Առաջիկայում «Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» քաղաքացիական նախաձեռնությունը պատրաստվում է անցկացնել համաժողով, որից հետո կհստակեցնի օտարալեզու դպրոցների բացումը կանխելու ուղղությամբ իր անելիքները: Համաժողովի կոնկրետ օրն ու վայրը դեռ քննարկվում են: Այս մասին «Հետքին» ասաց նախաձեռնության անդամ Արամ Ապատյանը:

Հիշեցնենք, որ 2010թ. դեկտեմբերի 22-ին Ազգային ժողովը 69 կողմ, 1 դեմ ձայնով երկրորդ ընթերցմամբ ընդունեց «Լեզվի մասին» և «Հանրակրթության մասին» ՀՀ օրենքներում փոփոխություններ կատարելու մասին օրինագիծը, որը հնարավոր է դարձնում Հայաստանում օտարալեզու դպրոցների բացումը:

Օրենքները փոփոխելու՝ կառավարության նախաձեռնությունից հետո քաղաքացիական հասարակությունը բողոքի բազմաթիվ ակցիաներ անցկացրեց, իսկ «Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» շարժումը հայտարարեց, որ ավելի ոչ լեգիտիմ օրինագծեր դժվար է պատկերացնել: Չնայած դրան՝ նախագահ Սերժ Սարգսյանը 2011 թ. հունվարի 19-ին ստորագրեց Ազգային ժողովի ընդունած օրենքները:

Արամ Ապատյանի խոսքերով՝ Սերժ Սարգսյանի կողմից օրենքները ստորագրվելուց հետո մտահոգիչ զարգացումներ կան, և օտարալեզու դպրոցների ընդդիմախոսների անհանգստությունն աճել է:

«Տարբեր օտարալեզու դպրոցներ բացվել են, կամ նախատեսվում է, որ պետք է բացվեն: Խոսքը Քվանտ վարժարանի մասին է: Ֆրանսիայի և Գերմանիայի դեսպանատները ևս ցանկանում են օտարալեզու ավագ դպրոց բացել Հայաստանում: Դա ասել էր պրն Աշոտյանը դեռ այս տարվա սկզբին: Նաև քաղաքապետը դիմել էր Թայլանդի դպրոցի հիմնադրին այն ցանկությամբ, որ Հայաստանում բացվի նման մի Ռեգենտների դպրոց: Ճիշտ է, մենք չիմացանք՝ որևէ պատասխան եղա՞վ Ռեգենտների դպրոցի հիմնադրի կողմից, թե՞ ոչ, բայց ամեն դեպքում այս ամենը շատ մտահոգիչ է»,- ասաց Արամ Ապատյանը:

«Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» քաղաքացիական նախաձեռնությունը նաև պատրաստվում է առաջիկայում դիմել արտասահմանյան այն կազմակերպություններին, կառավարություններին ու անհատներին, որոնք մտադիր են այս կամ այն կերպ սատարել Հայաստանում օտարալեզու դպրոցների բացմանը, և կոչ անել դրա փոխարեն աջակցել հայալեզու կրթության բարելավմանը:

Քաղաքացիական նախաձեռնության համոզմամբ՝ միջազգային օտարալեզու կրթական ծրագրերի որակը պայմանավորված է ոչ թե այս կամ այն լեզվով լինելու հանգամանքով, այլ բովանդակությամբ: Հետևաբար, այդ բովանդակությունն անհրաժեշտ է թարգմանել հայերեն և ներմուծել հայկական դպրոց՝ հասանելի դարձնելով բոլոր աշակերտների համար: