Բուսաբանական այգիները անտառ չեն. այստեղ մարդու ձեռք է դիպչել, ծառերը չափից դուրս ուղիղ են ու կանոնակարգված, բայց կան նաև «ձախականներ»: Այդպիսով այս այգիները նման են նախապես իդեալական նախագծած քաղաքների, որոնց վրա ժամանակն ու մարդիկ շերտեր են ավելացրել ու պակասացրել:

Երևանի բուսաբանական այգին ևս բացառություն չէ. կաղապարներն արհամարհողներ` որքան սիրտդ ուզի: 

Ձմռանն այստեղ գրեթե մարդ չկա, ուղիղ ու ծուռումուռ ծառերը, ագռավներն ու հատապտուղները մի կարճ ժամանակով «զրույցի են բռնվում», հնարավոր է` մարդկանցից են բամբասում: