HY RU EN
Asset 3

Բեռնվում է ...

Էջի վերջ Այլ էջեր չկան բեռնելու համար

Որոնման արդյունքում ոչինչ չի գտնվել

Սեդա Ղուկասյան

Արցախի ՄԻՊ. «Մարդիկ երբեմն տարրական կենսապայմաններից զրկված են, ապրում են նկուղներում»

Հետպատերազմյան Արցախում առաջնային խնդիրներ են շարունակում մնալ բնակարային ապահովման, ջրի, հեռահաղորդակցության ու կապի, աշխատանքով ապահովման հարցերը: Այս մասին Հայաստանի խորհրդարանի մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի մշտական հանձնաժողովում հայտարարեց Արցախի ՄԻՊ Գեղամ Ստեփանյանը:

Հանձնաժողովի նախագահ Թագուհի Թովմասյանի նախաձեռնությամբ այսօր հյուրընկալվել են Հայաստանի և Արցախի Մարդու իրավունքների պաշտպաններ Արման Թաթոյանը և Գեղամ Ստեփանյանը:

Արցախի ՄԻՊ Գեղամ Ստեփանյանը կարևորեց Հայաստանի խորհրդարանական հանձնաժողովում նման քննարկումները: Նա ներկայացրեց այն խնդիրները ու մարտահրավերները, որոնք առկա են հետպատերազմյան Արցախում, և թե որ խնդիրների լուծման ուղղությամբ կարող է լինել արդյունավետ համագործակցություն: Ըստ նրա` առաջնային է կապի և հաղորդակցության հետ կապված հարցը, որքան էլ Արցախի համապատասխան ոլորտային մարմինները միջոցներ ու քայլեր են ձենարկում, խնդիրը հաղթահարել չի ստացվում: Արցախի ՄԻՊ-ն այս հարցով ակնկալում է Հայաստանի ոլորտային մասնավոր կազմակերպությունների փոխօգնությունը:

«Կան բնակավայրեր, որտեղ ընդհանրապես բացակայում է կապը, և ամենացավալին այն է, որ դրանք սահմանային շրջանին ամենամոտն են տեղակայված, Աստված մի արասցե, ինչ-որ միջադեպ լինելու պարագայում շատ դժվար կլինի դրա մասին տեղեկանալ և համապատասխան օգնությունը ցուցաբերել: Մենք կասկած չունենք, որ դա իրականացվում է Ադրբեջանի կողմից, և տեղեկություն ունենք, որ Շուշիի հատվածից է կատարվում»,-ասաց Ստեփանյանը:

Ըստ նրա` այս հարցում օրեցօր վիճակն ավելի է վատանում, և եթե նախկինում ավելի շատ խլացվում էր բջջային կապը, հիմա համացանցի ապահովման համար լուրջ խնդիրներ կան:

Արցախում առկա է ջրի խնդիր, դրա երեք գործոններից մեկը կրկին Ադրբեջանով է պայմանավորված: Ինչ վերաբերում է մայրաքաղաք Ստեփանակերտին, ապա այնտեղ ջրի հարցը պայմանավորված է տաք եղանակային պայմաններով և ռեսուրսների քչությամբ:

«Տեղահանված բնակչությունը` մոտ 13 hազարից 15 հազար մարդ, բնակություն է հաստատել Ստեփանակերտում, ինչը հիսուն հազար բնակչություն ունեցող քաղաքի համար բավական մեծ թիվ է, ու խնդիրներ է առաջացրել»,-ասաց նա:

Ըստ Արցախի ՄԻՊ-ի` թերևս ամենալուրջ հարցը շարունակում է մնալ բնակարանային խնդիրը, քանի որ հասանելի տներ, բնակարաններ տեղահանված անձինք չեն կարողանում գտնել: Ըստ Գեղամ Ստեփանյանի` թերևս դա է պատճառը, որ շուրջ 22 հազար արցախցի չի վերադարձել Արցախ այն դեպքում, երբ հանդիպումների ժամանակ ցանկություն են հայտնում վերադառնալու:

«Մարդիկ երբեմն տարրական կենսապայմաններից զրկված են, ապրում են նկուղներում, զրկված են սանիտարական պայմաններից, պետության կողմից տրվող վարձավճարները չեն համատասխանում շուկայական գներին: Այդ ուղղությամբ առաջարկ ներկայացրել եմ Արցախի կառավարությանը, գիտեմ, որ քայլեր ձեռնարկվում են փոփոխությունների համար»,-ասաց նա:

Խնդիր է նաև այն, որ Ադրբեջանի կողմից օկուպացված տարածքների բնակչությունը հարկադիր պարապուրդում է, մի մասը աշխատել է այդ շրջանների պետական հատվածում, որոնք այժմ աշխատավարձի հիսուն տոկոսի չափով փոխհատուցում են ստանում, սակայն հունվարից հնարավոր է փոփոխություններ լինեն: Բնակավայրերից զրկված արցախցիների մի մասն էլ գյուղատնտեսությամբ է զբաղվել, որի հնարավորությունն այժմ չունեն, քանի որ գյուղատնտեսական նշանակության հողատարածքների մոտ 60%-ը Ադրբեջանի վերահսկողության ներքո է:

Արցախի ՄԻՊ-ը մտահոգություն հայտնեց Հայաստանի կառավարության աջակցության ծրագրերի դադարեցման վերաբերյալ, մասնավորապես 68 հազարական դրամների և հյուրընկալության ծրագրին (երբ հյուրընյալը փոխհատուցում է ստանում պետությունից):

Նա օրենսդիրների ուշադրությունը հրավիրեց այդ աջակցության ծրագրերի վրա` ընդգծելով, որ ըստ իրեն՝ առնվազն թիրախային խմբերի համար նման ծրագրեր պետք է իրականացվեն:

«Եթե այդ 68 հազարական դրամն էլ կրճատվի, լուրջ խնդրի առաջ են կանգնելու. մարդիկ զրկված են իրենց աշխատանքից, հարկադիր պարապուրդում են, ստանում են աշխատավարձի կեսը, բնակարանի վարձը ոչ ամբոջությամբ է փոխհատուցվում պետության կողմից»,-ասաց Ստեփանյանը:

Մեկնաբանություններ (1)

Tony Martin
Perhaps the Armenians displaced from Karabakh should apply to Azerbaijan to return to their homes. Those Armenians who are still living in Karabakh will have to become Azerbaijan citizens if they wish to stay so there is no reason why the displaced Armenians should not lead the way. It might prove that it is possible for the Armenians and Azerbaijan people to live together in peace. Why wait for the next war in 4 years if reconciliation today can prevent it?

Մեկնաբանել

Լատինատառ հայերենով գրված մեկնաբանությունները չեն հրապարակվի խմբագրության կողմից։
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter