Էջմիածին քաղաքի Չարենցի 13 շենքի առաջին մուտքի բնակիչներն արդեն չեն հիշում՝ քանի բողոք ու ահազանգ են հասցեագրել պատկան մարմիններին, որպեսզի հիմնովին լուծեն շենքի նկուղ լցվող կոյուղաջրերի հարցը: Ահազանգերից հետո գալիս են, կոսմետիկ աշխատանքներ կատարում ու հեռանում. մեկ շաբաթ անց նորից նույն վիճակն է: Էջմիածնում միայն այդ շենքը չէ, որ լցված է կոյուղաջրերով: Նույն պատկերն է քաղաքի բազմաբնակարան շենքերի մեծ մասում, սակայն պատասխանատուներն իրար վրա են գցում՝ փնտրում են կոյուղաջրերի հարցը լուծողին:

Մայրանուշ Բաբայանը 2 տարի առաջ է բնակարան գնել Չարենցի 13 հասցեում: Ասում է՝ մեծ ուրախությամբ տունը վերանորոգել են ու տեղափոխվել, սակայն արդեն փոշմանել են: Բնակարանն առաջին հարկում է, և կեղտաջրերը լցվում են հենց իր բնակարանի տակ: Դուռը բացելուն պես նկուղից կոյուղաջրերի հոտն է ներս լցվում:

Մայրանուշ Բաբայան

Մայրանուշ Բաբայանն ասում է, որ արդեն հնարավոր չէ այդ շենքում ապրել: Ամռան ամիսներին չեն կարողանում պատուհան բացել, նկուղի կոյուղաջրերից միջատներ են հայտնվում:

«Ամբողջ ամառ իմ լվացքը տանն եմ փռել՝ չորանոցների վրա, որ հոտ չկպնի: Խնդրել ենք, «Վեոլիա Ջուր» ընկերությունից եկել մի երկու անգամ դիտահորերը մաքրել են, մեր ուժերով գումար ենք հավաքել, բերել կուտակված ջրերը մաքրել ենք տվել, մենք էլ ենք դիտահորերը մաքրել, բայց մեկ-երկու շաբաթ հետո դարձյալ նույն վիճակն է»,- ասում է Մ. Բաբայանը:

Մուտքի 14 բնակարանների բնակիչները գումար են հավաքել ու փոխել են նկուղի կոյուղու խողովակները, սակայն պարզվում է, որ խնդիրը միայն իրենց մուտքը չէ: Բնակիչների պատմելով՝ շենքի մյուս 4 մուտքերի կոյուղաջրերը ևս իրենց նկուղ են լցվում, քանի որ տարիների ընթացքում խողովակները քայքայվել ու վնասվել են, և թեքության վատ կարգավորման պատճառով ջրերը լցվում են առաջին մուտքի նկուղ:

Մայրանուշը հարևանուհու հետ մոտ երկու շաբաթ առաջ շենքի բնակիչների անունից դիմում է ներկայացրել Վաղարշապատի համայնքապետարան՝ խնդրելով իրենց ազատել գարշահոտությունից: Սակայն, գրավոր նամակին համայնքապետարանի աշխատակիցը զանգով պատասխանել է, որ հարցն իրենց գործառույթների մեջ չի մտնում, «Վեոլիա Ջուր» ընկերությունն ու համատիրությունը պետք է կարգավորեն:

«Ես էլ այդ աշխատակցին ասացի, որ սեփականատերերը բնակարանի գույքահարկը ձեզ են վճարում, դուք ի՞նչ եք անում: Ոչինչ չպատասխանեցին»,- ասում է դիմումի նախաձեռնողներից Լուսինե Մանուկյանը:

Լուսինեն վարձով է ապրում Չարենցի 13 շենքում, սակայն ասում է՝ սեփականատերերի հետ հավասար պայքարում է, որ կոյուղաջրերի հարցը լուծվի:

«Ճիշտ է՝ ես վարձով եմ ապրում, իմ տունը չէ, բայց դա կապ չունի: Ամբողջ ամառ չկարողացա պատուհան բացել՝ մի կողմից զզվելի հոտն է ներս լցվում, մյուս կողմից՝ հոտի վրա հավաքվող միջատները: Արդեն ամաչում ենք հյուր կանչել: Սա մի օր չէ, երկու օր չէ, միշտ նույն վիճակն է՝ օրը 24 ժամ»,- ասում է Լ. Մանուկյանը:

Բնակիչներն ասում են՝ թեև շենքը փորձաքննություն չի անցել և որոշված չէ վթարայնության աստիճանը, սակայն վստահ են, որ վթարային է դարձել: Աստիճանավանդակներն առանձնանում են պատերից, իսկ շենքի պատերի հարակից տարածքներն արդեն նստվածք ունեն: Խոնավությունից հողն ու ասֆալտը նստում են, պատերից պոկվում են քարերը:

Շենքը սպասարկում է «Երկիր» համատիրությունը: Վերջինիս նախագահ Վարդան Այվազյանը «Հետքի» հետ զրույցում ասաց, որ Էջմիածնում կոյուղաջրերի հարցը գրեթե համատարած է: Ըստ նրա՝  նույն պատկերն է ոչ միայն Չարենցի 13, այլև 11, 15, 16 շենքերում:

Վարդան Այվազյանի փոխանցմամբ՝ շենքերը 50 տարուց ավելի է, ինչ կառուցվել են, խողովակները վնասված են: Շենքերի ներսում գտնվող խողովակները հնարավորության սահմաններում փոխում են, սակայն դրանից վիճակը չի մեղմվում:

Համատիրության նախագահի խոսքերով՝ հիմնական խողովակները «Վեոլիա Ջուր» ընկերության սպասարկման տիրույթում են, հետևաբար իրենք այնտեղ անելիք չունեն: Վ․ Այվազյանն ասում է՝ դիմել է Վաղարշապատի համայնքապետարան, «Վեոլիա Ջուր» ընկերություն, որ միջոցներ ձեռնարկեն՝ ընդհանուր կոյուղագիծը փոխեն: Համայնքապետարանից ասել են՝ հնարավորության սահմաններում կաջակցեն, իսկ «Վեոլիա»-ից դեռ պատասխան չի ստացել:

«Խողովակներ փոխելը շատ լուրջ ծախս է՝ ամեն շենքի համար մոտ 20 մլն դրամ, իսկ մեր համատիրության տարեկան ծախսը 10 մլն դրամ է՝ ամբողջությամբ հավաքելու դեպքում: Բնականաբար՝ մենք չեն կարողանա վերանորոգել: Բացի այդ, դա մեր անելիքը չէ, ես իրավունք էլ չունեմ այդ գծերին մոտենալ, դա «Վեոլիա Ջուր» ընկերությանն է»,- ասում է Վ. Այվազյանը:

«Վեոլիա Ջուր» ընկերությունից «Հետք»-ին փոխանցեցին, որ մի քանի անգամ Էջմիածին քաղաքի Չարենցի 13 շենքի կոյուղու դիտահորերը մաքրել են, իսկ շենքի ներսում գտնվող խողովակներն իրենց սպասարկման տիրույթում չեն:

Պարզաբանում ստանալու նպատակով դիմել էինք նաև Վաղարշապատի համայնքապետարան: Հենց նույն օրը համայնքապետարանի աշխատակիցներն այցելել են բնակիչներին, սակայն հուսադրող բան չեն ասել:

Համայնքի ղեկավարի մամուլի քարտուղար Ռոզա Կարապետյանը նշեց, որ շրջայցի ժամանակ նշվել է կոյուղաջրերի հարցը և դրանք կներառվեն գալիք տարիների ծրագրերում: Նա ևս փաստում է, որ Էջմիածնում եզակի չեն վթարված կոյուղատարներով շենքերը:

«Խնդրի լուծումը մեր լիազորությունների մեջ չի մտնում: Կարող ենք խողովակներով օգնել, բայց դրանից ավել իրավունք չունենք՝ համայնքապետարանի սպասարկման տարածքը չէ»,- ասում է մամուլի քարտուղարը:

Ստացվում է՝ համայնքապետարանն ու «Վեոլիա Ջուր» ընկերությունը կոյուղաջրերի հարցը լուծելու լիազորություն չունեն, համատիրությունը գումար չունի, մնում են բնակիչները, որ իրենց գլխի «ճարը» տեսնեն: Իսկ, թե ինչի համար են գույքահարկ վճարում, երբ այդ գույքը «լիազորություններ» չունենալու պատճառով տարեցտարի դառնում է վթարային՝ պարզ չէ: