Հունիսի 20-ին Արմավիրի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի Էջմիածնի նստավայրում, դատավոր Վահե Խալաթյանի նախագահությամբ, քննվեց Արշալույս գյուղի բնակիչ Գարսևան Ասատրյանի դեմ հարուցված քրեական գործը:

Ըստ մեղադրական եզրակացության' «Գարսևան Ասատրյանը 2010 թ. հունիսին, իր տնամերձ հողամասում տեսնելով վայրի ձևով աճած կանեփ տեսակի բույս, այն խնամել է և 2010 թ. հուլիսի վերջերին դրա տերևները քաղելով չորացրել, մանրացրել և առանց իրացնելու նպատակի, իր օգտագործման համար պատրաստել է խոշոր չափի' 5.5 գրամ քաշով չորացված «մարիխուանա» տեսակի թմրամիջոց»:

Գարսևան Ասատրյանը, 0.4 գրամը լցնելով ծխախոտի գլանակի մեջ, ծխելու եղանակով գործածել է, իսկ իր բաճկոնի գրպանում պահել է մնացած 5.1 գրամը, որն այս տարվա մարտի 25-ին' անձնական խուզարկության ժամանակ, հայտնաբերել են ոստիկանության Մեծամորի բաժնի աշխատակիցները:

Գարսևանին մեղադրանք էր առաջադրվել Քրեական օրենսգրքի 268 հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով: Նա իրեն մեղավոր է ճանաչել և խնդրում էր իր նկատմամբ մեղմ վարվել:

Ամբաստանյալը քրեական գործի նախաքննության շրջանում պաշտպան չի ունեցել, դատարանի դահլիճում նույնպես հրաժարվեց պաշտպան ունենալուց: Մեր հարցին ի պատասխան' Գ. Ասատրյանը հայտնեց, որ սկզբում «ախպեր տղերքն» իրեն խորհուրդ են տվել պաշտպան ունենալ, սակայն փաստաբաններից մեկն իրենից 100 դոլար է պահանջել, ինչն իրեն հետ է պահել փաստաբան ունենալուց:

«Հետո քննիչն ասաց, որ համաներման տակ եմ ընկելու, դրա համար էլ գլուխ չդրի»,- ավելացրեց նա: Նա առաջին անգամ մեզնից լսեց, որ կարող էր հանրային պաշտպան ունենալ: «Անվճար փաստաբա՞ն էլ կա, ես չգիտեի»,- զարմացավ Գարսևանը:

Դատավոր Խալաթյանը նիստի ժամանակ հետաքրքրվեց ամբաստանյալից, թե արդյոք պաշտպան չունենալը կապվա՞ծ է նրա նյութական վիճակի հետ: Գարևան Ասատրյանն, առանց հասկանալու դատավորի հարցը, հայտարարեց, թե նյութականը կապ չունի պաշտպան չունենալու հետ:

Դատավորը մինչ այդ հետաքրքրվեց նաև ամբաստանյալի ընտանեկան կարգավիճակով, և պարզեց, որ Գարսևանի խնամքին են 2 անչափահաս երեխա, հիվանդ մայր և գործազուրկ կին:

Ինքը նույնպես չի աշխատում, զբաղվում է հողագործությամբ և վճարունակ չէ: Այդ ամենով հանդերձ, դատավոր Խալաթյանը հստակ չասաց, որ ամբաստանյալը կարող է հանրային պաշտպան ունենալ:

Պաշտպանի կարիքը զգացվեց հատկապես այն ժամանակ, երբ համաներում կիրառելու մասին միջնորդություն պետք է ներկայացվեր դատարանին, իսկ Գարսևան Ասատրյանը հանգիստ նստած էր և չգիտեր, որ նման միջնորդություն պետք է ներկայացներ: Նա չգիտեր անգամ, որ նման միջնորդության իրավունք ունի:

Վիճակը շտկեց դատավոր Խալաթյանը: Նա 5 րոպե ընդմիջում հայտարարեց, որպեսզի այդ հարցերը հստակեցվեն: Այդ ժամանակ էլ մեղադրող Դավիթ Բարոյանն ու դատավորը փորձում էին որոշել, թե իրենցից ով պետք է հուշի համաներման մասին այն ժամանակ, երբ նիստերի ձայնագրառման համակարգը միացվի: Որոշվեց, որ այդ գործը պետք է անի դատավորը, իսկ մեղադրողը առարկություն չի ներկայացնի:

Գարսևան Ասատրյանն ունի միջնակարգ կրթություն, սակայն դատարանում հայտարարեց, որ գրագետ չէ: Դա ապացուցվեց, երբ 20 րոպեում 2 նախադասությամբ գրավոր դիմում գրեց, թե խնդրում է իր նկատմամբ համաներում կիրառել և հարուցված քրեական գործը կարճել:

Վերջում դատավոր Վահե Խալաթյանը «Հետքին» պարզաբանեց, թե արդեն գիտեին, որ Գարսևանի նկատմամբ համաներում պետք է տարածվի, և քանի որ դատաքննությունը չէր շարունակվելու, հանրային պաշտպանի ծառայությունից օգտվելու իրավունքը չմանրամասնեց ամբաստանյալի համար:

«Եթե համաներումից հրաժարվեր կամ գործի քննությունը շարունակվեր, անպայման գործում կներգրավվեր հանրային պաշտպան»,- ավելացրեց դատավորը: