Կորոնավիրուսի համաճարակի պատճառով այս տարի տուրիզմի ակտիվ սիրահարները սահմանափակվում են միայն ներպետական երթուղիներով: Սահմանները փակ են, մարդիկ չեն կարող երկրից դուրս գնալ: 

Հատկապես ոչ աշխատանքային օրերին, մարդիկ փորձում են իրենց հանգիստը կազմակերպել քաղաքից դուրս՝ այցելելով սրբավայրեր, պատմամշակութային վայրեր: Այցելում են նաև այնպիսի վայրեր, որտեղ նախկինում մարդկային մեծ հոսքեր չեն եղել:

Ծաղկեվանքը, որը հայտնի է նաև Կույս Վարվառա անունով, Արա լեռան քարանձավում գտնվող վանք է: Ներսում, բացի մոմ վառելուց, մարդիկ հավաքում են «սուրբ ջուր»՝ հիվանդներին դրանով բժշկելու նպատակով: Շատերը հենց այդ ջրի համար են գնում Ծաղկեվանք: Ջուրը հավաքում են կաթիլ-կաթիլ, որը գալիս է հսկա քարերի արանքից: Տարածքին քաջատեղյակները սրբավայր են հաճախում վաղ առավոտյան և ջուրը վերցնում վանքի կենտրոնում գտնվող փոսից, որը կեսօրին գրեթե դատարկ է լինում:

Ծաղկեվանքի մերձակա տարածքում զարդերի ու սրբապատկերների վաճառք իրականացնողներից Կարենը պատմեց, որ Ծաղկեվանք միշտ էլ մարդկիկ այցելել են, սակայն, այս տարի հոսքն ավելի շատ է:

«Երևի ուրիշ գնալու տեղ չկա, Քոբուլեթի չեն կարում գնան, ստեղ են գալիս»,-կատակեց նա: Սակայն, Կարենին այդքան էլ չէր գոհացնում առկա իրավիճակը: Ասում էր, որ այս տարի այցելուները «ժլատ» են, շատ առևտուր չեն անում:

Թեև բուն սրբավայրի տարածքը բարեկարգ էր, հանգստի համար տրամադրող, սակայն իսկական փորձություն է սրբավայր հասնելը: Սրբավայր տանող ճանապարհները վատ վիճակում էին: Ասֆալտապատ ճանապարհներին մեծ փոսեր էին գոյացել, որը շրջանցելը երբեմն անհնար է լինում, իսկ գրունտային ճանապարհները դարձել էին անանցանելի՝ անձրաջրերի և ձյան հալոցքի պատճառով:

Արմեն Գևորգյանը ծանոթ չլինելով ճանապարհներին, ընտանիքի հետ Ծաղկեվանք էր եկել սեդան դասի ավտոմեքենայով և հասցրել էր 35 կմ ճանապարհին  3 անգամ ավտոմեքենայից իջացնել ուղևորներին, որպեսզի հեշտ հաղթահարի ճանապարհային խութերը: Կինն ու երկու մանկահասակ երեխաները ստիպված են եղել ճանապարհի որոշ մասը ոտքով անցնել:

«Ավտոմեքենաս մի քանի տեղ վնասել եմ: Սա էլ իշխանություններից ինձ նվեր եղավ»,-ասաց Արմենը:

Արագածոտնի մարզպետարանի ճարտարապետաշինարարական բաժնի պետ Հակոբ Ստեփանյանը «Հետք»-ի հետ զրույցում ասաց, որ այս տարի 22 ասֆալտապատման ծրագիր ունեն, որոնք սուբվենցիոն ծրագրերով ներկայացրել են համայնքները: Ծաղկեվանքի ճանապարհներն այդ ցանկում չկան:

«Սուբսիդիայով ծրագրեր համայնքներն են ներկայացնում: Մինչև 2017թ-ը մարզպետարանը հրատապ ծրագրեր է ներկայացրել կառավարություն: Այդ ժամանակ Կառավարությունը գումարը տալիս էր մարզպետարանին այդ ծրագիրն իրականացվում էր, բայց հիմա մարզպետարանը, որպես պատվիրատու հանդես չի գալիս: Եթե հրատապ ծրագիր լինում է, ներկայացնում ենք Կառավարություն, այնտեղից էլ այդ ծրագիրը տալիս են Տարածքային զարգացման հիմնադրամին»,- ասում է Հակոբ Ստեփանյանը:

Նա տեղյակ չէր, թե ի վերջո, երբ կվերանորոգվի զբոսաշրջիկների ուշադրության կենտրոնում հայտնված Ծաղկեվանքի ճանապարհը: