Անցած հանգստյան օրերին խանութներից գնումներ կատարելիս շատերը պազեցին, որ մի շարք ապրանքների գներ կրկին աճել են: Գների աճը հատկապես զգալի էր փոքր ու միջին խանութներում:

5-10 դրամով թանկացել են շաքարը, կարագը, մսամթերքները, մակորոնեղենը...Չնայած որևէ ապրանքի գնի կտրուկ աճ այս օրերին չի արձանագրվել, այդուհանդերձ, թանկացումներն ավելի երկար ժամկետում զգալի են: Սա պայմանականորեն կարելի է կոչել սողացող գնաճ, որը մի քանի օրերի ընթացքում նույնիսկ նկատելի էլ չէ, բայց, ասենք, ամսվա կտրվածքով արդեն զգալի է:

Թանկացումները, ըստ արդեն արմատացած ավանդույթի, բացատրվում են միջազգային շուկայում ապրանքների գների աճով և դրամի արժեզրկմամբ: Սակայն, օրինակ, շաքարավազի միջազգային գներն իջնում են, իջնում են նաև հումքի գները: Ըստ որոշ տեղեկությունների' շաքարի հումքի գինը վերջին երկու-երեք ամիսներին նվազել է ավելի քան 20 տոկոսով: Սա կարևոր է այնքանով, որ այսօր Հայաստանում սպառվող ամբողջ շաքարը, ըստ պաշտոնական տեղեկատվությոան, այլևս արտադրվում է Սամվել Ալեքսանյանին ատկանող Սպիտակ շաքարի գործարանում, որի համար օգտագործվում է ներկրվող հումք:

Նույն Ալեքսանյանին պատկանող «Երևան Սիթի» սուպերմարկետում շաքարավազի մեկ կգ-ի գինը 379 դրամ է: Սակայն, հաշվի առնելով, որ շաքարավազի 50 կգ-անոց պարկը կշռում է ոչ ավելի, քան 48 կգ, ստացվում է, որ փոքր խանութներին մատակարարվող շաքարավազի մեծածախ գինը անցնում է 390 դրամից:

Արդյունքում ստացվում է, որ խանութները շաքարավազը ստիպված պետք է վաճառեն 400-410 դրամով և դառնան անմրցունակ սուպերմարկետների հետ մրցակցությունում:

Տնտեսական մրցակցության պաշտպանության պետական հանձնաժողովը, որին շուտով աննկարագրելի լիազորություններ են տալու և դարձնեն մոնստր պատժիչ ջոկատ, բոլորովին անտարբեր է այս խնդրի նկատմամբ: Եվ դժվար չէ պատկերացնել, թե իրականում ինչով է զբաղվելու այս հանձնաժողովը լիազորությունները ստանալուց հետո: