հատկացված աշխատասենյակում տեղադրված համակարգչիցս օգտվելու ժամերը, այլ նաև լրացուցիչ օր հատկացվեց, ինչի համար շնորհակալությունս եմ հայտնում և փաստում, որ պարոն Մկրտչյանի նշանակմամբ այստեղ սկսել են տեղի ունենալ նաև այլ դրական փոփոխություններ, որոնց ընթացքի մասին կներկայացնեմ իմ հոդված-նամակներում:

Հ. Գ. Շնորհակալություն եմ հայտնում նաև, որ բավարարվեց իմ դիմում-առաջարկը` ֆիզիկական սպորտաձևերի մրցաշարերն անցկացվեն ըստ քաշային կատեգորիաների: Բանտի պետ Սամվել Մկրտչյանն անձամբ գնեց կշեռք, մրցումներում արդարացի մոտեցում լինելու համար և անձամբ էր ներկա ծանրամարտի մրցաշարին: