Ըստ Ալավերդու քաղաքապետի` մինչև բիզնես սկսելը, պետք է մտածել զուգարանի մասին
Ալավերդու Հայպետշին թաղամասի շուկայում առևտրականների բորբոքված կրքերը չեն հանդարտվում: Մշտապես հարկային մարմինների նշանառության տակ գտնվող առևտրականների մի մասին հիմա էլ զայրացրել է շուկայով երթևեկելի ճանապարհի երկաթգծին հարող մուտքը քարե պատով փակելու մասին Ալավերդու «Անկյուն +3» հեռուստաընկերությամբ օրերս քաղաքապետ Արթուր Նալբանդյանի հայտարարությունը:
«Ասում են` քաղաքապետը «Անկյունով» ելույթ է ունեցել, որ պետք է փակեն ճանապարհը, որ էս կողմով մարդիկ անցուդարձ չանեն, բայց նա ի նկատի չի ունենում, որ էսքան ընտանիքները սովի կմատնվեն, և բոլորը չեն ի վիճակի գծանցի կամուրջի աստիճաններով քայլելու. կան մեծահասակներ, կան ինվալիդներ, որոնց ձեռքը բռնած` մենք անց ենք կացնում երկաթգիծը: Էդ բանը հաշվի չի առնում: Եթե էս պատը փակեց, իհարկե, մեր առևտրին խփում է, էս մի քանի բուտկեն ահագին ընտանիք է պահում, չէ՞: Քաղաքապետը հաշվի չի առնում, որ էստեղ կանգնած առևտուր անողները նույնիսկ ինստիտուտավարտ, իրա դիպլոմից էլ բարձր դիպլոմ ունեն, բայց էսօր նստած առևտուր են անում, որ իրանց ընտանիքը պահեն: Էսօր հլա համեմատեն իմ հարսի դիպլոմը իրա դիպլոմի հետ, տենանք հլա, որն է ուժեղ: Բայց էսօր ինքը աշխատանք ունի, դրա հետ էլ պլյուս սեփական շուկա ունի, ժողովրդին էլ ուզում է քշի իրա շուկան, որպեսզի իրա աշխատանքը առաջ գնա»: Իր դժգոհությունը հայտնեց նաև առևտրական Անյուտա Պեպանյանը. «Տեղական հեռուստատեսությամբ լսել ենք մեր քաղաքապետի `պրն Նալբանդյանի ելույթը, որը պատասխանել էր նույն հեռուստաեթերի մեր ելույթներին, որով մենք պահանջել էին նաև աշխատատեղեր էս բետոնի վրա չկանգնելու համար: Էս պատի փոքր հատվածը փակելով` 50 ընտանիք է սովի մատնվելու, ու չհաշված, թե մեզանից նիսյա ապրանք տանող բնակիչները ինչքան են տուժելու: Թե իրենք ճգնաժամից դուրս են եկել, մենք դեռ ճգնաժամի մեջ ենք, թող չմոռանան: Էսքանիս, մեզ բոլորիս է գնացքի տակ լցնում: Թող աշխատատեղեր բաց անի, մենք էլ չենք ուզում էստեղ առևտուր անել»:
Առևտրականների դժգոհությունների հետ կապված «Հետքը» հարցեր ուղղեց Ալավերդու քաղաքապետ Արթուր Նալբանդյանին:
Պրն քաղաքապետ, երևի տեղյակ եք վերջին շրջանում առևտրականների նկատմամբ հարկայինների հարձակումներին: Վերջերս նրանք դժգոհում են նաև Ձեր չոր մոտեցումներից: Ի՞նչ հեռահար ծրագրեր ունի քաղաքապետարանը` կապված Հայպետշին թաղամասի շուկայի հետ:
Եթե չոր կեցվածք է բնութագրվում այն, որ մենք տաղավարի վարձակալության, կամ բացօթյա առևտրի համար իրենց հասանելիք գումարներն ենք պահանջում, ինձ թվում է, սխալ է բնակչության կողմից գնահատական տրվում, որովհետև մենք ընդամենը օրենքով սահմանվածն ենք պահանջում բնակիչներից: Իսկ ինչ վերաբերում է շուկային, արդեն քանի տարի է, այն կա, դեռ մինչև ինձ` շուկան եղել է, և այնտեղ արդեն մի մասն օրինական են կատարում առևտուր: Ինձ թվում է` այն մարդկանց, ովքեր ունեն օրինական փաստաթղթեր, ոչ մի բան չի խանգարի աշխատել: Իսկ ինչ վերաբերում է հարկայինին, ինձ թվում է, որ հարկայինը պահանջում է, որ մարդիկ տեղադրեն այդ ՀԴՄ-ները: Ես առևտրականների հետ զրուցել եմ, մեկ անգամ իրենք եղել են ինձ մոտ, հարկայինից դժգոհում էին, էն ժամանակ քաղաքապետարանից դժգոհություն չկար: Հիմա եմ լսում, որ կա նաև դժգոհություն քաղաքապետարանից:
Ձեր վերջին հեռուստաելույթից հետո է առաջացել դժգոհությունը` կապված երկաթգծի մոտ ճանապարհի մուտքը փակելու հայտարարության հետ:
Ես հարկայինի խնդիրն ավարտեմ, դրան էլ կանդրադառնամ: Ես հարկայինի պետի հետ էլ եմ զրուցել, բնակիչների հետ զրուցելուց հետո, որ ի վերջո սոցիալապես անապահով ընտանիքներ են, ճգնաժամ է և այլն և այլն, թե մոտեցման ինչ տարբերակներ ունենք: Ու մի պարզ բան ես գիտեմ. եթե մարդը վերմիշել է առնում ու վերավաճառում, նա պետք է վճարի հարկային բոլոր պարտականությունները: Որտեղ է գրված, որ բանանը պետք է առնեն, վերավաճառեն ու չհարկվեն: Մի քիչ աբսուրդ բան է, իսկ մարդիկ ուզում են պատճառաբանեն, որ գյուղմթերքի համար հարկայինը հարկ չպահանջի, բայց այն գյուղմթերքի համար, որը իրենց այգիներում են աճեցրել ու վաճառում են: Իսկ Ալավերդու տարածաշրջանում ցիտրուսային մրգեր չեն աճում:
Դուք Ձեր զրույցի ընթացքում հարցրե՞լ եք Թումանյանի հարկային ՏՀՏ-ի պետ պրն Այվազյանին, թե նա ի՞նչ տրամաբանությամբ է առևտրականներից համառորեն պահանջում գնված գյուղմթերքների ապրանքագիր, երբ հանրապետության ոչ մի շուկայում գնված գյուղմթերքի համար նրանց ապրանքագիր տալու մեխանիզմ չի գործում: Եթե ստեղծված իրավիճակում մեր շուկայի փոքր առևտրականները մտնեն հարկային դաշտ, նրանց հարկային պարտավորությունը 2 տոկոսից դառնում է 11 տոկոս, որն էլ փոքր շրջանառություն ունեցողներին վախեցնում է: Հնարավոր չէ՞ խնդիրը կարգավորելուց հետո առևտրականներից պահանջել մտնել հարկային դաշտ, փոխանակ նրանց օրումեջ 80-100 հազար դրամ տուգանելու, ինչպես տուգանում են, հետն էլ տուգանքի գործերը վարչական դատարան է ներկայացնում պրն Այվազյանը:
Խոսել եմ, ինքը պատճառաբանում է, որ դա մտածված չի անում, նպատակը նրանց հարկային դաշտ տեղափոխելն է: Ինձ նաև օրերս խոստացել է, որ ապրանքագրի համար առևտրականներին չի տուգանի: Ինչ վերաբերում է երկաթգծի հետ կապված պատին, քանի որ խոսքը ոչ թե մի քանի առևտրականների, այլ ամբողջ քաղաքի բնակչության անվտանգության մասին է, մենք մի երկու հոգու առևտրի մասին մտածելով, չենք կարող բարձիթողի վիճակում թողնել, ու ասենք, ով ուզում է գնացքի տակ ընկնի, առավել ևս մի քանի դեպքեր եղել են, որ մարդիկ են մահացել: Պատի դնելու համար մենք երկաթգծի ղեկավարությունից ստացել ենք բազմաթիվ գրություններ, որպեսզի քաղաքապետարանը աջակցի, որ այդ պատը համատեղ ուժերով դրվի: Մինչ օրս մենք մերժել ենք մի պարզ պատճառով. ֆինանս չունենք ընդամենը: Այդ պատը, որ հիմա կա, դրել է երկաթգիծը: Քաղաքապետարանը այդտեղ ոչ մի խնդիր չունի: Մեր կարծիքով` այս շուկայում անտեսք տաղավարները վերանալու են: Մենք կռվով որևէ մեկի տաղավարը չենք հանելու: Այն առևտրականները, ովքեր իրենց տնակների տեսքի բերելու վրա ներդրումներ չկատարեն, այսպես թե այնպես, դուրս կմնան:
Իսկ քաղաքապետարանը բացօթյա առևտրի կազմակերպման ճարտարապետական պատշաճ լուծումով շուկա կառուցելու ծրագիր չունի՞:
Ես համոզված եմ` եթե փորձենք այդ խնդիրը լուծել, որևէ մեկը իր տաղավարը չի տեղափոխի, որովհետև Հայպետշին թաղամասի շուկան գտնվում է մարդաշատ վայրում և առևտրի համար նպաստավոր է: Մեր առևտրականներին ոչ ոք դուրս չի անում այդտեղից: Իրենք շատ հանգիստ կարող են առևտուր անել, ուղղակի օրենքի սահմաններում: Քաղաքապետարանը նրանցից ընդամենը հողի վարձակալության վարձն է ուզում: Ես էլ կզրուցեմ երկաթգծի ղեկավարության հետ, բայց նաև այն կարծիքին եմ, որ նորմալ և մատչելի գնով ապրանք վաճառելու դեպքում պատը ժողովրդին չի խանգարի:
Ի՞նչ կասեք շուկայի սանիտարական վիճակի, մասնավորապես զուգարան կառուցելու մասին:
Բա, մարդը որ առևտուր կազմակերպում է, ինքը չէ՞ր մտածում` որտեղ է զուգարան գնալու: Ես միայն մի բան գիտեմ, որ մասնավոր ձեռնարկատերը մինչև իրա բիզնեսը սկսելը, պետք է մտածեր զուգարանի մասին:
Չե՞ք կարծում, որ Ձեր ասածը չի վերաբերվում քաղաքի այն աղքատ ու գործազուրկ բնակիչներին, որոնք ծայրահեղ աղքատության պատճառով են կանգնել այդ շուկայում և ի վիճակի չէին ներդրում կատարել զուգարան կառուցելու համար: Ի դեպ, նրանց մեջ կան նաև բարձրագույն կրթությամբ շատ գրագետ մարդիկ:
Թող հիմա նրանք մտածեն այդ մասին: Բայց մենք վաղը մյուս օրը վճարովի զուգարան կսարքենք: Մեկ է` նրանք այդ վճարովի զուգարանից էլի չեն օգտվելու:
Մեկնաբանել