Խորհրդարանն արտահերթ նիստում առաջին ընթերցմամբ քննարկեց «Իմ քայլը» խմբակցության մի խումբ պատգամավորների ներկայացրած` Քրեական և Քրեական դատավարության օրենսգրքերում փոփոխություններ կատարելու նախագծերի փաթեթը, որով առաջարկվում է անձին ծանր վիրավորանք հասցնելու` հայհոյելու կամ նրա արժանապատվությունն այլ՝ ծայրահեղ անպարկեշտ եղանակով վիրավորելու դեպքում տուգանքով պատժել:

Ըստ նախագծի` անձին ծանր վիրավորանք հասցնելու` հայհոյելու կամ նրա արժանապատվությունն այլ ծայրահեղ անպարկեշտ եղանակով վիրավորելու դեպքում  առաջարկվում է կիրառել տուգանք` նվազագույն աշխատավարձի հարյուրապատիկից հինգհարյուրապատիկի չափով (100 հազարից-500 հազար դրամ):

Եթե անձի վերաբերյալ ծանր վիրավորանք պարունակող նյութեր տարածելը կատարվել է տեղեկատվական կամ հաղորդակցական տեխնոլոգիաներն օգտագործելով կամ հրապարակային այլ եղանակով կամ անձի հանրային գործունեությամբ պայմանավորված` պատժվում է տուգանքով` նվազագույն աշխատավարձի հինգհարյուրապատիկից հազարապատիկի չափով (500 հազարից մինչև 1 միլիոն դրամ):

Նույն արարքը, որը կատարվել է միևնույն անձի նկատմամբ պարբերաբար, պատժվում է տուգանքով` նվազագույն աշխատավարձի հազարապատիկից երեքհազարապատիկի չափով (1-ից 3 միլիոն դրամ) կամ կալանքով՝ մեկից երեք ամիս ժամկետով:

Նշվում է նաև, որ հանրային գործունեություն է համարվում անձի կողմից լրագրողական, հրապարակախոսական գործունեության, ծառայողական պարտականությունների կատարման, հանրային ծառայության կամ հանրային պաշտոն զբաղեցնելու, հասարակական կամ քաղաքական գործունեության հետ կապված վարքագիծը:

Նախագծերի փաթեթը ներկայացրեց համահեղինակ, ԱԺ պետական-իրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Վլադիմիր Վարդանյանը։ Նրա խոսքով՝ պետք է վիրավորանքից տարբերել հայհոյանքն ու անձի արժանապատվությունը վիրավորելը:

«Որևէ մեկի համար բացահայտում չեմ անի, եթե ասեմ՝ հայհոյանքը կա, եղել ու մնալու է պատժելի մեր հասարակությունում, այլ հարց է՝ պետությունն այդ հարցում քաղաքացուն մենա՞կ է թողնելու, թե օրենքով է սահմանելու պատասխանատվությունը»,- ասաց նա:

Ըստ պատգամավորի` այժմ ավելի խնդրահարույց է այս իրավիճակը, քանի որ հեռավար եղանակով հայհոյանք հասցնելը շատ ավելի վտանգավոր է դարձել` դառնալով հետագա քրեածին վարքագծի ձևավորման պատճառ:

Վարդանյանի համոզմամբ` նախագիծը ոչ այնքան պատասխանատվության ենթարկելու համար է, այլ կանխարգելիչ նշանակություն պետք է ունենա։ Հայհոյանքը պետք է վերանա հայ հասարակությունից:

Պատգամավոր Նիկոլայ Բաղդասարյանը կարծիք հայտնեց, որ պետք է նախագծում ընդգծվեր, որ պատգամավորին, կառավարության անդամին հայհոյանք հասցնելը պետք է քրեականացվի: Նա հիշեցրեց, որ որոշակի մասնագիտությունների դեպքում, ինչպես` փաստաբան, դատավոր, կա նման դրույթ, ստացվում է` պատգամավորները պաշտպանված չեն հայհոյանքներից:

Վլադիմիր Վարդանյանն արձագանքեց` յուրաքանչյուր անձի արժանապատվությունը պետք է պաշտպանված լինի, ուստի իրենք դեմ են տարբերակված մոտեցմանը:

Կառավարության դիրքորոշումը հայտնեց արդարադատության փոխնախարար Քրիստինե Գրիգորյանը` նշելով, որ կառավարությունը կողմ է այս նախագծին: Նա կարևորեց հատկապես լրագրողական, քաղաքացիական, իրավապաշտպան հասարակության գործունեության իրականացման համար նախագծով առաջարկվող առավել բարձր պաշտպանությունը:

Ըստ նրա` պետության պոզիտիվ պարտականությունն է բարենպաստ պայմանների ապահովումը նշված խմբերի մասնագիտական գործունեության անխոչընդոտ իրականացման համար: Ըստ փոխնախարարի` նախագծով առաջարկվող սանկցիաները կանխարգելիչ նպատակ ունեն:

Անկախ պատգամավոր Սոֆիա Հովսեփյանը հետաքրքրվեց, թե ինչպես է պետությունը պայքարելու այն երևույթի դեմ, երբ հանրության մի շարք ներկայացուցիչներ իշխանության հասցեին կիրառեն «անհայրենիք», «հողատու», «կապիտուլյանտ» արտահայտությունները: Հովսեփյանը հիշեցրեց նաև ԱԺ փոխխոսնակ Լենա Նազարյանի կիրառած «իդիոտկա» բառը` հետաքրքրվելով, թե այս դեպքերն արդյոք քրեականացվելո՞ւ են:

Փոխնախարարն արձագանքեց` քննադատությունից անցնող բառերը քրեաիրավական գնահատման դաշտ տանելը խիստ վտանգավոր է: Նա նաև հավելեց, որ դժվար է այդ բառերը վերագրել որպես հայհոյանք, իսկ նախագծի նպատակը հայհոյանքի դեմ պայքարելն է:

Ըստ Հովսեփյանի` օրենքը ստեղծելու է սուբյեկտիվ գործոններ, լուրջ խնդիրներ են լինելու քաղաքական գործիչների համար:

Նախագիծն առաջին ընթերցմամբ դրվեց քվեարկության և ընդունվեց 75 կողմ ձայնով: