Հայաստանի դեմոկրատական կուսակցության նախագահ Արամ Գ. Սարգսյանի կարծիքով՝ վերջին մեկ ամսվա ընթացքում Վանո Սիրադեղյանի հնարավոր վերադարձի մասին քննարկումները որևէ կերպ արդիական չեն պետության համար, «ոնց որ Վարդանիկի ու Բուռնաշի» բանավեճը:

«Ես Վանոյին շատ լավ ճանաչում եմ և դեռ սովետական տարիներից: Դուք ընդհանրապես Վանո Սիրադեղյանին ճանաչո՞ւմ եք, էրեխեք ջան: Ընդհանրապես գիտե՞ք՝ ինչ է արել, ոնց է արել էս երկրում: Վանոն՝ որպես դեռ գրող էն ժամանակ, ես էլ՝ «Комсомольская правда»-ի թղթակից, մենք իրար հետ շփվել ենք բավական լավ, բայց մետամորֆոզը, որը կատարվեց էդ տղայի հետ էս իշխանության գալուց հետո, լրիվ ուրիշ էր: Մինչ այդ լրիվ մի մարդ էր, հետո լրիվ ուրիշ մարդ դարձավ»,- այսօրվա մամուլի ասուլիսում լրագրողներին ասաց Արամ Գ. Սարգսյանը:

Անդարադնալով լրագրողի այն դիտարկմանը, որ այն ժամանակվա ներքին գործերի նախարար Վանո Սիրադեղյանի թիկնազորի պետ, օգոստոսի 18-ին մահացած Սուրեն Սիրունյանը պատրաստվում էր որոշակի բացահայտումներ անել Վանո Սիրադեղյանի վերաբերյալ՝ Արամ Գ. Սարգսյանն ասաց. «Եթե ուզում է Վանո Սիրադեղյանը բացահայտ ասի, թե ինչն է իր խնդիրը, ինքը էդ հնարավորությունն ունի: Եթե ուզում է պատմել՝ ինչ է եղել 90-ական թվականներին, և ինչում են իրեն մեղադրում, և ինչու է ինքը թողել հեռացել երկրից, ինքը էդ բոլոր հնարավորություններն ունի: Թող գրավոր ուղարկի: Գրել էլ գիտի»:

Դեմկուսի նախագահի համոզմամբ՝ այսօր Հայաստանի գլխավոր հիմնահարցը արտագաղթը կասեցնելն է, և մնացած բոլոր այն հարցերը, որոնք քննարկվում են, անիմաստ են:

«Էս մի ամիս է՝ բոլորը քննարկում են՝ Վանոն կվերադառնա՞, թե՞ չի վերադառնա: Սա՞ է մեր երկրի ամենագլխավոր հարցը: Ուզում է՝ թող վերադառնա: Պիտի նստեմ լաց լինեմ, որ Վանոն չի՞ ուզում գա: Դուք իրա գալուց ինչ-որ մի մեծ սպասելիքներ, ակնկալիքնե՞ր ուներ»,- ասաց Արամ Սարգսյանը:

Նա նշեց, որ 1990-ականներին, ըստ պաշտոնական տվյալների, 1 մլն մարդ է հեռացել Հայաստանից: Այսօր արդեն այդ թիվը հասնում է գրեթե 1,6 մլն-ի: Ըստ պաշտոնական տվյալների՝ 2008թ. Հայաստանից հեռացել է 20 հազար, 2009թ.՝ 23 հազար, 2010թ.՝ 30 հազար, 2011թ.՝ 45 հազար մարդ: 2012թ. առաջին կիսամյակում Հայաստանից հեռացել է 74 հազար մարդ: Այսպիսով, 4,5 տարվա ընթացքում Հայաստանը կորցրել է 190 հազար բնակիչ:

«Եթե ամայացած լինի այս երկիրը, նրա գրավելու հեշտությունը ինքներդ եք պատկերացնում: Որևէ պատերազմ էլ պետք չի»,- ասաց Արամ Գ. Սարգսյանը:

Նա շեշտեց, որ արտագաղթը սկսվել է 1990-ականներին: 1992 և 1993թ. Հայաստանից տարեկան հեռացել է 200 հազար մարդ: Արամ Գ. Սարգսյանը ՀՀՇ-ի հորինած է համարում այն տեսակետը, որ 1990-ականների արտագաղթի պատճառը պատերազմն էր: Նրա համոզմամբ՝ պատճառն այդ ժամանակ Հայաստանում տիրող անիրավությունն էր: Իսկ ՀՀՇ-ն պատերազմի ժամանակ շատ լավ էր ապրում:

«Երբ ժողովուրդը տեսավ, թե ինչ ճանապարհով են սեփականաշնորհում համազգային ունեցվածքը, առաջին հիասթափությունը եղավ դրանից: Երբ մարդկանց տվեցին մի թուղթ, իսկ էն մնացածը ստացան իրական սեփականություն, դա դարձավ մարդկանց ամենագլխավոր վիրավորանքը: Անարդարությունից փախան էստեղից: Էս մարդիկ չեղած տեղը, որ ոչինչ էին, եկան միանգամից դարձան էդ հարստության տերը»,- ասաց Արամ Գ. Սարգսյանը: