Հայաստանի անկախացումից հետո սկսված սեփականաշնորհման գործընթացի արդյունքում հանրապետության խոշոր գործարաններից մեկը` Երևանի «Հիդրոապարատ» մեքենաշինական գործարանը, ձեռք բերեց բաց բաժնետիրական ընկերության իրավական կարգավիճակ: 1980-ականներին գործարանը համարվում էր Մոսկվայի մասնաճյուղ, «Ավտոպագրուզչիկ» գործարանի հետ հանատեղ արտադրել է հիդրողեկեր և այլ սարքավորումներ, ունեցել է ավելի քան 1380 գերմանական հաստոցներ, որոնք, սակայն, սեփականաշնորհման «եռուզեռի» ընթացքում վաճառվել են, իսկ գումարները` գրպանվել:

Բանն այն է, որ 1994 թ. կառավարության որոշմամբ գործարանի բաժնեմասերից 20% հատկացվել է թվով 330 աշխատակիցների: Որոշ ժամանակ անց գործարանի արդյունավետ աշխատանքի շնորհիվ 20% բաժնեմասը դարձել է 35%: 1998 թ. գործարանի 65%-ը աճուրդով վաճառվել է ԱՄՖ ընկերությանը: Պայմանագրի համաձայն` ընկերությունը մեկ տարվա ընթացքում աշխատողների քանակը պետք է կրճատեր` հասցնելով մինչև 250-ի, և յուրաքանչյուրին վճարեր 250 ԱՄՆ դոլարին համարժեք աշխատավարձ: ԱՄՖ-ը նաև պետք է կատարեր 1 մլն դոլարի ներդրում: Սակայն պայմանագրի ոչ մի կետ չիրագործած ԱՄՖ-ը կարճ ժամանակ անց սնանկ է ճանաչվում, և պարտքի դիմաց գրավ է դրվում «Հայգազարդին»` վերջինիս դարձնելով 65%-ի բաժնետեր:

2007-ից ի վեր «Հիդրոապարատ» ԲԲԸ-ի 35%-ի բաժնետերերը, բողոքի ակցիաներ կազմակերպելով, փորձում են վերականգնել իրենց իրավունքները: Նրանց պնդմամբ` արտադրամասը դադարել է աշխատել, ու թեև բոլոր շինություններն օտարվել են (առանց իրենց իմացության), սակայն իրենք փոխհատուցում չեն ստացել: Մինչդեռ ԲԲԸ-ում մշտապես կատարվել և այսօր էլ կատարվում են անօրինություններ, որոնց հանդեպ պետությունն աչք է փակում:

«Հայացք»-ին հայտնի է դարձել, որ 1982-1990 թթ. «Հիդրոապարատ» գործարանում աշխատել է Ազգային Ժողովի նախկին նախագահ, ներկայումս ԱԺ ՀՀԿ պատգամավոր Սամվել Նիկոյանը: 1990 թ. Ս. Նիկոյանը եղել է արտադրամասի պետ: «Հայացք»-ի հարցին, թե տուժածներն արդյոք չե՞ն դիմել պատգամավորի օգնությանը` գործարանի վետերան աշխատողներից Նելլի Հակոբջանյանն ասաց.

- Այս ամենի մասին նա տեղյակ չէ, գործարանի որդիսականը սկսվել է նրանից հետո: Մենք նրան չենք դիմել և մտադիր էլ չենք դիմել. կա օրենք, և օրենքն էլ մեզ կպաշտպանի: Պետությունը մեզ չի խաբել, պարզապես թերացել է վերահսկողության հարցում: Թեև մենք իրականությանը չենք նայում վարդագույն ակնոցով, սակայն համոզված ու լիահույս ենք, որ մեր խնդիրները իրավապահ մարմինների կողմից դրական լուծում կստանան:

Անուշ Ներսիսյան