Ասում է Հելսինկյան ասոցիացիայի նախագահ, իրավապաշտպան Միքայել Դանիելյանը

- Պարոն Դանիելյան, ավելի քան 10 օր է` Մաշտոցի այգում պայքար է ընթանում, խախտվում են մարդու իրավունքները, հանրային այգին բոլորի աչքի առաջ բուտիկների է վերածվում: Ինչպե՞ս եք գնահատում քաղաքապետի այս որոշումը:

- Եթե իշխանությունները սպանում են մարդկանց ու դրա համար չի մեղադրվում ոչ ոք, ինչպե՞ս կարելի է խոսել այգու մասին: Դա նորմալ է այս իշխանությունների համար: Ես չեմ զարմանում: Ես չեմ զարմանա, որ այստեղի ժողովրդին իրոք ոստիկանները քշեն, ծեծելով հանեն դուրս և այստեղ սարքեն այն, ինչ ուզում են: Նրանք 10 հոգի մարդ են սպանել, ամեն ինչ այդտեղից է սկսվում: Սա շատ հեշտ ու թեթև բան է ինձ համար: Ես չգիտեմ, թե այս պայքարի վերջն ինչ է լինելու, բայց ուրախ եմ, որ ունենք երիտասարդություն, որ պայքարում է և պատրաստ է պայքարել:

- Փաստորեն այս երկրում օլիգարխն այդքան հզո՞ր է, որ կարող է ցանկացած ժամանակ գրավել հանրային տարածքները, այգին շինհրապարակի վերածել:

- Այստեղ օլիգարխների հարցը չէ, այստեղ իշխանությունների ու կրիմինալի սերտաճման հարցն է: Կրիմինալն իշխանության համար տարին մեկ անում է լավություն, իշխանությունն էլ պարտավոր է այդ լավության տակից դուրս գալ, հո տակը չի՞ մնալու: Տակից դուրս գալն էլ սա է. ասում է` վերցրեք` ինչ ուզում եք, ախպեր, դուք պրոբլեմ չունեք:

- Այսինքն` Դուք սա շնորհակալության դրսևորումներից մե՞կն եք համարում:

- Այո, այո, շնորհակալության դրսևորումներից մեկն է: Նույնն էլ բանակում է տեղի ունենում, երբ որ մարդիկ զոհվում են, ու ոչ ոք չի դատապարտվում: Նույն պատմությունն է: Պետությունը մեր մոտ կրիմինալա-զինվորա-ոստիկանական է:

- Ի՞նչ եք կարծում, ավելի շատ սոցիալական խնդիրնե՞րը, թե՞ մարդու իրավունքների համատարած խախտման դեպքերն են մարդկանց այսօր ստիպում արտագաղթել երկրից: Ինչպե՞ս կանգնեցնենք արտագաղթը:

- Ոչ ոք չի կարող մարդուն ասել` մնա այստեղ ու տառապի: Ինչի՞ համար տառապի, ո՞ւմ համար:

- Վաղվա լավ օրվա, ի՞նչ է, հույս չկա՞, որ վաղը լավ կլինի:

- Եթե այս իշխանությունների մասին ենք խոսում, ոչ, հույս չկա: Այս իշխանությունը ոչինչ չի ուզում անել: Իշխանությունը այնքան է կործանված ու սերտաճած կրիմինալի հետ, որ ոչ մի բան չի կարող անել: Ընդհանրապես երկրում ինչ-որ բան փոխելու համար իշխանության կամքն է պետք: Իսկ եթե իշխանությունը կամք չունի, ինչ ուզում եք արեք, ոչ մի բան չի փոխվի:

- Եվ այդ դեպքում ի՞նչ անել, թողնենք, որ մարդիկ գնա՞ն:

- Մենք պայքարում ենք և փորձում ենք օգնել մարդկանց: Բայց միշտ չէ, որ մենք կարողանում ենք բոլորին օգնել: Պայքարը միայն մեզնով չէ, մարդն էլ պետք է ուզի, որ մենք իրեն պաշտպանենք: Իսկ մարդն ասում է` ես չեմ ուզում մտնել դրա մեջ: Մարդն ասում է` դու ծեծ ուտում ես, քո վրա կրակում են, դե հերիք է, ես ինչի՞ պիտի տառապեմ, կգնամ: Ու գնում է: Մարդիկ իրավունք ունեն ապրել այնտեղ, որտեղ ուզում են: Եթե այս երկիրն իրենց դուրը չի գալիս, պիտի գնան ուրիշ երկիր, դա նորմալ է:

ՌՈԶԱ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ