Երեկ ՀՅԴ Արցախի Կենտրոնական կոմիտեն սկիզբ դրեց Ղարաբաղում Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ երկկողմ հարաբերությունների զարգացման արձանագրությունների հրապարակային քննարկմանը` հրավիրելով այդ թեմայով առաջին մամուլի ասուլիսը, որի ընթացքում լրագրողների հարցերին պատասխանում էին ՀՅԴ Արցախի ԿԿ ներկայացուցիչ Դավիթ Իշխանյանը եւ ԿԿ անդամ, ԼՂՀ ԱԺ պատգամավոր Արմեն Սարգսյանը: Երկուսն էլ կարեւորելով հայ-թուրքական հարաբերությունների վերջին զարգացումների շուրջ քննարկումները հայտնեցին այն կարծիքը, որ այդ հարաբերությունների վերաբերյալ Ղարաբաղը նույնպես պետք է ունենա եւ պարտավոր է արտահայտել իր հստակ կարծիքը, քանի որ այդ հարաբերությունների զարգացումները, ըստ Դավիթ Իշխանյանի, դարձել են համահայկական նշանակության եւ արդեն դուրս են Հայաստան-Թուրքիա հարաբերություններից: «Սա համազգային նշանակության խնդիր է, որը, բնականաբար, պետք է ունենա նաեւ համապատասխան քննարկումներ ԼՂՀ-ում` քաղաքական շրջանակներում, համապատասխան օղակներում եւ հասարակության շրջանում»,-այս կարծիքն է արտահայտել Դավիթ Իշխանյանը` միաժամանակ ավելացնելով, որ  այս անգամ քաղաքական մյուս ուժերին չեն փորձել ներքաշել գործընթացի մեջ, բայց լիահույս են, որ նրանք կարձագանքեն, եւ վերոնշյալ արձանագրությունները լուրջ քննարկման առարկա կդառնան: ՀՅԴ ներկայացուցիչը նաեւ տեղեկացրեց, որ մամուլի ասուլիսին կհաջորդեն նշված թեմայով կլոր սեղաններ, քննարկումներ, ինչպես նաեւ հասարակական կարծիքի ուսումնասիրություններ: Դավիթ Իշխանյանը հիշեցնելով հայ-թուրքական հարաբերությունների երեք նախապայմանները` տարածքային պահանջներից ՀՀ-ի հրաժարում, Ցեղասպանության ճանաչման գործընթացից հրաժարում եւ Ղարաբաղի հարց, որոնք, ըստ նրա, ուղղակի կամ քողարկված ձեւով ներկայացված են արձանագրություններում, շեշտեց, որ չնայած հայկական դիվանագիտությունը փորձում է ներկայացնել, որ չկան որեւէ նախապայմաններ, դաշնակցությունն այլ կարծիք ունի, որն արտահատված է ՀՅԴ վերջին` սեպտեմբերի 1-ի հայտարարության մեջ: Դավիթ Իշխանյանը վտանգ է տեսնում հենց հայ-թուրքական հարաբերությունների եւ ղարաբաղյան հարցի միջեւ զուգահեռների անցկացման մեջ, եւ գտնում է, որ այդ պարագայում ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորման հարցում պետք է ակնկալել լուրջ եւ մեծ ճնշումներ, որոնք ուղղակիորեն կարող են անդրադառնալ ողջ հայության վրա: «Հայ-թուրքական հարաբերությունների մերձեցման հեռանկարով կանխատեսելի են նաեւ Պարսկաստանի հետ փոխհարաբերությունների սառեցման միտումները, որոնք մեզ համար նույնպես կարող են անդառնալի կորուստների տեղիք տալ»,-ավելացրեց նա: Իսկ ՀՅԴ մյուս ներկայացուցչի` Արմեն Սարգսյանի կարծիքով, Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների երկար տասնամյակների սառնությունից հետո միանգամից կարճ ժամանակում սահմանների բացումը, սերտ համագործակցությունը, որոնց համաձայն են միայն ՀՀ իշխանությունները եւ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կողմնակիցները, իրենցից հասարակական պահանջ չեն ներկայացնում, ուստի եւ պետք է հանգել այն եզրակացության, որ ՀՀ իշխանությունները դեռ պատրաստ չեն Թուրքիայի հետ հարաբերությունների: «Մենք դեմ չենք այդ հարաբերություններին, այլ դեմ ենք, որ այդ հարաբերություններն ազգային անվտանգության եւ ազգային շահերի անտեսման հետեւանքով են գնում»,-շեշտեց Արմեն Սարգսյանը` շարունակելով, որ այսօր չկա նաեւ այն տնտեսական վերլուծությունը, թե այդ հարաբերություններն ինչպես կարող են ազդել Հայաստանի տնտեսության վրա, ինչ ճյուղեր են վնաս կրելու, որոնք են զարգանալու եւ այլն: Սա , Ա.Սարգսյանի, կարեւոր է նաեւ նրանով, որ չի բացառվում վերոնշյալ արձանագրությունները հանրաքվեի դնելը, ինչի համար ժողովուրդը չպիտի միայն վերացական բառերով հասկանա, որ սահմանի բացումը կարող է դրական կամ բացասաբար ազդել տնտեսության զարգացման վրա: Ա.Սարգսյանը հիշեցրեց, որ ՀՅԴ-ն տնտեսական այդպիսի վերլուծություն է կատարել, որը ներկայացրել է ՀՀ նախագահին: Անդրադառնալով արձանագրությունների`երկու երկրների միջեւ գոյություն ունեցող ընդհանուր սահմանի փոխադարձ ճանաչման մասին կետին, Արմեն Սարգսյանն ընդգծեց, որ դա նշանակում է Կարսի պայմանագրի հաստատում: Իսկ ժողովուրդների միջեւ փոխվստահության վերականգնմանն ուղղված պատմական հարթության երկխոսության մասին կետն, ըստ նրա, վերաբերում է Ցեղասպանությանը, որն աշխարհի մի շարք երկրներ արդեն ճանաչել են: ՀՅԴ ներկայացուցչի կարծիքով, ընդունելով նաեւ այդ կետը, մենք փորձում ենք կասկածի տակ դնել Ցեղասպանությունը: