HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

«Անկախ ամեն ինչից…». բաց նամակ վարչապետին

Հարգարժան պարոն Փաշինյան, Ձեր՝ պատգամավոր եղած ժամանակ մենք հանդիպեցինք իմ խցում և դեմ դիմաց նստած՝ զրուցեցինք: Այդ ժամանակ ես առհասարակ որևէ բան չասացի իմ գործից, այլ, որպես իրավաբան, հիմնավորված Ձեզ ներկայացրի այն ճչացող հակաիրավական, ապօրինի իրավիճակը, որը ստեղծվել է նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի հրամանագրով: Դատավորի պատմուճան հագած՝ մեկ ակնթարթում 42 մահապատժի դատապարտվածներիս այդ հրամանագրով դատապարտեց ցմահ ազատազրկման` մի պատժի, որը հանցագործությունների կատարման պահին գոյություն չի ունեցել: Այդ ապօրինի հրամանագիրը մինչ օրս խարան է, ծաղրանք դատական համակարգի, իրավունքի գերակայության և օրենքի նկատմամբ: Իմ խցում, դեմ դիմաց նստած, համաձայնեցիք, բայց որպես պատգամավոր՝ գրեթե անզոր էիք օրինականությունը վերականգնել: Իսկ հիմա արդեն անցել է երկու տարի…

Անկախ նրանից, որ 2018-ին արմատական փոփոխություններ էիք խոստանում հատկապես` արդարադատության ոլորտում տիրող անիրավություններից համբերության բաժակը լցված մեր ողջ հանրությանը, չարեցիք լյուստրացիա, որ ժողովուրդն իմանա, թե ով ում ծառան էր և գործակալը, չիրականացրիք նաև անցումային արդարադատություն, երբ իրավացիորեն պնդում էիք, որ դատական համակարգը թաղված է կոռուպցիայի մեջ: 2 տարի է անցել, և որևէ դատավոր պատասխանատվության չի կանչվել նախկինում անարդար դատական ակտ կայացնելու համար: Արդյո՞ք հասարակությունը Ձեզ կընտրեր, եթե իմանար, որ ունևոր մեղադրյալները հանգիստ հեռանալու են երկրից, իսկ նրանք, ովքեր կկալանավորվեն, շատ շուտ ազատ կարձակվեն` թալանածից մի փոքր փայ տալուց հետո, իսկ բանտերում հիմնականում կմնան նրանք, ովքեր գումար չունեն պետությանը կլորիկ գումար նվիրաբերելու համար:

Իրավական երկրում ճչացող դատական սխալով մահապատժի դատավճռի դեմ պատրաստված վճռաբեկ բողոքը օր առաջ կմուտքագրեն դատարան, սակայն հեղափոխական Հայաստանում ես և իմ պաշտպանը` Զարուհին, 2-րդ տարին է՝ խուսափում ենք դատարան դիմել, որովհետև դատաիրավական ոլորտում ոչինչ չի փոխվել:

Անկախ նրանից, որ 2018 թվականի մայիսին ոգևորված էինք` համոզված լինելով, որ հեղափոխություն ենք իրականացնում` ամիսներ անց հայրս հեռացավ այս կյանքից` այդպես էլ չտեսնելով արդարության վերականգնումը: Ինձ նույնիսկ չթույլատրվեց հորս վերջին հրաժեշտը տալ: Մեր կողմից այս հարցը բարձրացնելուց հետո, ճիշտ է, օրենքը փոխեցին` այժմ ցմահականներին էլ թույլատրում են նման իրավիճակներում կարճաժամկետ մեկնում, բայց իմ պարագայում արդեն ուշ էր:

Անկախ նրանից, որ Դուք տրվեցիք հակաիրավական ճնշմանը, հետ կանգնեցիք մարդասիրական մոտեցում ցուցաբերելու Ձեր բացառիկ իրավունքից, ու ես հեղափոխությունից հետո էլ արդեն 2-րդ տարին է՝ բանտում եմ՝ խցում փակված` անարդար դատապարտված, այնուամենայնիվ, մայրս դեռ շարունակում է հավատալ Ձեզ` հույս ունենալով, որ կտեսնի ինձ ազատության մեջ: Իսկ հայրս, ինձ հետ միասին անիրավ դատաիրավական համակարգի զոհ դարձած, անարդարություններից ինսուլտի և ինֆարկտի հետևանքով 7 տարի անկողնային հիվանդ լինելով, չէր հավատում, որ այս հեղափոխությամբ արմատական փոփոխություններ կլինեն, և, որ մեր ու շատ այլ ընտանիքների կյանքում արդարությունը կվերականգնվի: Մինչ այս պահը հայրս իրավացի է մնում, իսկ մայրս դեռ հավատում է:

Անկախ նրանից, որ 2018 թվականի մայիսին «Նուբարաշեն» բանտում դատական սխալների թեմայով դիպլոմային աշխատանքս պաշտպանելուց տեսախցիկների առաջ կոչ էի անում. «Դժվար է լինելու. եկե՛ք սատար կանգնենք Նիկոլ Փաշինյանին» ու անկախ նրանից, որ դատաիրավական համակարգում այդպես էլ ոչ մի հեղափոխություն չեղավ և ճչացող դատական սխալի հետևանքով իմ նկատմամբ կայացված ամենաանարդար մահապատժի դատավճիռը դեռ չի բեկանվել` ա՛յ այսքանից հետո, դեռ չգիտեմ` հա՞յրս էր ճիշտ, թե՞ մայրս է իրավացի… կարծում եմ, որ մորս սիրտն էլ է կոտրվելու, հույսն ու հավատը խաբվելու: Այդպես եմ մտածում, բայց թող, որ սխալված լինեմ` Աստծո կամքով մորս աչքերում, 24 տարվա արցունքներից հետո, ժպիտ թող երևա: Ես վստահ եմ մի հարցում, որ մեր՝ հանուն Արդարության ու Սիրո պայքարը իրական հեղափոխություն կանի մարդկանց սրտերում, հոգիներում ու մտքերում:

Անկախ նրանից, որ հենց Ձեր իշխանության օրոք կինս, մեր իրականության մեջ նախադեպը չունեցող ամենաանօրինական, ամենաանբարոյական, ամենազազրելի ձևով «քարկոծվեց» միայն նրա համար, որ արդարություն է պահանջում, որ սիրում է ցմահ բանտարկյալիս ու սիրված է, մենք չկոտրվեցինք ու ավելի ամրապնդվեցինք մեր սիրո ու պայքարի մեջ: Ձեր իշխանության օրոք ամենաստոր հարձակումների ենթարկվեց Կինը և Մայրը, միայն այն պատճառով, որ անպաշտպան է, իսկ բարոյականությունից զուրկ գործողությունները չեն դատապարտվել, ու անկախ այս ամենից` դեռ կարելի՞ է հավատալ արդարությանը: Բայց անկախ այս ամենից, դեռ վերջնականապես չգիտեմ` հա՞յրս էր ճիշտ, թե՞ մայրս է իրավացի, երբ դեռ հավատում է:

Ու դարձյալ անկախ ամեն ինչից,  շարունակում ենք պայքարը, բայց արդեն հստակ գիտենք, որ այն, ինչ հեղափոխություն էր կոչվում, հաստատ Սիրո հեղափոխություն չէր, և 2019 թվականի հունվարին Զարուհու նկատմամբ կատարված աննախադեպ հոգեբանական բռնությունից հետո, այլևս Սիրո հեղափոխություն արտահայտությունը չեք անում, որովհետև Ձեր իշխանության օրոք Սերը քարկոծվեց, և Դուք ոչ մի խոսք չասացիք:

Իսկ մենք շարունակում ենք պայքարել և աղոթել, որ Աստված այս նյութական կյանքում էլ հաղթանակով պսակի հանուն արդարության այս ճանապարհը:

Հարգանքով՝ Մհեր Ենոքյան

Մեկնաբանություններ (1)

Արա
Հուսանք ձայնը արագ կհասնի հասցեատիրոջը։ Համոզված եմ, որ հասցեատերը կանի հնարավորն ու անհնարը։ Համբերություն Մհերին ու մյուս բոլոր հույսով լի հայորդիներին։

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter