HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Երանուհի Սողոյան

Գյուղերում պետական աջակցության ծրագրերից ու տրամադրման կարգից մեծ մասամբ անտեղյակ են

Հայկավանցի Վարդանյանների ընտանիքին պատկանող ոչ այնքան մեծ անասնագոմի չորքոտանի բնակիչների կազմն անցած տարի դեկտեմբերին համալրվել է նոր կենդանատեսակով: Կարինե Վարդանյանը հպարտությամբ ցույց է տալիս անկյունում հավաքված ոչխարներին եւ երկու գառնուկին: 2019թ.-ի դեկտեմբերին Վարդանյանները Գյումրու Զբաղվածության տարածքային կենտրոնի կողմից իրականացվող պետական աջակցության ծրագրի շրջանակում օգտվել են անասնապահությանը հատկացված 1 մլն դրամի ծրագրից:

«Ծրագրի մասին իմացել էինք նպաստառուների տեղից, իրանք մեզ ուղղորդեցին, թե նման ծրագիր կա, գնացեք զբաղվածության կենտրոն, դիմեք: Մենք էլ ամուսնուս հետ որոշեցինք դիմել, որովհետեւ սահմանված չափանիշներին համապատասխանում էինք,- ասում է Կարինե Վարդանյանը,-դե քանի որ 2 կով ունեինք, որոշեցինք էդ գումարով ոչխար գնել: Հիմա երկուսը ծնել են, երկուսն էլ ծնելու են, էնպես որ երեք ամսում 4 գառնուկով կավելանա տնտեսությունը»:

Հայկավան համայնքում գյուղատնտեսական պետական աջակցության ծրագրից բնակիչները կարողացել են օգտվել 2016թ.-ին, դրանից հետո նմանատիպ ծրագրեր ընդհանրապես չեն իրականացվել մինչեւ 2019թ.-ը:  Չորս տարի առաջ հողագործության համար տրվող պետական աջակցությունից օգտվել է հայկավանցի Գեւորգ Հարությունյանը՝ կարտոֆիլի եւ ծաղկակաղամբի մշակման համար ստացել է 350 հազար դրամ: Գեւորգն ասում է, որ շատ գոհ է եղել, որովհետեւ ուրիշից տոկոսով գումար կամ բանկերից վարկ վերցնելու փոխարեն ստացել է աջակցություն, որը վերադարձի ենթակա չէ: «Հիմա, որ տեղեկացա ծրագիրն էլի կա, անպայման դիմելու եմ, որովհետեւ, հավատացեք, ահագին հոգս կհոգա, պարտքերի տակ շատ չենք ընգնի»,-նկատում է Գեւորգ Հարությունյանը:

Գյումրու Զբաղվածության տարածքային կենտրոնի տնօրեն Ամալյա Ադամյանը Հայկավանի գյուղապետարանում հավաքվածներին տեղեկացրեց, որ իրենք աշխատում են հիմնականում գործազուրկների, նպաստառուների, հաշմանդամություն ունեցող, բազմանդամ ընտանիքների հետ:

Հողագործության համար տրվող աջակցությունը տատանվում է 50-350 հազար դրամի սահմաններում, իսկ անասնապահության համար՝ 1 մլն դրամ: Գումարով ընտանիքը կարող է ձեռք բերել նշված կենդանատեսակներից որեւէ մեկը՝ կով, խոզ կամ ոչխար: Ծրագրով քանակը եւս նշված է՝ ասենք մեկ հղի կով կամ 7 մաքի: Հողագործության համար տրվող գումարներից մաքսիմումը սովորաբար ստանում են կարտոֆիլ, գազար, ծաղկաղամբ, կաղամբ մշակողները, գարին եւ ցորենը աշխատատար չեն համարվում եւ աջակցության գումարն էլ 100-150 հազար դրամը չի գերազանցում:

Ծրագրերին դիմելու կարեւոր պայմաններից առաջինը, որ անձը գրանցված լինի Զբաղվածության տարածքային կենտրոնում եւ ունենա գործազուրկի կարգավիճակ: Ծրագրերին դիմելու համար դիտարկվում են այն բոլոր չափորոշիչները, որոնք սահմանել է պետությունը:

Գյումրու Զբաղվածության տարածքային կենտրոնի տնօրեն Ամալյա Ադամյանը իրազեկման նպատակով այսօր այցելել էր Հայկավան գյուղ: Հանդիպմանը ներկա գյուղացիների մեծ մասը տեղյակ չէր պետության կողմից իրականացվող աջակցության ծրագրերից: Ամալյա Ադամյանը նշեց, որ կենտրոնի կողմից իրականացվող ծրագրերը վերաբերում են 16-ից 63 տարեկաններին: Գյուղերում շատ մեծ խնդիր է հողային սեփականության բաժանումը, շատ դեպքերում այն գրանցված է լինում տան մեծի անունով, որը զրկում է երիտասարդ ընտանիքներին ծրագրերից օգտվելու հնարավորությունից: Նման դեպքերում խորհուրդ են տալիս դիմել նոտարին եւ սեփականության իրավունքը վերաձեւակերպել:  

«Տնամերձը հանած՝ դիմողը պետք է ունենա մինչեւ 3 հա սեփական կամ վարձակալած հող, լինի նպաստառու, որեւէ տեղ չաշխատի, ունենա 3-ից ավելի երեխա, հաշմադամություն ունեցող անձինք եւս մեր շահառուներն են: Սա լավ հնարավորություն է, որ պարտքերի տակ չընկնեք, նաեւ կարողանաք ձեր հողը մշակել: Մի կետ էլ կա, որ անպայման հաշվի ենք առնում, էն է, որ անձը չպետք է օգտված լինի սուբսիդավորված այլ ծրագրերից վերջին 5 տարում»,- նկատեց Ամալյա Ադամյանը:

Վերջին կետի հետ կապված գյուղացիներն արտահայտեցին իրենց դժգոհությունը՝ նկատելով, որ հազվագյուտ ընտանիքներ կան, որ չեն օգտվել սուբսիդավորված ծրագրերից, ու լավ կլիներ սահմանափակում մտցնող այդ կետը պետությունը վերանայեր: Կենտրոնի տնօրենը խոսեց նաեւ գյուղական համայնքներում բիզնես ծրագրերի համար տրվող մինչեւ 1 մլն դրամ աջակցության մասին: «Նշված գումարից 500 հազար դրամը տալիս ենք գործիքներ ձեռք բերելու համար, 200 հազար դրամը՝ տարածքի վարձակալության, 300 հազար դրամն էլ աշխատակիցների աշխատավարձի հետ կապված հարկային պարտավորությունները փոխանցելու համար: Սա հնարավորություն կտա, որ. ենթադրենք. ձեզանից մեկն ուզենա գյուղում վարսավիրանոց բացի, մեկ տարվա ընթացքում ամրանա, մեծ խնդիրներ չունենա եւ փորձի զարգանալ»:

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter