Մայիսի 27-ին Գիտությունների ազգային ակադեմիայի նախագահության անդամները ՀՀ ԳԱԱ փիլիսոփայության, սոցիոլոգիայի և իրավունքի ինստիտուտի տնօրենի պաշտոնում վերընտրեցին քաղաքական գիտությունների թեկնածու Էմիլ Օրդուխանյանին։ Այս մասին հայտնում են ԳԱԱ լրատվականից։

Էմիլ Օրդուխանյանը ծնվել է 1985թ. հունվարի 20-ին Երևանում: 2001-2006թթ. սովորել է Երևանի Վալերի Բրյուսովի անվան լեզվաբանական համալսարանի (այժմ՝ Բրյուսովի անվան պետական համալսարան) oտար լեզուների, ապա լեզվամշակութային հաղորդակցության ֆակուլտետներում ֆրանսերեն լեզու և քաղաքագիտություն մասնագիտություններով։ Այնուհետև, նույն համալսարանի ասպիրանտուրայում՝ «Ռոմանական լեզուներ՝ ֆրանսերեն» մասնագիտությամբ: Զուգահեռ եղել է հայցորդ ՀՀ ԳԱԱ փիլիսոփայության, սոցիոլոգիայի և իրավունքի ինստիտուտում՝ «Քաղաքագիտություն՝ ԻԳ.00.02 Քաղաքական ինստիտուտներ և գործընթացներ» մասնագիտությամբ:  2009թ. պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն` «Իշխանության և ընդդիմության քաղաքական խոսույթի վերլուծություն (Հայաստանի Հանրապետության օրինակով)» թեմայով և ստացել է քաղաքական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան: 

2009-2014թթ. աշխատել է ԳԱԱ փիլիսոփայության, սոցիոլոգիայի և իրավունքի ինստիտուտում որպես գիտական քարտուղար՝ 2010-2011թթ. լինելով նաև ինստիտուտում գործող ԲՈՀ-ի 062 «Սոցիոլոգիա և քաղաքագիտություն» մասնագիտական խորհրդի գիտական քարտուղար: 2014թ-ից եղել է ինստիտուտի քաղաքագիտության բաժնի ավագ գիտաշխատող, իսկ 2022թ-ից  ինստիտուտի տնօրենն է։

Էմիլ Օրդուխանյանը 9 մենագրության (6-ը՝ համահեղինակությամբ), 1 բառարանի, 2 ուսումնամեթոդական ձեռնարկի (1-ը՝ համահեղինակությամբ), ավելի քան 50 գիտական հոդվածների հեղինակ է, որոնք հայերեն, ռուսերեն, անգլերեն, ֆրանսերեն և լեհերեն լեզուներով տպագրվել են ՀՀ և արտասահմանյան գիտական հանդեսներում և պարբերականներում (որոնցից 8-ը ՄԳՇ-ում՝ որպես առաջին հեղինակ): 

2016թ. ՀՀ ԲՈՀ-ի կողմից ստացել է դոցենտի գիտական կոչում՝ «Քաղաքագիտություն» մասնագիտությամբ: 2007թ-ից դասավանդել է Երևանի Վալերի Բրյուսովի անվան լեզվահասարակագիտական համալսարանի  ֆրանսերենի ամբիոնում, 2012թ-ից նաև ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի մարդու իրավունքների, ժողովրդավարության և քաղաքագիտության ամբիոնում, 2023թ-ից՝ քաղաքագիտության և փիլիսոփայության ամբիոնում: 2012-2022թթ. դասավանդել է Մխիթարյան Միաբանության երևանյան կրթահամալիրում, 2009-2010, 2011-2013, 2015-2016թթ-ին՝ Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի քաղաքագիտության և իրավունքի պատմության, ապա սոցիոլոգիայի և սոցիալական աշխատանքի ամբիոններում։ 2019թ-ից Էմիլ Օրդուխանյանը Վալերի Բրյուսովի անվան պետական համալսարանի դոցենտ է, սոցիալական գիտությունների և սերվիսի ֆալուկտետի խորհրդի, գիտական խորհրդի անդամ: 2012-2020թթ-ին նա դասախոսել է Երևանի պետական համալսարանի միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետում, 2012-2022թթ-ին՝ ՀՀ ԳԱԱ գիտակրթական միջազգային կենտրոնում՝ քաղաքագիտության, ապա միջազգային հարաբերությունների ամբիոններում:

Էմիլ Օրդուխանյանը 2015թ-ից ամերիկյան MPSA (Midwest Political Science Association) քաղաքագիտական ասոցիացիայի անդամ է, 2016-2021թթ. եղել է Միջազգային քաղաքագիտական ասոցիացիայի (IPSA) անդամ: 2017թ-ից Եվրոպական քաղաքացիական կրթության ցանցի (Networking European Citizenship Education) փորձագետ է, (Eastern European Network for Citizenship Education) Քաղաքացիական կրթության արևելաեվրոպական ցանցի անդամ։

2022թ-ին նա ընտրվել է Եվրոպայի խորհրդի Ազգային փոքրամասնությունների պաշտպանության շրջանակային կոնվենցիայի խորհրդի անդամ: 2023թ-ից «The Politnomos: Journal of Political and Legal Studies» ակադեմիական անգլալեզու գիտական հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է: 

Էմիլ Օրդուխանյանը ներկայացրեց ԳԱԱ փիլիսոփայության, սոցիոլոգիայի և իրավունքի ինստիտուտի զարգացման ծրագիրը։ Նախատեսվում է աջակցման և խրախուսման մեխանիզմների ներդրում ՄԳՇ-ում ներառված միջազգային գիտական հանդեսներում տպագրությունների համար (WOS և Scopus), օժանդակման մեխանիզմների մշակում միջազգային գիտաժողովներին մասնակցության համար, արտասահմանում գործող հայազգի հասարակագետների տվյալների շտեմարանի կազմում, միջազգային անհատական և միջինստիտուցիոնալ համագործակցության ընդլայնում, հայազգի պրոֆիլային գիտնականների հետ համատեղ հետազոտական ծրագրերի իրականացում: Նրա խոսքով՝ կարևոր է Հայաստան-Սփյուռք կապերի ամրապնդումը, Սփյուռքի գիտական ներուժի բացահայտումն ու ներգրավումը՝ որպես ռազմավարական անհրաժեշտություն: Նախատեսվում է ինստիտուտի ենթակառուցվածքային արդիականացում, նաև բրենդավորում՝ ինստիտուտի ձեռքբերումները հանրայնացնելու, հանրային ճանաչելիությունն ու գրավչությունը բարձրացնելու նպատակով։