17-րդ Արտահերթ համագումարին ընդառաջ

Կիրակի 20 Հոկտեմբերին  «Հայաստանի գրողների միութիւն»ը 520  գրողներով պիտի  գումարէ իր 17-րդ համագումարը: Համագումարը արտահերթ է որովհետեւ կը  կայացուի Լեւոն Անանեանի անակնկալ մահով  ստեղծուած նախագահական թափուր աթոռը լրացնելու կարեւոր  օրակարգին համար: Մինչեւ այս յօդուածին գրուիլը ընտրութիւններուն իրենց թեկնածուութիւնը դրած էին  ՀԳՄ  ներկայ քարտուղար Էտուարտ Միլիտոնեան  եւ  նախկին  ՀՀ  մշակոյթի նախարար Յովիկ Յովէեան սակայն վերջին օրերուն  աւելցաւ նաեւ ազգային գրադարանի նախկին տնօրէն Դաւիթ Սարգսեանի անունը:

 Այս առումով ընդհանուր իրավիճակին վերահասու դառնալու համար զրուցեցի  երկու գլխաւոր թեկնածուներուն եւ անոնց համակիր նկատուող գրողներուն հետ: Այսպէս հերթաբար՝ Ալվարդ Պետրոսեան,Գուրգէն Խանճեան, Էտուարտ Միլիտոնեան, Ղուկաս Սիրունեան, Յովիկ Յովէեան, Արքմենիկ Նիկողոսեան, Արփի Ոսկանեան եւ Վահագն Մուղնեցեան: Բոլորն ալ արժանաւոր ու իրենց կարեւոր տեղն ու արժէքը ունեցող գրողներ են որոնք   պատարստակամ էին իրենց կարծիքները փոխանցելու:

Կը խուսափիմ ըսելու որ նիւթս ամբողջական է.  այն հասցուցած եմ իր աւարտին  պարզ այն մտքով որ գրողներու միութեան թեման բաւական տարածունակ, բազմակողմանի խնդիրներով շաղկապուած թեմա է ու անոր հարցերը դժուար թէ մէկ յօդուածով կարելի ըլլայ լուսաբանել: Այնուամենայնիւ փորձած եմ կարելիս ընել որպէսզի ընթերցողը իմանայ, թէ ընդհանրապէս որն էին գրողներու միութեան խնդիրները երէկ  եւ ինչ ապագայ կը սպասէ  իմ կարծիքով այս խիստ կարեւոր կառոյցին, որուն զաւակներն են  վստահ եմ Հայաստան աշխարհով ու Սփիւռքով մէկ  տարածուած հայ գիրի ու դպրութեան զինուորները:

Ալվարդ Պետրոսեան.«Մաքրել գրողների միութիւնը»

Արձակագիր Ալվարդ Պետրոսեանի համար կարեւոր են  20 Հոկտեմբերին  տեղի ունենալիք Հայաստանի  գրողներու միութեան  նախագահի ընտրութիւնները: «Ոչ իմ տրամադրութիւնը  եւ ոչ ալ իմ հոգսերը  թոյլ չեն  տալիս մանրախնդիր  գնահատականեր տալ  էսօրվա իրավիճակին մասին: Պարզ դրա համար  որ երկար ճանապարհ ենք անցել  երկու թեկանծուների հետ:Ասեմ նաեւ,  թէ երբ   լուսահոգի Հրանդ Մաթեւոսեանը  իր գրական գործունէութիւնը դադարեցրեց ես շատ  բուռն կերպով պայքարել եմ որ Լեւոն Անանեանը դառնայ «Հայաստանի գրողների միութեան» նախագահ: Ու հիմա չեմ ուզում գնահատականներ տալ էդ հանգրուանի  մասին պարզ էն պատճառով, թէ.... մեռածների մասին կամ լաւ կամ ոչինչ»: Այստեղ Ալվարդ Պետրոսեան  փափաք կը յայտնէ որ  անցեալ շրջանին  գրողներու միութիւնէն ներս պատասխանատուութիւններ ստանձնած  գրողներ  այլեւս     պատասխանատու դեր չըստանձնեն միութիւնէն ներս որովհետեւ «այդ թիմը շատ գործունեայ եւ զօրեղ ներկայութիւն   էր   եւ նրանք   կարող էին կանխել    այն փոլուզումն ու հասարակացումը որի առջեւ այսօր յայտնուած է միութիւնը»: Այս առումով է որ  Պետրոսեան կը մերժէ  պաշտպանել  ՀԳՄ քարտուղար եւ նախագահի թեկնածու  Էտուարտ Միլիտոնեանի թեկնածուութիւնը նկատել տալով, որ  Միլիտոնեան եւ իր կողմնակիցները  չեն յաջողած այսպէս ասած փրկել  գրողներու միութիւնը ու բնական է որ ասկէ ետք ալ պիտի չկարողանան ոչինչ ընել ու կ'աւելցնէ՝ «Վերջին հանգրուանին գրողների միութեան անդամ դառնալը դարձաւ հեշտ բան  ու ամէն մի գրամոլ դարձաւ գրողների միութեան անդամ ու յետոյ   բոլորով մէկ  մեղքը բեռցնում ենք  մեր ժողովրդի  ուսերին  ասելով որ նրանք  գիրք չեն  կարդում  ու սա անընդունելի է» Պետրոսեան   այս առումով ըսաւ, որ մինչեւ հիմա Միլիտոնեան չկարողացաւ  փրկել միութիւնը  ու ան վստահ է, որ ան պիտի չկարողանայ մաքրել  իր ըսելով «Ավգեան  ախոռ»ի վերածուած միութիւնը ու այս պատճառներով ան  պիտի նախընտրէ որ  բանաստեղծ Յովիկ Յովէեան ընտրուի  գրողներու միութեան նախագահ որովհետեւ  իր կարծիքով «Յովէեանը տաղանդաւոր  մարդ է,  նկարագրի տէր մարդ է եւ յատկապէս իր մտածողութեամբ ու անհաւատալի արմատներով հայ է: Ու ամէն դէպքում նա աւելի ճաշակաւոր մարդ է»  եզրակացուց ՝ Ալվարդ Պետրոսեան:  Պետրոսեանի համար գրողներու միութիւնը  հիմնական  ու կարեւորագոյն  առաքելութիւն ունի  գրականութեան  եւ արուեստի որակներու վերագնահատման  առումով  որովհետեւ «այնքան  բան է խառնուած  մեր մշակութային կենանքին որ կաթը արդէն դադրել է այլեւս կաթ լինել»: Պետրոսեան իր խօսքի աւարտին յայտնեց որ իր ինք տեղեակ  չէ ընտրութիւններու ընթացքին քուէարկութեան ընդհանուր  պատկերին մասին   բայց վստահեցուց,  թէ «Եթէ կռուի ես գնում ապա գնալու ես յաղթելու  կամքով»: Պետրոսեան Յովիկ Յովէեանի ընտրութիւններուն իր թեկնածուութիւնը դնելու քայլը  համարեց սխրանք  որովհետեւ Յովէեան լաւ գիտէ այսօրուան ընդհանուր պատկերը ու հակառակ ամէնինչին   քաջօրէն նետուած է պայքարի հունին մէջ: «Մեզ  թարմութիւն է   պէտք» կ'ըսէ Պետրոսեան ու կը շարունակէ «Նախկինում Պարոյր Սեւակի նման մարդ  կարող էր մի յօդուած գրել ու ամբողջ տարի  մաքրէր  մեր մշակութային օդը ու այդ վերահսկելի տարիներին դրութիւնը արդէն դառնում էր անվերահսկելի: Պատկերացրէք որ մի յօդուած  կարող էր   թարմութիւն բերել մեր գրական  կեանքին» Ու կը շարունակէ «Էն ժամանակ տաղանդաւոր մարդու գոյութիւնը զգացվում էր  ու նրա  խօսքը կարելի էր լսել: Իսկ հիմա  համահարթեցում է գնում ու  գորշութիւնը շատացած է»: Կ'եզրակացնէ Ալվարդ Պետրոսեան: Իր խօսքի աւարտին Պետրոսեան  գնահատանքով  կը խօսի Սփիւռքի մէջ հայ գրականութիւն ստեղծելու ճիգերուն մասին եւ կը պահանջէ որ սփիւռքի գրողները խստապահանջ  ըլլան  նախ իրենք իրենց հանդէպ եւ ստեղծեն ճշմարիտ գրականութիւն  շարունակելու  համար Յ. Մնձուրիներու եւ Յ. Օշականներու աւանդը ու  իր խօսքը աւարտելով  կ'ըսէ  «Սփիւռքի գրողները  կարծում եմ  պէտք է գրեն  յատկապէս իրենց ոգուն համար»:  

Գուրգէն Խանճեան .«Դրսի աղմուկը ինձ բարկացնում է»   

Արձակագիր Գուրգէն խանճեանի համար անընդունելի է  գրողների միութեան շուրջ ստեղծուած  այս մթնոլորտը ու ան իրավիճակը բացատրելով կ'ըսէ«Այս աղմուկը որ կայ էսօր ՀԳՄ  նոր նախագահի ընտրութեան շուրջ տարօրինակ ու նոյնիսկ անհեթեթ է  թվում»: Խանճեան նկատել կու տայ  թէ  այն աղմուկը որուն կ'ակնարկէ ինք  միութիւնէն դուրս ստեղծուած աղմուկն եւ կ'ըսէ «Ներսում բնական է  իրավիճակը: Գրողների միութիւնը հասարակական  կազմակերպութիւն է ու էդ  կառոյցէն ներս կրնան կտրուկ փոփոխութիւններ լինել»: Ու կը շարունակէ «Դրսի աղմուկը ինձ բարկացնում է  իր անբովանդակութեամբ ստի շուրջ, սքանատլի շուրջ եղած այս  խօսակցութիւնները անտեղի են»: Իր կարծիքով գրողներու միութեան   գլխաւոր նպատակը գրականութիւնն է բայց  ցաւ կը յայտնէ, որ հանրութեան  այսօրուան հետքարքրութիւնը ուղղուած է  սքանատալային նիւթեր կարդալու ուղղութեամբ: Ան կը  շարունակէ՝«Ինձ  տարբեր, երբեմն չլսուած կայքերից լրագրողներ են  զանգում  ու հարցեր են տալիս թէ ինչ է կատարվում գրողների միութեան ներսում ու ցաւօք ես չեմ նկատել որ մեր հասարակութիւնը նոյն էսօրվա հետաքրքրութիւնը ցոյց տայ գրականութեան հանդէպ» ու կ'աւելցնէ «մենք բովանդակութիւնը թողնելով ընկել ենք մանրամասնութիւններու յետեւից»: Խանճեան յոյս կը յայտնէ  նաեւ որ այս անցման շրջանը հնարաւոր կ'ըլլայ  յաջողութեամբ անցընել ու  նոր նախագահով «Մենք ոչինչ չենք  կորցնի ու ոչ միայն չենք կորցնի այլ  ընդհակառակը մի քայլ առաջ գնալով կը կարողանանք բոլորս միասին գրողների խնդիրները լուծել եւ փոփոխութիւններ աւելացնել»: Խանճեան աւարտին կ'ըսէ , թէ յառաջիկայ օրերուն թեկնածուները իրենց ծրագիրը կը կազմեն ու կը ներկայացնեն հանրութիւն ու  այդ հանգրուանէն ետք կարելի կ'ըլլայ  հեշտօրէն կողմնորոշուիլ:

Գուրգէն Խանճեան նաեւ նախանձախնդիր է որ գրողներու միութիւնը կը շարուանկէ իր երթը որովհետեւ գրականութեան ծառայելու կարեւորագոյն հիմնարկներէն է եւ ունի   իր հովանիին տակ գործող հինգ պարբերական գրական թերթեր եւ ամսագրեր: Կը հանդիպիմ նաեւ գրողներու միութեան քարտուղար  բանաստեղծ Էուարտ Միլիտոնեանին որ բանաստեղծ Յովիկ Յովէեանի կողքին կը համարուի Միութեան նախագահ դառնալու հիմնական թեկնածնուներէն մին: Միլիտոնեան որուն  ՀԳՄ   ընտրութիւնները կազմակերպելու գլխաւոր առաքելութիւնն է վստահուած  միութեան նախագահութեան կողմէ նկատել կու տայ, թէ «Մամուլում  բազմաթիւ անուններ  շրջանառութեան մէջ են դրուել  ու  այդ անունների մէջ կայ նաեւ իմ անունը»: Ու կ'աւելցնէ ՝«Ես տրամադիր եմ որ իմ անունը առաջադրուի որպէս գրողների միութեան նախագահ ու նախընտրական իրավիճակը ես շատ նորմալ եմ գնհատում» Միլիտոնեան նաեւ կ'ըսէ թէ գրողների միութեան  պաշտօնական  օրկանին ՝ «Գրական թերթ»ին մէջ  ամբողջ տեղեկութիւնները պիտի դրուին  ընտրական գործընթացին վերաբերեալ: Միլիտոնեան պատասխանելով հարցիս, թէ ինչ ծրագիրներ ունի եթէ ՀԳՄ նախագահ ընտրուի  նկատել կու տայ,  որ ՀԳՄ  արտաhերթ 16-րդ ժողովը երկու ամիս առաջ տեղի ունեցած է ու իր կարծիքով ներկայ հանգրուանին կարիք չկայ  ծրագրային ինչ որ առաջարկներ ներկայացնելու որովհետեւ գումարուելիք ժողովը ունի մէկ նպատակ եւ օրակարգ որն է ընտրել  ՀԳՄ նոր նախագահ:

Գուրգեն Խանջյան	Հովիկ Հովեյան	Էդուարդ Միլիտոնյան

Ղուկաս Սիրունեան. «Է.Միլիտոնեանը գաղափարների մարդ է»

 Կը խօսիմ նաեւ նաեւ արձակագիր Ղուկաս Սիրունեանին հետ որ կ'ըսէ թէ ինք  պիտի պաշտպանէ Էտուարտ Միլիտոնեանի թեկնածուութիւնը որովհետեւ իր կարծիքով «Միլիտոնեանը յայտնի անուն է ու տաղանդաւոր մարդ: Նա գիտի գրականութեան մարդկանց եւ մեծ կապեր ունի դրսի ու յատկապէս ԱՊՀ  երկրների հետ: Նա նախաձեռնող մարդ է եւ ստեղծող մարդ: Նա գաղափարների մարդ է ու ես վստահ եմ որ նա կարող է  իր ունեցած գաղափարները  իրականացնել»: Աւարտին Սիրունեան  նկատել կու տայ  որ կարեւոր հանգամանք է, թէ Միլիտոնեան    աշխատած է տարբեր պետական  վարչակազմերի օրոք ու չէ յառած ոչ մէկ կոսակցութեան կամ խմբակցութեան այլ գործած է  շատ անուններու հետ ու այդ բոլորով հանդերձ  մնացած է որպէս Էտուարտ Միլիտոնեան որ երբեք չէ ունեցած ծայրայեղութիւններ կամ շեղումներ:

Յովիկ Յովէեան. «Մենք թոյլ չենք տայ որ Սփիւռքը ընտրազանգուի վերածուի»

 Յաջորդ խօսակիցս բանաստեղծ Յովիկ  Յովէեանն է: Նախկին նախարար Յովէեան կ'ըսէ որ ինք իր թեկնածու ութիւնը չէ դրած ինքստինքեան այլ պիտի առաջադրուի իր համախոհներուն կողմէ:Յովէեան կ'ըսէ նաեւ, թէ հակադրուելու համար չէ որ կ'առաջադրուի այլ աշխատանքի այս դաշտին մէջ ըլալլու եւ գրականութեան խնդիրներուն լուծում բերելու համար: Յովէեան նաեւ մանրամասնօրէն կը խօսի  այն կանոնագրական խախտումներուն մասին որոնք կատարուած են Միլիտոնեանի եւ իր  «Թիմակիցներ»ուն կողմէ եւ կը բացատրէ, թէ  մեծագոյն խախտումը Սփիւռքի գրողներուն ընտրական  զանգուածի  վերածելու երեւոյթն է բան մը որ գրողներու միութեան սահմանադրութեան կողմէ արտօնելի եւ ընդունելի չէ: Այս առումով  Յովէեան նկատել կու տայ, թէ նախագահութեան նիստը չնայած բազմաթիւ  առարկութիւններու  որոշած է, որ Սփիւռքն ու Արցախը պիտի մասնակցին որպէս լիիրաւ անդամ ու «մենք էլ որախացանք բայց նրանք  պիտի մասնակցին  որպէս ընտրելու իրաւունք  ունեցող զանգուած սա իմ կարծիքով շատ վիրաւորական էր որովհետեւ  եթէ սփիւռքը պարտաւորութիւններ ունի ունի նաեւ իրաւունքներ»: Յովէեան նաեւ նկատել  կու տայ  որ եթէ պատահի որ  ցանկացած Սփիւռքահայ ընտրուի ՀԳՄ նախագահ  ան իրաւական հիմք չունի որեւէ օրինական գործառոյթ կատարելու: Յովէեան նաեւ կ'արձանագրէ, թէ  ներկայ ընտրութիւններուն  ՀԳՄ  նախագահական  թեկնածու էտուարտ Միլիտոնեան կարեւոր խախտում ընելով ընտրական  քարոզարշաւներ կատարած է Հայաստանի տարբեր շրջաններուն մէջ ու ինք հաւաստիացուց որ այդ առումով համացանցի վրայ կան նոյնիսկ տեսագրութիւններ: Յ.Յովէեան  նաեւ բացատրեց, թէ  ըստ ՀԳՄ կանոնադրութեան  նախքան ընտրութիւնը ոչ մէկ թեկնածու իրաւունք ունի ընտրական պայքար կամ քարոզարշաւ կատարելու: Ան ըսաւ, թէ իրեն համար կարեւորագոյն նպատակը գրողները պահպանելն է ու յատկապէս թոյլ չտալ որ հայ գրողը ծաղրի առարկայ դառնայ: Աւարտին Յովէեան յայտնեց, թէ կարիք չկայ ոչ մէկու հանդէպ ցեխ շպրտելու կամ վիրաւորելու որովհետեւ  աւարտին բոլորս՝ «Գրողական ընտանիքի անդամներ  ենք ու ամսի քսանից յետոյ մենք բոլորս  միասին պիտի շարունակենք մեր աշխատանքները»: Յովէեան  խորհուրդ տուաւ որ միւս յաւակնորդը ճիգ ընէ չխախտել կանոնագրութեամբ հաստատուած օրէնքները նկատել տալով որ ինք թշնամական ոչինչ ունի անոր դէմ:Յովէեան յոյս յատնեց, որ Հայաստանի գրողներու միութեան տարածքէն  որ սկանտալային  բարձրաձայնումները   եւ յայտարարութիւնները ընդմիշտ կը վերանան: Աւարտին Յովէեան  հաւաստեց, թէ ընտրուելու պարագային ինք պիտի դառնայ բոլոր գրողներու նախագահը:

Երիտասրդներն ընդհանրապէս դժգոհ են իրավիճակէն

 Հետաքրքրական պիտի ըլլար նաեւ լսել երիտասարդներուն կարծիքը գրական ընդհանուր մթնոլորտին ու յատկապէս գրողներու միութեան մասին: Այս առումով  գրաքննադատ Արքմենիկ Նիկողոսեան որուն նախագահական թեկնածու ըլլալուն մասին տեղեկութիւններ շրջան ըրին ըսաւ՝ «Գրողական ընդհանուր վիճակը, բարեբախտաբար, Գրողների միութեամբ չէ, որ պէտք է գնահատել: Աքթիւ, ստեղծագործական կեանքը շարունակվում է, գրում են, թարգմանում, տպագրում: Ցավոք, այնպես է ստացվել, որ ՀԳՄ համագումարները, և այս մեկն էլ բացառություն չէ, գրական համայնքի ուշադրությունը շեղում են բուն գրականութիւնից և սեւեռում արտագրական խնդիրների վրա: Մխիթարում է այն, որ առայժմ ամեն ինչ խաղաղ է, բայց համագումարի ընթացքում անկանխատեսելի զարգացումները բացառված չեն: Այո, կար մտադրութիւն մասնակցել ՀԳՄ նախագահի ընտրութիւններին, և դա միայն իմ ցանկութեամբ չէր, այլ թիմային որոշում՝ եթե կարելի է այդպէս ասել: Մտածում էինք, որ վերջին տարիներին իմ և իմ բազմաթիվ ընկերների կատարած աշխատանքը կարելի է ավելի համակարգուած ուղու մեջ դնել՝ի շահ մեր գրականութեան, վերջապես թարմացնել ՀԳՄ կառույցն ու կառավարման համակարգը, այսպես ասած՝ մոդեռնացնել: Բայց մեր դիտարկումների ընթացքում համոզվեցինք, որ, ցավոք, մեր գրողների մեծամասնութեան մօտ այն հոգեբանությունն է, որ նախապատուութիւնը տրուելու է ոչ թե նոր ծրագրերին, զարգացման իրօք մեծ հեռանկարներին, այլ անձերին: Նման պարագաներում անիմաստ էր պայքարելը, ուստի որոշեցինք առայժմ ձեռնամուխ մնալ ընտրապայքարից: Յուսով ենք, որ ապագայում ամեն ինչ տեղը կընկնի: Բացի այդ, տայ Աստուած, որ ՀԳՄ նոր նախագահը կարողանայ իսկապես արդիւնավետ աշխատել: Մեր ուզածն էլ, ի վերջո, դա է, ոչ թե պաշտօնը»:

Իսկ Արփի Ոսկանեանը որ բանաստեղծ է ու գրական  «Գրողոցաւ» կայքի փոխ խմբագիր  այսպէս ձեւակերպեց իր մտքերը «Իմ կարծիքով Ով էլ լինի ՀԳՄ նախագահը, էդ կառույցն արդէն այնքան է վարկաբեկուած, այնքան է լցուած գրականութեան հետ կապ չունեցող մարդկանցով, այնքան է ապականված, որ դա շտկելը, նորմալ հունի մեջ դնելը, գրականութեանը ծառայեցնելը իսկապես շատ դժվար է լինելու, եթե չասեմ՝ անհնար։ Ես յաճախ ինձ դրել ե էդ կառույցի ղեկավարի տեղը ու մտածել եմ՝ ինչ կարելի կլինի անել, որ մենք ունենանք գոնե Հրանտ Մաթեւոսյանի ղեկավարած ՀԳՄ-ին մոտ մի բան, բայց չեմ գտել, թե ինչ է հնարավոր անել, որովհետև բոլոր չափանիշները, որոնցով կարելի է, ասենք, մաքրել միությունը, թերի են։ Աւելի հեշտ է նոր գրողների միութիւն հիմնել։ ՀԳՄ նոր նախագահից կը պահանջուի տիտանական ջանք և արմատական փոփոխութիւնների կամք, որովհետեւ էս վիճակում միութիւնը ոչ միայն չի ծառայում գրականութեանը, այլև խանգարում է գրական  գործընթացի ինքնակազմակերպմանը»։

Վահագն Մուղնեցեան.«Մեզնից շատեր արդէն մտածում ենք դուրս գալ այս միութիւնէն»

Վերջին խօսակիցս նախագահական մրցանակի արժանացած  արձակագիր Վահագն Մուղնեցեանն է: Մուղնեցեան իր խօսքի առաջին բաժնով անընդունելի համարեց  գրողներու միութեան նախագահի պաշտօնակատարին եւ իր կողմանկիցներուն կողմէ թոյլ տրուած բոլոր կանոնագրական խախտումները ըսելով, թէ ոչ մէկ ձեւով ընդունելի է որ գրողներու միութեան   նախագահի ընտրութեան  արտահերթ նիստէն առաջ ընտրարշաւ իրականացուի: Մուղնեցեան նաեւ ըսաւ որ ժամանակը եկած է որ գրողներու միութիւնը մեծ փոփոխութիւններու ենթարկուի  ու ձերբազատուի  սովետական օրերէն եկած  աւանդոյթներէն ու գործելակերպերէն: «Մեզնից շատեր արդէն մտածում ենք դուրս գալ այս միութիւնէն  քանզի  տխուր է որ այսօրուան  իրավիճակը:Ցաւօք էսօր գրողմների միութիւնը   դարձել է ժառանագականութիւն ապահովող  մի կառոյց»: Մուղնեցեան  դէմ արտայայտուեցաւ համահարթեցման ընդհանուր գործընթացին ու շեշտեց որ գրողները  անհատականութիւն են ու «Դէմ են այս  ընթացքներին ու չի կարելի բոլոր գրողները բերել ու դնել մի նժարի վրայ»: Ան ըսաւ թէ ցաւօք այսօր  ստեղծագորածական խնդիրները  տարուած են  «յետին բլան» ու տագնապալին այն է որ կ'ապրինք այնպիսի ժամանակ ուր  մեր ժողովուրդը  անձամբ չի ճանչնար իր արժանաւոր  գրողներուն նկատել տալով, թէ «Չի եղել մի ժամանակ որ մեր ժոբղովուրդը անձամբ  չի ճանաչել իր գրողներին  ու սա մեզ իրօք ցաւ է պատճառում»: Աւարտին  Մուղնեցեան  յայտնեց որ ինք այս համագումարին պիտի մասնակցի  զինուած իր սկզբունքներով նկատել տալով, թէ Յովիկ Յովէեանին պաշտպանելու իր որոշումին մէջ թշնամական ոչ մէկ վերաբերմունք կայ ու ըսաւ«Մենք բոլորս միասին գրական կեանք ու ճանապարհ ենք անցել ու վստահ եմ որ ընտրութիւններից յետոյ նաեւ կը շարունակուի այդ գործակցութիւնը»:

Գրողներուն «Տուն» է պէտք

 Երեւանի սիրտին,  «Բաղրամեան» փողոցի վրայ գտնուող ՀԳՄ-ի  շէնքը սոսկական կառոյց մը չէ: Այսօրուան Հայաստանի  վերջին շրջանի պատմութեան վկայարանն է:Ճիշդ է որ այս կառոյցը  վերջին տարիներուն տատանումներու մէջէն  անցաւ ու  կորսնցուց  իր անցեալի փայլն ու արժէքը:

Ճիշդ է որ կան գրողներ որոնք ընդհանրապէս հեռու են այս կառոյցէն: Կան նաեւ  սփիւռքահայ  գրողներ որ վաղուց ոտք չեն դրած այդ կառոյցէն ներս որովհետեւ «Տեղ մը բան մը սխալ էր»: Բայց կայ հաւատքը որ ով ալ ըլլայ գրողներու միութեան յաջորդ նախագահը պէտք է անյապաղ վերատեսութեան ենթարկէ  այդ կառոյցի հիմնական դրոյթները եւ իր յարկին տակ համախմբէ Հայաստանի եւ սփիւռքի բոլոր արժանի անունները: Աւարտին  ինչպէս նիւթի սկիզբին ըսած է  Հայրենի  հեղինակաւոր գրող Ալվարդ Պետրոսեանը  պէտք է կրկնել որ ՀԳՄ յաջորդ նախագահին առջեւ  կարեւոր  ու հիմնական գործ կայ կատարելու  որպէսզի միութիւնը  փրկուի ու  հեռուի պահուի փլուզման ճանապարհէն:Այս գնահատականը շատ նուրբ ու շատ մեղմօրէն տրուած գնահատական է այսօրուան իրավիճակին առջեւ որովհետեւ կը հաւատամ որ Հայոց գիրը վառ պահողներուն համար  անկախ ամէն ինչէն, անկախ գաղափարական, էութենական եւ մօտեցումներու տարբերութիւններէն  կարիքը  կայ տուն մը ունենալու: Որովհետեւ առանց այդ տան գաղափարին մենք կորած ենք, մենք չկանք: